پارگی رباط صلیبی قدامی یا ای‌سی‌ال، یکی از شایع‌ترین و ناتوان‌کننده‌ترین آسیب‌هایی است که به زانو وارد می‌شود و در حرکت ورزشکاران حرفه‌ای و تازه‌کار مشکل جدی ایجاد می‌کند.
به گزارش ان‌بی‌سی‌نیوز، درمان غیرجراحی مانند فیزیوتراپی نیز برای مقابله با این آسیب، به همان اندازه جراحی سودمند و کارآمد است. این موضوع، نظر جراحان را که سالانه بیش از ده‌ها جراحی در این زمینه انجام می‌دهند، جلب کرده است.
پژوهشی که در مجله «بریتیش جورنال اف اسپرت مدیسن» منتشر شد، نشان می‌دهد که ۹۰ درصد پارگی‌های رباط صلیبی قدامی در ۸۰ شرکت‌کننده - پس از پیروی از روش جدید درمانی – در آزمایش ام‌آر‌ای علائم بهبود را نشان داده است.
بسیاری از بیماران - عمدتا ورزشکاران رقابتی یا تفریحی - از ثبات و عملکرد خوب زانو خبر دادند و پس از یک سال توانستند به ورزش بازگردند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
استفانی فیلبای، نویسنده و پژوهشگر ارشد، گفت: «بیماران به مدت یک ماه از زانوبند - یا وسیله ارتوپدی (بریس) برای نگهداری بدن - استفاده می‌کردند، که زانوها را در زاویه ۹۰ درجه نگهداری و کنترل می‌کرد. این روش انتهای پاره شده رباط صلیبی قدامی را نزدیک به هم نگه می‌دارد و احتمال جوش خوردن آن‌ها را افزایش می‌دهد.»
بعد از دو ماه این افراد تحت درمان با توابخشی (فیزیوتراپی) قرار گرفتند. چراکه زانوبندها - یا دستگاه‌های نگهداری برخی اعضای بدن - طوری تنظیم شده‌اند که به آرامی دامنه حرکتی زانو یا عضو خاصی را گسترش دهند.
این زانوبندها بعد از سه ماه برداشته شدند. نتیجه آزمایش ام‌آرآی در سه ماهگی و شش ماهگی نشان داد که بیشتر رباط‌های صلیبی قدامی خود را ترمیم کرده‌اند.
رباط صلیبی قدامی یا ای‌سی‌ال چیست؟
ای‌سی‌ال یا رباط صلیبی قدامی، نواری بافتی داخل زانو است و زمانی که کشیده یا پاره شود، آسیب می‌بیند.
تغییر جهت شدید، توقف‌های سریع یا ضربه‌‌های مستقیم، که حرکات رایج در ورزش‌هایی مانند فوتبال، بسکتبال، اسکی و فوتبال‌اند، می‌توانند رباط را پاره یا به دونیم تبدیل کنند.
کارشناسان تخمین می‌زنند سالانه حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ هزار نفر در ایالات متحده دچار پارگی رباط‌های صلیبی قدامی می‌شوند.
به گفته آکادمی جراحان ارتوپدی آمریکا، پارگی رباط صلیبی قدامی یکی از شایع‌ترین آسیب‌دید‌گی‌ها در زانو است و اغلب همراه با آسیب به سایر قسمت‌های زانو مانند پارگی مینیسک (ساختمان غضروفی رشته‌ای در زانو) رخ می‌دهد.
تقریبا همیشه برای ترمیم پارگی رباط صلیبی قدامی، جایگزینی رباط جدید با عمل جراحی توصیه می‌شود. رباط جدید از طریق جراحی پیوندی با پیوند ساخته‌شده از بافت تاندون‌های کاسه زانو یا از طریق یک اهدا‌کننده، جایگزین می‌شود.
با این حال، جراحی هم کم‌خطر نیست و می‌تواند عوارض داشته باشد. برخی پس از جراحی دچار درد کاسه زانو، بی‌ثباتی مزمن یا سفتی می‌شوند و در موارد بسیار نادر، عوارض جدی‌تری شامل عفونت، لخته شدن خون و بی‌حسی در‌پی خواهد داشت.
زانوبند چگونه به بیماران کمک می‌کند؟
دکتر لایل میشلی، جراح ارتوپد در بیمارستان کودکان بوستون و استاد دانشکده پزشکی هاروارد، می‌گوید: «پژوهش جدید به‌نوعی بازی را تغییر می‌دهد.»
به گفته او، نگه داشتن زانوهای آسیب‌دیده بیماران در ۹۰ درجه، رباط‌های صلیبی قدامی پاره‌شده را بی‌حرکت نگه می‌دارد، و بدین شکل بهبود را به حداکثر می‌رساند. این زانوبندها در واقع مانند گچ برای شکستگی استخوان عمل می‌کنند و باعث تثبیت و درمان می‌شوند.
به گفته او، این روش برای کسانی که ورزش حرفه‌ای انجام نمی‌دهند و همچنین برای جلوگیری از هزینه‌های جراحی بسیار مفید است.
جراحی چگونه از آسیب‌های بعدی پیشگیری می‌کند؟
در حالی‌که برخی از متخصصان موافق‌اند که همه رباط‌های صلیبی قدامی پاره‌شده نیاز به جراحی ندارند، برخی دیگر هنوز متقاعد نشده‌اند که بستن زانوها و ثابت نگه‌داشتن آن‌ها در دستگاه‌های ارتوپدی، به پایداری طولانی و جلوگیری از آسیب بیشتر منجر می‌شود.
برخی از متخصصان می‌گویند: «نگه داشتن زانو در یک موقعیت محدود برای ماه‌ها ممکن است برای فعالیت‌های روزانه مانند رفتن به مدرسه یا محل کار نامطلوب باشد.»
به‌طور متوسط حدود یک سال طول می‌کشد تا پس از پارگی رباط صلیبی قدامی با خیال راحت به ورزش بازگردید - صرف‌نظر از اینکه تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اید یا خیر.
زانوی ناپایدار خطر ابتلا به آرتروز را افزایش می‌دهد، بنابراین درمان پارگی رباط صلیبی قدامی از آسیب‌های جدی جلوگیری می‌کند.
اگر یک ورزشکار با پارگی رباط صلیبی روبه‌رو باشد و بدون جراحی به ورزش بازگردد، با تبعات جبران‌ناپذیری مواجه خواهد شد.
