انجمن صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی ایران اعلام کرد پس از تسلط طالبان بر افغانستان، فعالیت شرکت‌های فنی ایران در آن کشور به حداقل رسیده است. 

بهمن صالحی جاوید، دبیر انجمن صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی ایران، در گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا درباره وضعیت سرمایه‌گذاری شرکت‌های پیمانکاری در افغانستان و صادرات خدمات فنی مهندسی به آن کشور گفت که پس از سلطه طالبان بر افغانستان، ریسک سرمایه‌گذاری برای فعالان اقتصادی بالا است. 

دبیر انجمن صادرکنندگان ایران افزود که طالبان بارها از شرکت‌های ایرانی خواسته‌اند در پروژه‌های معدنی و عمرانی از جمله پروژه تاپی (خط لوله گاز ترکمنستان) حضور داشته باشند‌؛ اما «افزایش ریسک سرمایه‌گذاری سبب شده است ایران نتواند از ظرفیت‌های موجود استفاده حداکثری کند. معادن سنگ و آهن در این منطقه شبیه گاوی‌اند که بدنش افغانستان و سرش در ایران است. حجم زیادی از این معادن و ذخایر در افغانستان است و شرکت‌های ایرانی می‌توانستند در تمام این معادن حضور داشته باشند.»

به گفته دبیر انجمن صادرکنندگان ایران طالبان به شرکت‌های ایرانی پیشنهاد داده‌اند که در ازای توسعه کریدور شرق‌ــ‌غرب افغانستان، در استخراج معادن سنگ آهن آن کشور مشارکت داشته باشند. اکنون توسعه و اجرای بخشی از کریدور شرق‌‌ــ‌‌غرب افغانستان را شرکت‌های چینی به دست گرفته‌اند. 

صالحی جاوید با بیان اینکه قبل از تسلط طالبان بر افغانستان، شرکت‌های ایرانی در پروژه‌های زیادی حضور داشتند، افزود: «این کشور بستری بکر برای پروژه‌های عمرانی سایر کشورها محسوب می‌شود و در واقع، کشورهای همسایه به غیر از ترکیه و به‌ویژه کشورهای ‌سی‌آی‌اس بهشت شرکت‌های پیمانکاری‌اند و نباید این فرصت را از دست بدهیم.»

این مقام جمهوری اسلامی گفت که هرچند طالبان بارها از شرکت‌های ایرانی برای حضور در پروژه‌های عمرانی درخواست کرده‌اند، به دلیل اینکه جامعه بین‌الملل هنوز این گروه را به رسمیت نمی‌شناسد، شرکت‌های ایرانی ریسک نکرده‌اند. 

او تصریح کرد: «افغانستان تمایل دارد خط لوله گاز تاپی از ترکمنستان به افغانستان عبور کند و به هند برسد و مایل‌اند که شرکت‌های ایرانی در این پروژه حضور داشته باشند. این کشور به شرکت‌های راهسازی هم به‌شدت نیاز دارد و درخواست همکاری کرده است.» 

به گفته دبیر انجمن صادرکنندگان ایران، سلطه طالبان بر افغانستان سبب شد بیشتر پروژه‌های شرکت‌های ایرانی در آن کشور نیمه‌کاره باقی بمانند. 

او تاکید کرد: «مواضع طالبان در دوره‌های قبل به ایرانی‌ها ثابت شده‌ بود. در حالی که با حضور آمریکایی‌ها در افغانستان ریسک سرمایه‌گذاری کمتر بود چون امنیت بیشتر بود. اساسا آمریکایی‌ها رفتند تا محیط برای ایرانی‌ها ناامن شود و منطقه مرزی ایران درگاه ناامنی باشد. در حال حاضر شرکت‌های ایرانی کارشان را در افغانستان به حداقل ممکن رسانده‌اند تا وضعیت بهتر شود.»