خیلی‌ها به امید داشتن پوست شاداب‌تر و جوان‌تر، به استفاده از انواع کرم‌، جوان‌کننده، تزریق و حتی جراحی روی می‌آورند، اما نتایجی که به‌تازگی از وزنه زدن  به‌دست‌ آمده، باعث شگفتی پژوهشگران شده است.

واشینگتن‌پست به پژوهش جدیدی اشاره می‌کند که در نشریه ساینتیفیک ریپورتز (Scientific Reports) منتشر شده است و نشان می‌دهد ورزش هوازی و بلند کردن وزنه، سلامت زیربنایی سلول‌ها و بافت پوست صورت را بهبود می‌بخشد. اما ورزش مقاومتی مزایایی فراتر از تمرین استقامتی داشت.

این یافته‌ها تاییدی بر شواهدی است که می‌گوید هر نوع ورزشی برای سلامت پوست مفید است. پوست بعد از شروع ورزش در سطح سلولی جوان‌تر می‌شود و بارزترین اثر آن، در بلند کردن وزنه رخ می‌دهد.

این مطالعه روی زنان میانسال ژاپنی انجام شد، اما نتایج آن برای هر کسی که به پوستش اهمیت می‌دهد مفید است.

تمرین استقامتی به بهبود پوست کمک می‌کند

اگرچه ورزش برای سلامت مفید است، اما اثر مستقیم و آشکاری روی پوست ندارد. می‌دانیم که ورزش کردن بر شکل عضلات، کارکرد قلب، ریه، کبد و سایر اندام‌ها تاثیر می‌گذارد، اما برخی افراد معتقدند ورزش، به‌ویژه دویدن، به ساختار و ظاهر پوست آسیب می‌رساند.

در مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۵ انجام شد، دانشمندان پوست باسن گروه بزرگی از افراد را که بعضی از آن‌ها فعال و برخی دیگر کم‌تحرک بودند بررسی کردند. به دلیل آنکه پوست این بخش بدن در معرض تابش خورشید قرار ندارد و کمتر آسیب‌ دیده است، بنابراین وضعیت داخلی پوست فرد را نشان می‌دهد.

این مطالعه نشان داد در افراد فعال، لایه شاخی پوست نازک‌تر و لایه بیرونی و میان‌پوست یا درم که لایه‌ای عمیق‌تر و ساختاری است، از پوست افراد کم‌تحرک در همان سنین ضخیم‌تر است. سلول‌های پوست آن‌ها میتوکندری‌های بیشتر و سالم‌تری هم داشت. این تفاوت‌ها همگی مربوط به پوست جوان‌تر است.

افزون بر این، زمانی که از مردان و زنان مسن‌تر خواستند که طی سه ماه چند بار در هفته فعالیت‌هایی مانند دویدن یا دوچرخه‌سواری انجام بدهند، لایه بیرونی پوست باسنشان نازک شد و لایه داخلی رشد کرد و میتوکندری‌هایی نیز به سلول‌های پوستشان اضافه شد. درنتیجه، پوست جوان شد.

پژوهشگران برای آنکه دریابند آیا ورزش مقاومتی ممکن است تاثیراتی مشابه یا شاید بهتر بر سلامت پوست داشته باشد، با استفاده از سونوگرافی و سایر سنجش‌ها، خاصیت ارتجاعی، ضخامت و ساختار لایه‌های پوست صورت ۵۶ زن کم‌تحرک و میانسال را ارزیابی کردند.

به نیمی از آنان گفتند که دو بار در هفته به مدت ۳۰ دقیقه دوچرخه‌سواری کنند و بقیه نیز دو بار در هفته به مدت ۳۰ دقیقه وزنه بلند کنند.

بعد از ۱۶ هفته تمام آزمایش‌ها را تکرار کردند.

نتیجه این بود؛ زنانی که دوچرخه‌سواری کرده بودند متناسب‌تر بودند و آن‌هایی که وزنه بلند کرده بودند قوی‌تر شده بودند. این نشان می‌دهد که ورزش در آن‌ها تغییر ایجاد کرده است.

پوست صورتشان هم تغییر کرده بود؛ خاصیت ارتجاعی آن بهبود یافته بود، افتادگی کمتری داشت و در صورت کشیده‌شدن، زودتر به حالت قبلی خود بازمی‌گشت. ماتریکس خارج سلولی (مجموعه‌ای از رشته‌ها و مولکول‌های زیستی که تکثیر، تمایز و مهاجرت سلولی را هدایت می‌کند) آن متراکم‌تر شده بود و ژن‌های مرتبط با تولید کلاژن پوست نیز فعال‌تر شده بودند.

همه این تغییرات نشانه‌های جوان شدن پوست است و در زنانی که ورزش می‌کردند رخ داد.

البته این دانشمندان تاثیر ورزش بر ظاهر پوست زنان را ارزیابی نکردند، هرچند ازنظر تئوری این تغییرات چین‌وچروک‌ها را کاهش می‌دهد، ظاهر پوست را بهبود می‌بخشد و آن را جوان‌تر نشان می‌دهد.

این مطالعات درمجموع نشان داد پوست همان‌طور که تحت تاثیر عوامل خارجی مانند اشعه فرابنفش و خشکی قرار می‌گیرد، عوامل داخلی مانند بیان ژنی و التهاب نیز روی آن تاثیرگذار است که با انجام ورزش، تغییراتی در آن به وجود می‌آید.

زمانی که دو ورزش مقاومتی و هوازی با هم ترکیب شوند، روی پوست تاثیر بیشتری می‌گذارد.

فراموش نکنیم که این مطالعه محدودیت‌هایی داشت، ازجمله اینکه کوچک و کوتاه‌مدت بود و به‌غیراز زنان میانسال کم‌تحرک ژاپنی، جمعیت دیگری در آن شرکت نداشت. با اینکه یافته‌های آن معقول به نظر می‌رسد، اما لازم است برای تایید نتایج آن مطالعات گسترده‌تری انجام شود.

بااین‌حال، پژوهشگران امیدوارند نتایج مطالعه آن‌ها افراد بیشتری را تشویق کند که ورزش را به عادت روزانه تبدیل کنند تا اگر از بیرون پوست را با انواع کرم و ضدآفتاب محافظت می‌کنند، با ورزش نیز از ساختار داخلی آن مراقبت کنند.