ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان، روز جمعه ۷ مهر (۲۹ سپتامبر) خواستار آزادی ندا پروانی و ژولیا پارسی، فعالان حقوق زنان، از بند طالبان شد.
او در حساب کاربری‌اش در شبکه ایکس نوشت: «با نگرانی جدی از دستگیری و بازداشت خودسرانه مدافعان زن، ژولیا پارسی و ندا پروانی، و اعضای خانواده آن‌ها، از طالبان می‌خواهم که فوری و بدون قید و شرط آن‌ها را آزاد و همچنین امنیت و رفاه آن‌ها را تامین کنند.»
Seriously alarmed by the arrests & arbitrary detention of women #HumanRights defenders Zholia Parsi & Neda Parwani, and their family members, I call urgently on the Taliban for their immediate and unconditional release, as well as to secure their safety and wellbeing #Afghanistan
— UN Special Rapporteur Richard Bennett (@SR_Afghanistan) September 29, 2023
هم‌زمان، جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان در پیوند با دستگیری ندا پروانی و ژولیا پارسی گفته است که این اقدام طالبان دوام «آپارتاید جنسیتی» است.
در بیانیه این جنبش آمده است که ژولیا پارسی، زن معترض و عضو رهبری جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان، بیش از دو سال برای حمایت از حقوق زنان و دختران افغانستان در برابر «بی‌عدالتی» با طالبان مبارزه کرده است.
در این بیانیه آمده است که نیروهای طالبان به منزل ژولیا پارسی و پسرش رفتند و آن‌ها را بازداشت کردند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در این بیانیه ذکر شده است: «در پی ترور و بازداشت زنان فعال و در ادامه آن دستگیری ژولیا پارسی و سکوت دردناک نهادهای بین المللی، جنبش خودجوش زنان معترض افغانستان بیشتر نگران وضع موجود و سرنوشت این دو بانوی معترض شده است و با قاطعیت از سازمان ملل متحد، سازمان‌های مدافع حقوق بشر، و دیگر نهادهای فعال در این امور می‌خواهد که مسئله را به‌طور جدی پیگیری کنند.»
طالبان ندا پروانی را روز ۲۸ شهریور بازداشت کرده‌اند.
حکومت طالبان در مورد این بازداشت‌ها نظری ابراز نکرده است.
فعالان حقوق زنان و معترضان زیر فشار و سرکوب شدید گروه طالبان قرار دارند. طالبان در دوره حکومتشان شمار زیادی از این فعالان را بازداشت و شکنجه و زندانی کرده‌اند. طالبان تجمع‌ها و راه‌پیمایی‌های زنان علیه سیاست‌های حکومت را سرکوب کرده‌اند و به این زنان هشدار داده‌اند که چنین راه‌پیمایی‌هایی برگزار نکنند.
فعالان حقوق زنان مدعی‌اند که طالبان «آپارتاید جنسیتی» علیه زنان در افغانستان حاکم کرده‌اند. آن‌ها از جامعه جهانی می‌خواهند که این آپارتاید جنسیتی را به رسمیت بشناسد.
بیش از دو سال از حکومت مجدد طالبان در افغانستان می‌گذرد. در این مدت، این گروه دهها فرمان «زن‌ستیزانه» صادر کرده است. زیر حاکمیت طالبان، آموزش دختران فقط تا پایان دوره دبستان وجود دارد و دختران و زنان بسیاری از حق کار و آموزش محروم شده‌اند.
برخی از فعالان زن در توصیف وضع زنان در افغانستان می‌گویند که طالبان آن کشور را به زندانی برای این قشر بدل کرده‌اند و جامعه جهانی فشارهای لازم بر این گروه وارد نکرده است.
