مایکل کین یکی از خوشلباسترین مردان دهه ۶۰ میلادی، پس از اکران فیلم «فرار بزرگ» اعلام کرد که از دنیای بازیگری خداحافظی میکند.
این اسطوره بازیگری بریتانیایی که با فهرست بلندبالایی از افتخارات از جمله دو جایزه اسکار، یک بفتا و سه جایزه گلدن گلوب بازنشسته میشود، تنها بر سینما تاثیر نگذاشت بلکه با سبک خاص لباس پوشیدنش در دهه ۶۰، تا سالها یکی از نمادهای مد مردانه در جهان هم شناخته میشد. هنوز هم اغلب سینماگران و هنرمندان «مرد روشنفکر قرن بیستمی» را با ظاهری شبیه او به تصویر میکشند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اگرچه دهه ۶۰ میلادی به تعلیق و کمرنگ شدن مرزها معروف بود، مایکل کین یک بازیگر جوان «معقول» بود که به سنتهای بریتانیایی لباس پوشیدن مقید ماند. البته شاید «مقید» کلمه خیلی درستی نباشد؛ اما لباسهای خوشدوخت و کتهای یقهدار او به شکل انکارناپذیری شیک بودند.
کین معمولا کتشلوارهایش را با چکمه هماهنگ میکرد؛ چکمههای بینظیر چلسی که او میپوشید، یکی دیگر از پایههای اصلی مد لندن در اواسط قرن بیستم بودند.
البته نقش شکیرا کین را چه در زندگی حرفهای و چه در سبک مردانه همسرش، نمیشود نادیده گرفت. شکیرای بریتانیایی متولد ۱۹۴۷ و دارای تبار هندی و مسلمان است. او سال ۱۹۶۷ در مسابقه زیبایی دخترشایسته نفر سوم شد. پس از آن به عنوان مدل حرفهای در صنعت مد شروع به کار کرد و در تلویزیون و سینما هم فعال بود.
وقتی مایکل کین او را در تلویزیون دید، احساس کرد که مایل است این دختر زیبا را از نزدیک ببیند. این علاقه به ازدواج ختم شد و آن دو در سال ۱۹۷۳ ازدواج کردند. زندگی مشترک آنان ۵۰ سال است که دوام دارد و این دو در میان هنرمندان این صنعت که به جداییهای پیدرپی مشهورند، یکی از طولانیترین روابط عاشقانه و زندگی مشترک را دارند.
برای مردانی که میخواهند جدی و در عین حال خاص به نظر بیایند، سبک مایکل کین هنوز هم جواب میدهد.
این بازیگر با عینکهای با قاب ضخیم و چکمههایش، حالت مردانه یک روشنفکر را داشت اما هیچچیز بهاندازه مجموعه بلوزهای یقهاسکیاش این حالوهوا را به شخصیت کین نمیداد.
در کمد لباس کین دو نوع لباس بیش از همه به چشم میآمد؛ رایجترین آنها یقهاسکیهای ریزبافت به رنگ تیره بودند که اغلب زیر کت یا با شلوارهای پارچهای شیک پوشیده میشدند.
این یکی از ماندگارترین ظاهرهای دهه شصتی این ستاره نمادین بریتانیایی بود که هم جلو دوربین و هم در زندگی شخصی به آن وفادار بود؛ البته او یک نسخه متفاوت و چشمگیرتر از این سبک نیز داشت که از حرفه او به زندگی شخصیاش راه یافت؛ بلوزهای یقه اسکی درشتبافت و ضخیم همراه با یک کاپشن زمستانی.
گرچه سبک او در دهههای بعد تغییر کرد، تمایل به بافتنیهای ظریف و نرم بخش اصلی ظاهر مایکل کین در آن سالها باقی ماند؛ البته توجه کین به ژاکتهای بافتنی فراتر از این سبک واحد بود. این بازیگر زیپ ژاکتهای کشباف را میبست، دکمههای کتش همیشه بسته بودند و معمولا زیر ژاکتهایش، پیراهن مردانه میپوشید.
سبک شخصی کین در آن دوره زمانی را میتوان اینطور خلاصه کرد: همیشه در پوشش رسمیاش بخشی برای لباسهای راحتتر در نظر میگرفت و بالعکس در ظاهرهای غیررسمی و روزمره، همواره یک تکه از سبک لباس مردانه جدی بریتانیایی را میگنجاند.
این شناور بودن میان دو سبک به او امکان داده بود در میان همنسلانش که یا بسیار غیررسمی و رنگارنگ لباس میپوشیدند و یا تمام و کمال به خیاطی بریتانیایی چسبیده بودند، خوشلباس، نوگرا، شیک و متفاوت به نظر بیاید.