مطالعه‌ای نشان داده است که قرنطینه و سایر محدودیت‌های دوران همه‌گیری بر سلامت مغز افراد بالای ۵۰ سال، صرف‌نظر از اینکه به کووید مبتلا شده باشند یا خیر، «تاثیر واقعی ماندگار» گذاشته است.
پژوهشگران دریافتند که کارکرد شناختی و حافظه فعال سالمندان در طول همه‌گیری، چه در آن‌ها که به کووید مبتلا شدند و چه آن‌هایی که مبتلا نشدند، با سرعت بیشتری کاهش یافت.
دانشمندان عواملی مانند ورزش نکردن و مصرف زیاد الکل و نیز احساس تنهایی و افسردگی را ذکر کردند.
دانشمندان کینگز و کینگ کالج لندن آزمون‌های کارکرد مغز سه هزار و ۱۴۲ شرکت‌کننده مطالعه پروتکت (Protect Study) را تجزیه‌و‌تحلیل کردند. آن‌ها این مطالعه را ابتدا در سال ۲۰۱۴ راه‌اندازی کردند تا طی یک دوره ۲۵ ساله درمورد کارکرد مغز افراد بالای ۵۰ سال به نگرشی برسند.
پژوهشگران افراد بین ۵۰ تا ۹۰ ساله و ساکن بریتانیا را بررسی کردند.
این گروه داده‌های مارس ۲۰۱۹ و فوریه ۲۰۲۰ را بررسی و آن‌ها را با داده‌های سال‌های اول و دوم همه‌گیری – از مارس ۲۰۲۰ تا فوریه ۲۰۲۲ - مقایسه کردند.
این نتایج نشان داد که میزان زوال شناختی در سال اول همه‌گیری سریع‌تر شد و بین افرادی که پیش از شیوع کووید نشانه‌هایی از کاهش خفیف شناختی بروز داده بودند، بیشتر بود.
همین الگو در سال دوم همه‌گیری دیده شد که به گفته پژوهشگران، تاثیری فراتر از قرنطینه‌های ملی اولیه در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ را نشان می‌دهد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آنه کوربت، پروفسور پژوهش زوال عقل و سرپرست مطالعه پروتکت در دانشگاه اکستر، گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که قرنطینه و سایر محدودیت‌هایی که در دوران همه‌گیری تجربه کردیم، حتی بعد از پایان قرنطینه بر سلامت مغز افراد ۵۰ ساله یا بالاتر تاثیر واقعی ماندگاری گذاشته است.»
«این امر سوالی مهم را مطرح می‌کند، آیا افراد در معرض خطر احتمالی بالاتری از زوال شناختی قرار دارند که ممکن است به زوال عقل منجر شود؟»
او افزود: «اکنون از هر زمان دیگری مهم‌تر است» که مطمئن شویم از افرادی با نشانه‌های شناختی اولیه حمایت می‌شود.
پروفسور کوربت گفت: «اگر نگران حافظه خود هستید، بهترین کار این است که با پزشک عمومی تماس بگیرید تا سنجشی صورت گیرد.»
«یافته‌های ما همچنین نشان می‌دهد که سیاست‌گذاران باید تاثیر گسترده‌تر محدودیت‌هایی مانند قرنطینه بر سلامتی را در هنگام برنامه‌ریزی برای واکنش به همه‌گیری آتی در نظر بگیرند.»
داگ آرسلند، پروفسور روانپزشکی سالمندان در موسسه روانپزشکی، روانشناسی و علوم اعصاب کینگز، گفت: «این مطالعه به دانش ما از عواقب طولانی‌مدت کووید-۱۹ بر سلامتی به‌ویژه برای افراد آسیب‌پذیر مانند سالخوردگان که کمی مشکل حافظه دارند می‌افزاید.»
«ما از شمار زیادی از عوامل خطرزای دخیل در پیشروی زوال [شناختی] اطلاع داریم، و اکنون می‌توانیم کووید-۱۹ را به این فهرست اضافه کنیم.»
«نکته مثبت، شواهدی است که می‌گوید تغییر سبک زندگی و بهبود مدیریت سلامت بر کارکرد مغز تاثیر مثبتی می‌گذارد. مطالعه فعلی بر اهمیت نظارت دقیق بر افراد در معرض خطر در جریان رویدادهای مهمی مانند همه‌گیری تاکید می‌کند.»
این یافته‌ها در نشریه پزشکی طول عمر سالم لنست (The Lancet Healthy Longevity) منتشر شده است.
دکتر سوزان میچل، رئیس سیاست‌گذاری پژوهش آلزایمر بریتانیا، گفت که این مطالعه «مهم کمک می‌کند تا نشان بدهیم تغییرات بنیادی سبک زندگی ناشی از محدویت‌های قرنطینه چگونه ممکن است بر سلامت مغز مردم تاثیر بگذارد.»
او افزود: «با این کار بر این واقعیت تاکید می‌کنیم که همه ما می‌توانیم برای محافظت از سلامت مغزمان کارهایی انجام دهیم.»
«تحلیل ما نشان داده است که فقط ۲ درصد مردم می‌گویند برای بهینه‌سازی سلامت مغز خود از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کنند.»
«با افزایش سن، ژنتیک ما نقشی مهم در سلامت مغزمان ایفا می‌کند، در عین حال می‌دانیم که گستره وسیعی از عوامل سلامت و سبک زندگی می‌تواند بر سلامت مغزمان تاثیر بگذارد.»
«برای آنکه بتوانیم درک خود را از این روابط و کسانی که ممکن است بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به زوال عقل باشند توسعه دهیم، لازم است پژوهش‌های بیشتری انجام شود.»
© The Independent
