سید کاظم موسوی، رئیس کل دادگستری استان فارس در رابطه با آخرین وضعیت پرونده پنج ورزشکار شیرازی اعلام کرد که همه متهمان با اتهام اجماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور مواجه‌اند.

پیش از این نام پنج نفر در این پرونده آمده بود اما رئیس کل دادگستری استان فارس تعداد متهمان را هفت نفر اعلام کرد. موسوی در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس اعلام کرد: «چهار تن از این متهمان با قرار تامین مناسب از زندان آزاد شده‌اند و سه تن دیگر هم‌اکنون در بازداشت به سر می‌برند.»

برخی رسانه‌های داخل ایران پیش از این، با پخش ویدیو اعتراف اجباری پنج ورزشکار و کوهنورد ساکن شیراز مدعی شدند که آنان یک بمب‌گذاری ناموفق را در شهر شیراز برنامه‌ریزی کرده بودند. پس از انتشار این خبر، ایراد‌های زیادی به این پرونده وارد شد. صحت نداشتن این اعتراف‌ها و دروغ بودن اطلاعاتی که تسنیم و قوه‌ قضاییه در مورد روند این اتفاق‌ها منتشر کردند، باعث شد کاربران در رسانه‌های اجتماعی هم به این خبر و خطر اعدام این پنج نفر بپردازند.

دنا شیبانی، مربی اسنوبرد و گرافیست، اشراق نجف‌آبادی، مربی دوچرخه‌سواری، محمد خیوه، کوهنورد و طبیعت‌گرد، حسام موسوی، مربی سنگ‌نوردی و امیرارسلان مهدوی، مربی اسنوبرد، افرادی‌اند که پیش از این نام‌هایشان در این پرونده منتشر شده بود.

مادر ویدا ربانی: تشبیه بوسه به نماز چرا و چگونه توهین به مقدسات است؟

فاطمه مهاجری، مادر ویدا ربانی، روزنامه‌نگار و از بازداشتی‌های خیزش سراسری، در نامه‌ای به رئیس قوه قضاییه، از ایرادهای فراوان پرونده دخترش نوشت. ویدا ربانی پیش از این در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به هفت سال و سه ماه حبس تعزیری محکوم شده بود که با احتساب احکام قبلی، محکومیت او به ۱۱ سال خواهد رسید.

مهاجری در نامه خود ابتدا به دادگاه خرداد ماه ویدا ربانی و حکم سه سال حبس تعزیری او اشاره کرد و نوشت: «آنچه این رای را ناعادلانه و تحمل آن را طاقت‌فرسا می‌کرد، آن بود که از جمله مستندات دادگاه برای صدور این حکم انتشار شعری است که بوسه را به نماز تشبیه می‌کند و می‌گوید: تو مومن هستی و نمازت بوسه‌هایت است! این شعر شاعر افغانستانی در کمال شگفتی از سوی قاضی توهین به مقدسات تلقی می‌شود و سه سال حبس تعزیری و دو سال حبس تعلیقی برای دخترم رقم می‌زند. من به عنوان یک مادر که دخترش در بند است، کجا فریاد برآورم که تشبیه بوسه به نماز چرا و چگونه توهین به مقدسات است؟! و توهین به کدام مقدسات ما است؟! با این برداشت، گنجینه شعر و ادبیات فارسی را چگونه ارزیابی باید کرد؟ آیا سراسر توهین به مقدسات‌اند؟! آنجا که حافظ می‌گوید: در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد/ حالتی رفت که محراب به فریاد آمد»

مادر ویدا ربانی در ادامه به بازداشت او چهار روز پس از شروع اعتراض‌های سراسری، اشاره کرد و افزود: «در اول مهرماه ۱۴۰۱ وقتی که تنها چهار روز از اعتراض‌ها گذشته بود، در منزل شخصی خود توسط وزارت اطلاعات به همراه همسرش، که تازه زندگی مشترکشان را آغاز کرده بودند، بازداشت می‌شوند و این اتفاق آغاز مسیری دوباره بود که طی آن دخترم در معرض بی‌عدالتی‌های بزرگ قرار گرفت.»

فاطمه مهاجری به شکنجه ویدا ربانی در بازجویی‌ها هم پرداخت و نوشت: «از روز‌های تلخ و پراضطراب بازداشت او در ۲۰۹ که بدون بازجویی جدی ۴۰ روز ادامه پیدا کرد و مشت کوبیدن بر چهره نازنینش در آن ایام می‌گذرم؛ چرا که در همه مدت بازداشت تصور می‌کردم آن زمان که پرونده از دست وزارت اطلاعات خارج شود و مرحله تحقیق را سپری کند، به واسطه بی‌گناهی‌اش، بی‌شک در محضر دستگاه قضایی تبرئه خواهد شد.»

مادر ویدا ربانی در مورد اتهام واردشده به او اعلام کرد که اتهام تفهیم‌شده به ویدا اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی بوده و این در حالی‌ است که مصداق این حکم حضور ویدا ربانی و همسرش در خودرو شخصی خود در مرکز شهر آن هم پس از اتمام اعتراض‌های سراسری عنوان شده است.

فاطمه مهاجری در پایان نامه خود، خطاب به محسنی اژه‌ای نوشت: «دخترم در این دادگاه به هفت سال و سه ماه حبس تعزیری که شش سال آن اجرایی است، محکوم شد و همسرش به پنج سال حبس تعزیری و او که از ابتدای پاییز در بازداشت و سپس حبس به سر می‌برد، حالا در ۳۳ سالگی در مجموع باید ۱۱ سال از سال‌های جوانی خود را در بند حبسی ناعادلانه و برآمده از پیش‌داوری‌ها و قضاوت‌های سلیقه‌ای سپری کند. چگونه زنی را که سال‌ها در روزنامه‌های رسمی کشور روزنامه‌نگار بوده و در راستای ساختن زندگی بهتر مردم ایران از هیچ تلاشی فروگذار نکرده است، به استناد رای دادگاه، نمی‌توان فردی دلسوز برای کشور محسوب کرد.»

تداوم بازداشت امیر چمنی

امیر چمنی، یکی از فعالان مدنی و کارگری، روز یکشنبه ۱۵ آبان‌ ۱۴۰۱ در خیابان‌های تبریز بازداشت و پس از بازجویی، برای اجرای حکم یک سال حبس تعزیری که در سال ۱٣٩۹ برایش صادر شده بود، به زندان مرکزی تبریز منتقل شد.

امیر چمنی پیش از این در سال‏‌های ۱۳۹۷ و ۱۳۹۱ در پرونده‏‌هایی جداگانه به شش‌ماه و ۹ ماه حبس تعزیری محکوم شده و دوران محکومیت خود را در زندان تبریز گذرانده بود. او هم‌زمان با انتخابات یازدهم ریاست‌جمهوری، به اتهام توهین به ریاست‌جمهوری، ۴۰ ضربه شلاق خورد. این شهروند تبریزی به جرم نوشتن مطالب انتقادی و فعالیت‌های میدانی‌ خود بارها بازداشت شده است.