انجمن رهبران زن افغانستان با برگزاری یک نشست دو روزه در شهر لاهه، درباره بدتر شدن وضعیت اجتماعی، حقوق بشری و اقتصادی کشور در دو سال حاکمیت طالبان بحث و گفت‌و‌گو کردند. در این نشست که از دوازدهم تا چهاردهم ژوئن با حضور نمایندگان اتحادیه اروپا و دادگاه کیفری بین‌المللی برگزار شد، بیش از ۶۰ نفر از زنان سیاستمدار و فعالان جامعه مدنی افغانستان حضور داشتند.
در این نشست که با حضور توماس نیکلسون، نماینده ویژه اتحادیه اروپا در امور افغانستان، نزهت شهیم خان، معاون دادستان دادگاه کیفری بین‌المللی، استلا رونر گروباچیچ، سفیر اتحادیه اروپا برای تنوع جنسیت و برابری و برخی دیگر از مقام‌های اتحادیه اروپا برگزار شد، زنان افغان با بررسی وضعیت افغانستان در دو سال حاکمیت طالبان، اوضاع کنونی را ناامیدکننده خواندند و از بدتر شدن وضعیت مردم افغانستان به‌ویژه زنان سخن گفتند.
شکریه بارکزی، سفیر پیشین افغانستان در نروژ که یکی از شرکت‌کنندگان این اجلاس بود، در صحبت با ایندیپندنت فارسی، از سیاست‌های کشورهای غربی در قبال طالبان انتقاد کرد و گفت:« پلتفرم‌هایی که در بیرون از افغانستان در اختیار زنان قرار داده می‌شوند، پلتفرم‌های تصمیم‌گیرنده و قوی نیستند. او تاکید کرد: «زنان باید با استفاده از این پلتفرم‌ها برای انسجام و تثبیت جایگاه خود تلاش کنند و در یک نقش تصمیم‌گیرنده در معادلات بین‌المللی ظاهر شوند.»
شکریه بارکزی همچنین اظهار داشت که شرکت‌کنندگان اجلاس رهبران زن افغانستان اکنون به این باور رسیده‌اند که تنها جایگزین درست برای طالبان، ایجاد یک نظام سیاسی بر اساس آرای مردم افغانستان است. او تاکید کرد که لازم است ساختاری برای نظارت بر رفتار طالبان و پاسخگو کردن این گروه در برابر جامعه جهانی و مردم افغانستان، ایجاد شود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اتحادیه اروپا پس از فروپاشی دولت جمهوری و به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، به‌منظور انسجام تلاش‌ها برای فراهم کردن امکان مشارکت زنان در روندهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، انجمن رهبران زن افغانستان را ایجاد کرد. در این انجمن زنانی که در حکومت پیشین در سطوح مدیریتی فعالیت می‌کردند، حضور دارند. شکریه بارکزی، سفیر پیشین افغانستان در نروژ، فوزیه کوفی، نماینده مجلس پیشین، اصیلا وردک، از کارکنان ارشد دولت پیشین، عالمه عالمه، معاون وزیر امور مهاجران و ده‌ها تن دیگر از زنانی که در سطوح بالای مدیریتی کار می‌کردند، در این انجمن گردهم آمده‌اند.
در بیانیه پایانی این نشست آمده است: «اعضای انجمن نگرانی‌هایشان را در مورد وخامت مداوم اوضاع در افغانستان بدون وجود اندک نشانه‌ای از امید به تغییر مثبت، ابراز کردند.» شرکت‌کنندگان در این نشست به بی‌نتیجه ماندن تلاش‌های ضد تروریسم در افغانستان اشاره کردند و همچنین به‌دلیل گسترش فقر، تنگ‌تر شدن فضاهای مدنی و نقض گسترده حقوق بشر، مدعی شدند که «خلأهای موجود در حاکمیت طالبان، نابرابری را در کشور تشدید کرده است.»
شرکت‌کنندگان در این نشست از اتحادیه اروپا و جامعه بین‌المللی خواستند که در ایجاد فضاهایی برای تقویت جایگزین‌های سیاسی و یافتن مسیر آینده برای افغانستان، با توجه به حقوق اساسی مردم و ارزش‌های دموکراتیک، تلاش کنند. این شرکت‌کنندگان همچنین بر اهمیت ایجاد ساختارهای نظارتی برای پاسخگو کردن طالبان در مورد انواع نقض حقوق بشر در افغانستان، تاکید کردند.
نشست انجمن رهبران زن افغانستان هم‌زمان با اجلاس اسلو برگزار شد. در هر دو نشست درباره چگونگی حاکمیت طالبان در دو سال گذشته و بدتر شدن وضعیت اجتماعی و اقتصادی در افغانستان، گفت‌و‌گو شد. فعالان سیاسی و اجتماعی زن افغانستان در نشست لاهه، از بی‌تعهدی طالبان در مورد وعده‌هایشان به جامعه جهانی، به‌ویژه در زمینه حقوق بشر و زنان، آزادی بیان و ایجاد حکومت فراگیر ملی، انتقاد کردند.
این گروه از زنان پیش از این نیز در نشست‌های متعدد، بر اهمیت ایجاد یک حکومت انتقالی با نقش گسترده زنان و با نظارت سازمان ملل متحد تاکید کرده بودند. اکنون با گذشت نزدیک به دو سال از حاکمیت طالبان در افغانستان و تشدید محدودیت‌ها برای زنان و نیز نقض گسترده حقوق بشر، امیدواری درباره بهبود اوضاع در این کشور به حداقل رسیده است.
