ارزیابی‌ لرزه‌ای بیمارستان‌های ایران در دهه ۸۰ نشان می‌دهد که بالغ‌ بر ۷۰ درصد بیمارستان‌ها و مراکز درمانی فرسوده‌اند. این خبر را امیر ساکی، مدیرکل منابع فیزیکی وزارت بهداشت، اعلام کرد و گفت که میزان فرسودگی مراکز درمانی در تهران به دلیل قدمت بالای بیمارستان‌ها به ۸۰ درصد می‌رسد. به گفته این مقام وزارت بهداشت، در حال حاضر ۹۰ درصد بیمارستان‌ها کاملا فرسوده‌اند و امکان مقاوم‌سازی آن‌ها وجود ندارد و بنابراین باید تخریب و از نو ساخته شوند.

امیر ساکی در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا، از وجود ۵۰ هزار تخت فرسوده در بیمارستان‌ها هم خبر داد و گفت که جایگزین کردن تخت‌های جدید برای دولت بیش از ۱۵۰ هزار میلیارد تومان هزینه دارد.

مدیرکل منابع فیزیکی وزارت بهداشت درباره مجهز نبودن برخی بیمارستان‌ها به سیستم ایمنی حریق نیز گفت که در برخی از بیمارستان‌ها، به دلیل ساختار قدیمی تامین ایمنی حریق با استانداردهای جدید مقدور نیست.

از سخنان این مقام وزارت بهداشت چنین برمی‌آید که تامین ایمنی حریق موردتایید سازمان آتش‌نشانی در بیمارستان‌های دولتی «هزینه‌بر» است اما با وجود مکاتبات متعدد، هنوز سازمان برنامه‌وبودجه ردیف بودجه اختصاصی برای این موضوع در نظر نگرفته است.

امیر ساکی در ادامه، به‌ضرورت جایگزینی بیمارستان‌های جدید و از رده خارج کردن بیمارستان‌های فرسوده اشاره کرد و افزود: «برای تحقق این برنامه باید اعتبارات عمرانی حوزه سلامت حداقل سه برابر حالت فعلی شود.» به گفته او چالش اصلی ایمن‌سازی بیمارستان‌ها تامین اعتبار است؛ اما در شرایطی که تامین امکانات درمانی مناسب برای عموم شهروندان از وظایف دولت است، مدیرکل منابع فیزیکی وزارت بهداشت پیشنهاد می‌دهد برای تامین زیرساخت‌های بخش سلامت از خیرین و بخش خصوصی استفاده شود.

باید یاآور شویم آماری که مدیرکل منابع فیزیکی وزارت بهداشت از فرسودگی ۷۰ درصدی بیمارستان‌های ایران ارائه داده، مبتنی بر ارزیابی‌های دهه ۸۰ است و با توجه به گذشت حدود ۲۰ سال از ارزیابی‌های پیشین، احتمالا اکنون شمار بیمارستان‌های فرسوده افزایش یافته است.

پیش‌تر، حسین قناعتی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی تهران، گفته بود تعداد بیمارستان‌ها و مراکز درمانی پایتخت که اخطار آتش‌نشانی دارند، آن‌قدر زیاد است که اگر همه آن‌ها تعطیل شوند، درمان در تهران مختل خواهد شد. او بیمارستان امام خمینی تهران را یکی از مراکز درمانی در معرض خطر معرفی کرد و گفت که این بنای ۹۰ ساله اکنون با مشکل فرسودگی مواجه است.

سال ۱۳۹۹، پس از آتش‌سوزی در کلینیک سینا اطهر واقع در خیابان شریعتی تهران، کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر در گزارشی اعلام کرد: «در بسیاری از مراکز درمانی و بیمارستان‌های تهران نه‌تنها تجهیزات لازم ایمنی از نظر اعلام و اطفای حریق و راه‌پله‌های اضطراری با کارکرد مناسب وجود ندارد، بلکه با توجه به ماهیتشان کپسول‌های گاز اکسیژن، تجهیزات الکترونیکی و پزشکی با دمای اشتعال و ذوب پایین، الکل و منابع سوختی دیگری مانند هلیوم هم وجود دارند؛ منابع سوختی که در صورت بروز حادثه‌ای مانند انفجار در کلینیک سینا اطهر می‌توانند فاجعه بزرگ‌تری بار آورند.»

کامران عبدولی، معاون حفاظت و پیشگیری از حریق سازمان آتش‌نشانی تهران هم دی‌ ۱۴۰۰ افشا کرد بیش از ۱۵۰ ساختمان درمانی در تهران در وضعیت «خطر بسیار زیاد» قرار دارند و باید بی‌درنگ برای ایمن‌سازی آن‌ها اقدام شود.

ساختمان‌های فرسوده در ایران که تعداد قابل‌توجهی از آن‌ها مراکز درمانی‌اند، اکنون به چالشی امنیتی برای جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده‌اند. این موضوع به‌خصوص پس از فروریختن ساختمان متروپل آبادان در خرداد ۱۴۰۱، اهمیت بیشتری یافت.

پیش‌تر زهرا نژادبهرام و محسن هاشمی، دو عضو سابق شورای شهر تهران، به رسانه‌ها گفته بودند که پس از حادثه ساختمان پلاسکو و آتش‌سوزی کلینیک سینا اطهر، نهادهای امنیتی از انتشار فهرست ساختمان‌های ناایمن شهر تهران جلوگیری کردند. محمدجعفر منتظری، دادستان کل کشور، نیز پنجم تیر ۱۴۰۱ به‌صراحت گفت: «انتشار لیست ساختمان‌های پرخطر مصلحت نیست و منجر به التهاب می‌شود.»

در حالی‌ که ساختمان‌های فرسوده و ناایمن با خطر فروریختن مواجه‌اند، جمهوری اسلامی ایران نه اسامی آن‌ها را منتشر می‌کند و نه برای بازسازی یا جایگزینی ساختمان‌های فرسوده اقدام مناسبی انجام می‌دهد.