دانشمندان الماس‌های باستانی کشف کرده‌اند که سرنخ‌هایی جدید درمورد تکامل زمین ارائه می‌دهد.
پژوهشگران الماس‌های باستانی فراژرف کشف کرده‌اند که از معادن برزیل و غرب آفریقا می‌آید و بین ۶۵۰ تا ۴۵۰ میلیون سال پیش در ابرقاره گوندوانا شکل گرفته‌اند.
این کشف گروه بین‌المللی از کارشناسان، درباره تکامل و جابه‌جایی قاره‌های زمین در مراحل نخستین حیات پیچیده اطلاعاتی ارائه می‌دهد.
الماس به‌دلیل مقاومت بالایی که دارد، تاریخچه دوره‌های کهن شکل‌گیری و انهدام قاره‌ها را در خود حفظ می‌کند.
دکتر کارن اسمیت، از دانشکده علوم زمین ویتز، گفت که این الماس‌ها «بسیار نادرند». او توضیح داد که گروهی از کارشناسان درصدد بودند تا با استفاده از الماس به درک چگونگی شکل‌گیری نخستین قاره‌ها برسند.
او گفت: «اکنون می‌دانیم که این الماس‌ها درمورد کل روند شکل‌گیری قاره اطلاعات زیادی دارند.»
این مطالعه شامل تاریخ‌گذاری ذرات ریز سیلیکات و سولفید درون الماس‌ها بود تا نحوه تشکیل آن‌ها در زیر ابرقاره گوندوانا مشخص شود.
دانشمندان با انجام این کار یک پدیده زمین‌شناسی ناشناخته را کشف کردند که چگونگی تشکیل قاره‌های امروزی را نشان می‌دهد.
دکتر اسمیت گفت: «این الماس‌ها بین ۶۵۰ تا ۴۵۰ میلیون سال پیش، در عمق زیاد زیر گوندوانا، زمانی که این ابرقاره قطب جنوب را پوشانده بود، تشکیل شدند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
او گفت که سنگ‌های میزبان [حاوی] این الماس طی فرایند تشکیل الماس شناور شدند و مواد فرورانش‌شده داخل گوشته را همراه الماس‌ها جابه‌جا کردند.
سپس این ماده با پایه ابرقاره گوندوانا ترکیب شد و در عمل به رشد آن از زیر و تکه‌تکه شدن بعدی برای ایجاد قاره‌های جدید کمک کرد.
دکتر اسمیت گفت: «تکه‌تکه شدن گوندوانا تقریبا ۱۲۰ میلیون سال پیش آغاز شد و درنهایت اقیانوس‌های امروزی مانند اقیانوس اطلس پدید آمد. حدود ۹۰ میلیون سال پیش این الماس‌ها که حاوی اجزای کوچکی از سنگ میزبان بودند از طریق فوران‌های شدید آتشفشانی به سطح زمین آمدند.»
مکان‌های معاصر این فوران‌های آتشفشانی در قاره‌های قطعه‌قطعه شده برزیل و غرب آفریقا، دو جزء مهم ابرقاره سابق گوندوانا واقع‌اند.
به گفته پژوهشگران، این امر نشان می‌دهد که این الماس‌های کمیاب هنگام متلاشی شدن ابرقاره باستانی در امتداد بخش‌های مختلف حرکت کرده و عملا به پایه آن «چسبیده‌اند».
دکتر اسمیت گفت: «تاریخچه پیچیده این الماس‌ها مسیرهای گسترده آن‌ها را هم به صورت عمودی و هم افقی در داخل زمین نشان می‌دهد. این الماس‌ها مفاهیمی درمورد شکل‌گیری ابرقاره و مراحل بعدی تکامل آن ارائه می‌دهند. این نشان می‌دهد که یک حالت جدید احتمالی از رشد قاره وجود دارد که در آن مواد نسبتا جوان این قطعات قدیمی قاره‌ای را به هم آمیخته و یکپارچه می‌کنند.»
به گفته دکتر اسمیت، این پژوهش برای درک ما از نقش تکامل و حرکت قاره‌ها در شکل‌گیری حیات روی زمین اهمیت دارد.
او گفت: «ما به این نوع پژوهش‌ها برای درک چگونگی تکامل و جابجایی قاره‌ها نیاز داریم. اگر قاره‌ها نبودند حیات شکل نمی‌گرفت. این پژوهش درمورد چگونگی شکل‌گیری قاره‌ها و چگونگی تکامل حیات بینشی ارائه می‌دهد و درنهایت مشخص می‌کند که چه چیزی سیاره ما، زمین را در میان اجرام آسمانی متمایز می‌کند.»
© The Independent
