هنرمند سازنده مجسمه ۱۰ میلیون دلاری «ام‌ال‌کی» (MLK) به نام «آغوش» در بوستون، به کسانی که کار او را سرزنش می‌کنند، واکنش نشان داد.
این مجسمه ۲۲ فوتی [۶.۷متری] که هفته گذشته در بوستون رونمایی شد، قرار بود نمایشگر عکسی از بغل کردن دکتر کینگ و کورتا اسکات کینگ در لحظه‌ای باشد که مارتین لوتر کینگ جونیور فهمید جایزه صلح نوبل سال ۱۹۶۴ را دریافت کرده است.
سنکا اسکات، پسر عموی کورتا کینگ، در مطلبی برای مجله «کامپکت مگ»، گفت که این مجسمه «بیش از آنکه نمایانگر لحظه‌ای خاص بین این زوج مشهور باشد، شبیه یک جفت دست است که یک آلت مردانه گوشتالو را در آغوش گرفته‌اند».
اسکات نوشت: «۱۰ میلیون دلار هدر رفت تا یک نماد فلزی خودارضایی به یادبود اعضای خانواده اسطوره‌ای من - یکی از برجسته‌‌ترین خانواده‌های آمریکایی در کل تاریخ- ساخته شود.»
هنک ویلیس توماس هنرمند، همزمان با انتقادها از این مجسمه در سراسر شبکه‌های اجتماعی، در «سی‌ان‌ان» حاضر شد.
دان لمون، مجری سی‌ان‌ان، منتقدان را «آشکارا صرفا اوباش مجازی» خواند و به آقای توماس گفت که «واقعا اهمیتی» به انتقادها نمی‌دهد.
آقای توماس در پاسخ گفت: «من اهمیت می‌دهم، زیرا، منظورم این است که مگر می‌شود به میراث دکتر کینگ و خانم کینگ فکر نکرد و اهمیتی نداد، می‌دانید؟ اما در عین حال وقتی هنر را در برابر جهانیان قرار می‌دهید، دیگر نمی‌توان آنچه مردم می‌بینند، مهار کرد. می‌دانید، به آزمون رورشاخ فکر می‌کنم؛ آزمون تعبیر لکه‌های جوهر».
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
این هنرمند افزود: «می‌دانید، آنچه [در هنر] می‌بینید، نکات زیادی در مورد نگرش شما به جهان بروز می‌دهد. این اثر [هنری] برای این است که در آن غرق شوید، فراخوانی برای عمل است. باید در آن غرق شوید و در دل آغوششان قرار گیرید. پس واقعا نمی‌توانم آنچه مردم در فضای مجازی می‌بینند، مهار کنم.»
او گفت که قصدش «ثبت» و تجسم احساس عشق در رابطه آنان» بوده است، و افزود که این مجسمه از جمله‌ای از کتاب خانم کینگ الهام گرفته است.
آقای توماس با خواندن از روی کتاب، گفت: «برای من، این جامعه دوست‌داشتنی چشم‌اندازی واقع‌بینانه از جامعه‌ای دست‌یافتنی است؛ جامعه‌ای که در آن مشکلات و درگیری‌هایی وجود دارد، اما مسالمت‌آمیز و بدون تلخی حل می‌شود. این جامعه دوست‌داشتنی حالتی از دل و جان، روحیه امید و حسن‌نیت است که همه مرزها و موانع را درمی‌نوردد و کل آفرینش را در بر می‌گیرد.»
آقای توماس گفت امیدوار است کسانی که وارد محوطه مجسمه می‌شوند، حس‌و‌حال این «جامعه دوست داشتنی» را احساس کنند.
این هنرمند با اشاره به اینکه پارک «بوستون کامن» از قدیمی‌ترین فضاهای عمومی ایالات متحده است که سابقه آن به دهه ۱۶۰۰ می‌رسد، گفت: «باور کردنی» نیست که توانسته نقشی در میراث خانواده کینگ ایفا کند.
«وقتی هنر را در برابر جهانیان قرار می‌دهید، دیگر نمی‌توان آنچه مردم می‌بینند، مهار کرد.»
هنک توماس مجسمه‌ساز به دان لمون، پاپی هارلو و کایتلن کالینز میگوید که به‌رغم انتقادها قصد ندارد در تندیس یادبود جدیدش برای ام‌ال‌کی جونیور و کورتا اسکات کینگ تغییری دهد.
سی‌ان‌ان امروز صبح (@CNNThisMorning)
۱۷ ژانویه ۲۰۲۳
تمسخر این مجسمه در رسانه‌های اجتماعی غوغا کرد و برخی ضمن اشاره به شباهت این اثر هنری به بخشی از بدن مردانه آن را «موهن» و «ظاهرا هرزه‌نگارانه» خواندند.
آقای اسکات افزود: «چطور ممکن است کسی متوجه نشود که این خیلی نامردی بود (در مثل مناقشه نیست) و هیچ، یا حتی اندکی، فایده ملموس برای خانواده‌های سیاهپوستی که در رنج و سختی‌اند، همراه ندارد؟»
«نانسی گیلز با هنک ویلیس توماس، مجسمه‌ساز و خالق تندیس برنزی «آغوش» به ارتفاع ۲۲ فوت [۶.۷متر] و الهام گرفته از عکس در آغوش هم رفتن عالیجناب دکتر مارتین لوتر کینگ جونیور و کورتا اسکات کینگ بعد از باخبر شدن از اعطای جایزه صلح نوبل 1964 به این رهبر جنبش حقوق مدنی، صحبت می‌کند.»
سی‌بی‌اس ساندی مورنینگ((@CBSSunday)
۷ ژانویه ۲۰۲۳
او با انتقاد از این مجسمه، آن را نتیجه «بی‌عاطفگی و خودخواهی دم‌و‌دستگاه جنبش [موسوم به] ووک» خواند و نشانه اینکه مترقی‌ها بیشتر به اظهارفضل علاقه دارند تا کمک به سیاهپوستان آمریکا. «بنابراین، الان بوستون تندیس آلت‌نمای بزرگی از جنس برنز دارد که قرار است نماد عشق سیاهان به ناب‌ترین و خالصانه‌ترین صورت آن باشد. این تصادفی نیست. راه‌و‌رسم جنبش ووک، نژادپرستانه و طبقه‌زده است.»
© The Independent
