روابط عمومی سازمان صداوسیما، با انتشار بیانیه‌ای انتقادها به افزایش ۴۷ درصدی بودجه این سازمان را «جیغ بنفش» خواند و مدعی شد که «رسانه‌های معاند» با «حمله» به بودجه صداوسیما، برای «وکلای ملت» هزینه ایجاد می‌کنند.
روابط عمومی سازمان رسانه‌ای وابسته به علی خامنه‌ای، صداوسیما را «قوی» و «باطل‌السحر نقشه‌های شوم دشمنان» توصیف کرد و از نمایندگان «مجلس انقلابی» خواست همان‌طور که رهبر جمهوری اسلامی ایران انتظار دارد به «دشمنان قسم‌خورده»، با اختصاص بودجه بیشتر به این سازمان، «پاسخی محکم» بدهند.
سازمان صداوسیما در این بیانیه به‌طور رسمی اعلام کرد که برای «تحول کیفی و کمی در تولید آثار جریان‌ساز و هویت‌محور»، به بودجه‌ای بیشتر از آنچه دولت پیشنهاد کرده است نیاز دارد، در غیر این صورت با «افت جدی» مواجه می‌شود.
صداوسیما در این بیانیه ادعا کرد که افزایش ۴۷ درصدی بودجه این سازمان در سال ۱۴۰۲ نسبت به سال قبل از آن، «نادرست» است و بودجه صداوسیما برای سال آینده تنها ۱۵ درصد افزایش یافته است. صداوسیما همچنین مدعی شد که بودجه فعلی پاسخگوی «نیاز مخاطبان» نیست. ضمن اینکه بودجه جداگانه‌ای برای دو سریال نمایشی حضرت موسی و حضرت سلمان در نظر گرفته نشده است.
برخلاف ادعای روابط عمومی صداوسیما، بررسی جدول‌های لایحه بودجه نشان می‌دهد که بودجه این سازمان در سال ۱۴۰۲، طبق پیشنهاد دولت به هفت هزار و ۵۳۱ میلیارد تومان افزایش می‌یابد. این رقم نشان می‌دهد که بودجه صداوسیما نسبت به سال قبل حدود ۴۷ درصد بیشتر شده است. این سازمان در سال ۱۴۰۱ نیز نسبت به سال قبل از آن بودجه‌ای با افزایش ۵۶ درصدی دریافت کرده بود.
بودجه صداوسیما در بخش‌های مختلف تولید و پخش هزینه می‌شود، اما از آنجا که این سازمان زیر نظر مستقیم رهبر جمهوری اسلامی ایران اداره می‌شود، یک نهاد حاکمیتی است که در تمامی برنامه‌هایش منافع کلان حاکمیت را دنبال می‌کند. به عبارت دیگر، هزینه‌های سازمان صداوسیما از محل بودجه عمومی و از جیب مردم تامین می‌شود، اما نه‌تنها منافع ملی و مطالبه‌های مردم را منعکس نمی‌کند، بلکه در رویدادهایی مانند خیزش سراسری ۱۴۰۱ روبروی مردم می‌ایستد و به ابزار تبلیغاتی دستگاه سرکوب تبدیل می‌شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در حالی که مقام‌های حکومتی در طول سال‌های گذشته همواره ادعا کرده‌اند که سازمان صداوسیما «رسانه ملی» است، ایرانیان در مناسبت‌های مختلف به این عنوان کنایه زده‌اند و این سازمان را «رسانه میلی» نامیده‌اند و حتی کارزارهایی نیز برای حذف بودجه صداوسیما راه‌اندازی کرده‌اند.
یکی از آخرین آن‌ها کارزاری بود که اردیبهشت ۱۴۰۱ تشکیل شد و بالغ‌بر ۴۰ هزار نفر در نامه‌ای به رئیس‌جمهوری و رئیس مجلس، خواستار قطع بودجه صداوسیما و تقسیم آن بین مردم شدند. امضاکنندگان این کارزار از مسئولان جمهوری اسلامی ایران خواستند برنامه‌های صداوسیما به شیوه اشتراکی و با پرداخت آبونمان پخش شود تا هرکس تمایل داشت اشتراک آن‌ها را خریداری کند.
در بخشی از این نامه که هم‌زمان با حذف ارز ترجیحی کالاهای اساسی منتشر شد، آمده بود: «با توجه به اینکه یارانه کالاهای اساسی که مستقیما با حیات مردم مرتبط است توسط دولت، به‌اصطلاح هدفمند شده است، ساخت بی‌شمار شبکه‌های تلویزیونی که از پول بیت‌المال تامین می‌شوند و تعداد بسیار کمی از مردم آن را مشاهده می‌کنند، فقط هدر رفت بیت‌المال است.»
هم‌زمان جلیل رحیمی جهان‌آبادی، نماینده مجلس، نیز در توییتی به دولت کنایه زد و نوشت: «حالا که یارانه آرد و نان هدفمند شده است و به‌صورت مستقیم به مردم پرداخت می‌شود، بودجه صداوسیما هم حذف و پول آن به مردم پرداخت شود تا هر کس دوست داشت اشتراک بخرد و برنامه‌های متنوع صداوسیما و اخبار ۲۰:۳۰ تماشا کند.»
رئیس مجلس و رئیس‌جمهوری به این نامه و کارزارهای پیش از آن اعتنا نکردند، اما این قبیل اقدام‌ها و اعتراض‌ها نشان می‌دهد که نهاد رسانه‌ای تحت نظر علی خامنه‌ای در میان مردم ایران، محبوبیت و مقبولیت ندارد و مورد اعتماد نیست.
بر اساس اصل ۴۴ قانون اساسی، راه‌اندازی رادیو و تلویزیون‌های خصوصی در ایران ممنوع است. در سایه این محدودیت قانونی، دستگاه عریض و طویل تبلیغاتی حاکمیت با اطمینان از اینکه رقیب ندارد، با بودجه کلان از جیب مردم برای تضمین بقای حاکمیت، تولید محتوا می‌کند، آن هم در شرایطی که سازمان‌های مرتبط با امور مردم، با مشکل جدی کمبود بودجه مواجه‌اند.
کافی است به‌عنوان مثال، بودجه صداوسیما را طبق لایحه پیشنهادی ۱۴۰۲ با بودجه نهادهایی مانند سازمان حفاظت محیط‌زیست مقایسه کنیم. سهم سازمان حفاظت محیط‌زیست از بودجه سال آینده سه هزار و ۷۱۳ میلیارد تومان است. اگر مشکلات متعدد زیست‌محیطی در ایران مانند خشک شدن تالاب‌ها، آتش‌سوزی مراتع، خطر انقراض گونه‌های کمیاب و فرسایش خاک را به خاطر بیاوریم، خواهیم دید که این بودجه هم‌تراز با نیاز‌های محیط‌زیستی در ایران نیست.
دیگر سازمان‌های خدماتی و اجتماعی نیز با کمبود شدید منابع مالی مواجه‌اند. با این حال، سازمان صداوسیما به بودجه‌های کلانی که دریافت می‌کند نیز راضی نیست و به‌صراحت می‌گوید که برای ادامه روندی که در پیش گرفته است، به بودجه بیشتری هم نیاز دارد.
