همزمان با انتشار گزارش وزارت خارجه ایالات متحده آمریکا در مورد وضعیت آزادیهای مذهبی در سال گذشته میلادی، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، با ایراد یک سخنرانی ۲۰ دقیقهای در روز دوشنبه، ۱۵ مه ۲۰۲۳، به برجسته کردن بعضی فرازهای گزارش مذکور پرداخت.
بلینکن در سخنرانی روز دوشنبه خود، ضمن اشاره به تداوم جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی»، یکی از مطالبات مردم معترض در ایران را خواسته برخورداری از آزادیهای مذهبی در کشورشان عنوان کرد. او در ادامه این بخش از اظهارات خود چنین گفت:«مردم سراسر ایران، به رهبری زنان جوان، تظاهرات مسالمتآمیز خود برای حقوق بشر، از جمله آزادی مذهبی، را ادامه میدهند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ و بهتبع آن تاسیس نظام جمهوری اسلامی ایران، آزادیهای اجتماعی و مذهبی ایرانیان بهشکل گستردهای محدود شد. از اینرو حکومت اسلامگرای ایران، حق بهجا آوردن مناسک و مراسم مختص به ادیان و مذاهبی بهغیر از اسلام شیعی را تقریباً ممنوع اعلام کرد. با اینحال استقرار این تبعیض نظاممند در ایران، پیروان برخی ادیان و مذاهب، مثل آیین بهاییت، را با دشواریهایی جدی مواجه کرد و در موارد متعددی به اعدام و زندانی شدن ایرانیان بهاییمذهب منجر شد.
به همین دلیل نیز آنتونی بلینکن در فراز دیگری از سخنرانی روز دوشنبه خود از ایران، چین، نیکاراگوئه و میانمار بهعنوان کشورهایی نام برد که شهروندانشان از تبعیضهای مذهبی رنج میبرند و از آزادیها و حقوق مدنی مرتبط با این حوزه برخوردار نیستند.
وزیر امور خارجه آمریکا در عینحال در ابتدای سخنرانی خود گفت آزادیهای مذهبی برای ثبات و امنیت هر جامعهای امری حیاتی بهحساب میآید. بهگفته او احترام گذاشتن به عقاید هر فرد، میتواند او را در مسیر تحقق بخشیدن به تمام تواناییهای بالقوه شخصیاش یاری برساند و جامعه نیز میتواند به سهم خود از شکوفایی تکتک شهروندانش بهرهمند شود.
بلینکن در ادامه تاکید کرد در سال گذشته میلادی بسیاری از کشورها، از جمله بلژیک، برزیل و کانادا، گامهای مهمی در راستای بهرسمیت شناختن حقوق مذهبی شهروندانشان برداشتند. بهعنوان مثال او به اقدام دولت بلژیک در بهرسمیت شناختن پیروان آیین بودیسم اشاره کرد و گفت دولت این کشور در سال ۲۰۲۲ بوداییها را بهرسمیت شناخت و حالا پیروان این آیین شرقی نه تنها میتوانند از دولت بلژیک تقاضای کمک مالی کنند بلکه این حق را دارند تا به تدریس اصول مرتبط با آیین خود در مدارس دولتی بلژیک بپردازند.