دانشمندان برای ساخت مواد باتری از ضایعات آبجو روشی کشف کرده‌اند.

تیمی از شیمی‌دانان از دانشگاه فردریش شیلر ینا در آلمان ادعا می‌کنند این روش ممکن است میلیاردها تن از محصولات جانبی تولیدکنندگان آبجو را «برای آینده‌ای سازگار با اقلیم» به وسایل ذخیره‌سازی انرژی تبدیل کند.

پژوهشگران توانستند به منظور به دست آوردن کربن برای استفاده به عنوان الکترود در باتری‌ها و ابرخازن‌ها، از دانه‌های مصرف‌شده یک آبجوسازی در دسترس به عنوان یک منبع زیستی استفاده کنند.

پروفسور آندریا بالدوچی از دانشگاه ینا گفت: «ما چند سال است که به منظور دستیابی به مواد حاوی کربنی که برای ایجاد دستگاه‌های ذخیره انرژی استفاده می‌کنیم، در مورد مناسب بودن یا نبودن مواد خام بیولوژیکی مختلف پژوهش می‌کنیم.»

«و پسماند آبجوسازی معیارهای مهمی را برای این امر محقق می‌کند: ترکیب شیمیایی آن در اصل برای کاربردهایی که هدف ما است، بسیار مناسب است.»

دانشمندان خاطرنشان کردند که کارخانه‌های آبجوسازی به‌خوبی در سراسر اروپا پراکنده‌ شده‌اند و این پسماند‌ها را به‌راحتی به عنوان ماده خام برای این فرایند در دسترس قرار می‌دهند.

اتحادیه اروپا حدود هفت میلیارد تن غلات مصرف‌شده [محصول جانبی صنعت آبجوسازی] تولید می‌کند که تقریبا ۱.۵ میلیارد تن آن تنها در آلمان تولید می‌شود.

پروفسور بالدوچی گفت: «اگر بتوان عوامل خاص مانند هزینه ترکیب شیمیایی ماده خام را بهینه کرد، این نوع پسماند‌ها می‌توانند گزینه جالبی برای تولید مواد برای ابرخازن‌ها باشند.»

«ما در پروژه‌های بعدی کار خواهیم کرد تا مزایا و محدودیت‌های استفاده از این ماده را که بسیار فراوان‌ و در دسترس است، بهتر بشناسیم. به طوری که ممکن است این ماده در ادامه به طور گسترده‌تری در تولید ذخیره انرژی پایدار استفاده شود.»

این پژوهش در مقاله‌ای با عنوان «کربن فعال مشتق‌شده از پسماندهای آبجو برای خازن‌های الکتروشیمیایی با کارایی بالا و خازن‌های لیتیومی یونی» که در مجلات «الکتروشیمیکا آکتا» و «انرژی تکنولوژی» منتشر شد، به تفصیل شرح داده شده است.

این مطالعه، بخشی از یک زمینه تحقیقاتی روبه‌پیشرفت درباره مواد غیرمتعارف است که ممکن است به عنوان باتری یا در لوازم الکترونیکی مصرفی یا برای راه‌حل‌های ذخیره سازی با ظرفیت بالا برای فناوری‌های انرژی تجدیدپذیر از جمله باد و خورشید استفاده شوند.

دانشمندان در ایالات متحده سال گذشته، نوع جدیدی از باتری زیست‌تخریب‌پذیر ساخته‌شده از پوسته خرچنگ تولید کردند و اوایل سال جاری هم تیمی از موسسه بین‌المللی تجزیه و تحلیل سیستم‌های کاربردی دریافت که می‌توان برای ذخیره مقدار زیادی انرژی با استفاده از باتری‌های گرانشی معادن زیرزمینی متروکه را تغییر کاربری داد.