تلاش مقام‌های جمهوری اسلامی در اجبار کارکنان، کارمندان و دانش‌آموزان برای شرکت در برنامه حکومتی ۲۲ بهمن شکست خورد و مردم ایران حاضر نشدند در این مراسم حکومتی شرکت کنند.

عمیق‌تر شدن فاصله مردم ایران با جمهوری اسلامی و فرو ریختن کامل پایه‌های مشروعیت این نظام، روحانیون حاکم را به استفاده بیشتر از ابزار‌های تشویقی و تنبیهی علیه مردم، با هدف به نمایش گذاشتن ظاهری حمایت از چنین نظامی، مجبور کرده است.

انتشار نامه اداره آموزش و پرورش یکی از مناطق استان آذربایجان غربی بر ضرورت حضور فرهنگیان در راهپیمایی ۲۲ بهمن از تازه‌ترین این اقدامات است.

در این نامه خطاب به معلمان آمده است شرکت آن‌ها در مراسم ۲۲ بهمن، یکی از ملاک‌ها و امتیاز‌ها برای رتبه‌بندی و ارزشیابی شغلی آن‌ها محسوب می‌شود.

این نامه که بازتاب‌ها و حواشی فراوانی به همراه داشت، در نهایت با اطلاعیه وزارت آموزش و پرورش به برکناری مدیری که چنین نامه‌‌ای را ابلاغ کرده بود منجر شد.

در اطلاعیه این وزارتخانه ادعا شده است که شرکت در مراسم ۲۲ بهمن «نیاز به ارزشیابی و ملاک برای رتبه‌بندی» ندارد و «نگارش چنین نامه‌ای ناشی از عدم شناخت درست مسئله» است.

مقام‌های جمهوری اسلامی وزارت آموزش و پرورش را مهم‌ترین منبع تامین نیروی انسانی برای اجرای برنامه‌ها و راه‌پیمایی‌های حکومتی در ایران می‌دانند و چهار دهه است که دانش آموزان و معلمان را با هر ترفند و روشی، به شرکت در برنامه‌های خود مجبور می‌کنند.

علاوه بر این، کارمندان و کارکنان بسیاری از نهاد‌های دولتی و حاکمیتی هم با انواع فشار‌ها، تهدید‌ها و مشوق‌های مالی برای شرکت در برنامه‌هایی نظیر راه‌پیمایی ۲۲ بهمن مواجه‌اند.

اما در مقابل اگر کارمندان، دانش‌آموزان و دانشجویان در تجمعات اعتراضی شرکت کنند و فعالیتی اعتراضی داشته باشند، به اخراج یا از دست دادن بسیاری از حقوقشان تهدید می‌شوند.

در این میان معلمان به‌دلیل برگزاری تجمعات صنفی و شرکت در اعتراض‌های سراسری اخیر، با انواع تهدید‌های مقام‌های دولتی، امنیتی و اطلاعاتی مواجه شده‌اند.

یوسف نوری، وزیر آموزش و پرورش، ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ گفته بود که تجمعات اعتراضی معلمان را «غیرقانونی» می‌داند و  تهدید کرد شرکت‌کنندگان در این تجمع‌ها را «اخراج» می‌کند.

مهم‌ترین خواسته معلمان شاغل و بازنشسته در ایران، اجرای کامل طرح رتبه‌بندی به میزان ۸۰ درصد هیئت‌علمی دانشگاه‌ها برای معلمان شاغل و اجرای همسان‌سازی حقوق برای معلمان بازنشسته است که مقام‌های جمهوری اسلامی از این ابزار برای تهدید و کنترل معلمان هم سوء‌استفاده می‌کنند.

این طرح پس از ۱۱ سال پیگیری تعداد زیادی از فعالان صنفی معلمان به اجرا درآمده است، اما دولتی‌ها از آن ابزار فشاری علیه معلمان ساخته‌اند.

روزنامه «شرق» دی‌ماه ۱۴۰۱ با انتشار گزارشی نوشت برخی فعالان انجمن صنفی معلمان به‌دلیل اینکه «​​در ماه‌ها و سال‌های گذشته، اعتراض و فعالیت‌های صنفی» داشته‌اند، از مزایای رتبه‌بندی برخوردار نشده‌اند.

علاوه بر استفاده مقام‌های وزارت آموزش و پرورش از این ابزار برای تنبیه و تهدید معلمان، تشویق و تطمیع آن‌ها با این ابزار برای همراهی با نظام جمهوری اسلامی هم به‌تازگی به کارنامه حکومت اضافه شده است. ابزاری که به نظر می‌رسد در همه ابعاد کارکردش را از دست داده است و با وجود تلاش‌های مضاعف مقام‌های جمهوری اسلامی دیگر نمی‌تواند در برگزاری برنامه‌های حکومتی نقشی اساسی ایفا کند.

علی خامنه‌‌ای هم که چند روز پیش در واکنش به پیام شاهزاده رضا پهلوی به مردم ایران برای تبدیل روز ۲۲ بهمن به «باشکوه‌ترین روز در تقویم انقلاب ملی ایران»، از حامیان خود خواسته بود این روز را «مظهر اتحاد ملی» کنند، در تحقق این خواسته خود ناکام ماند.

تصاویری که از مراسم ۲۲ بهمن سال ۱۴۰۱ از تهران و سایر شهر‌های ایران در رسانه‌ها منتشر شده است، آشکار می‌کند که مردم ایران این مراسم را تحریم کرده و حاضر به شرکت در آن نشده‌اند.

این تحریم فعال هم‌سو با خواسته شاهزاده رضا پهلوی و گفتن نه بزرگ به علی خامنه‌‌ای و نظام جمهوری اسلامی است که همچون گذشته تلاش داشتند از این برنامه برای خود مشروعیتی کسب کنند.