رای‌دهندگان مصری‌ از روز یکشنبه دهم دسامبر برای شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری پای صندوق‌های رای می‌روند.

به نظر می‌رسد در زمان پایان این انتخابات سه‌روزه، عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهوری کنونی، که در این دوره از رقابت‌ها رقیبی جدی پیش رو ندارد، سومین دوره ریاست‌جمهوری‌اش را آغاز کند.

سه نامزد دیگر این انتخابات برای مردم عموما ناشناخته‌اند: فرید زهران، رهبر حزب سوسیال دموکرات مصر با گرایش چپ، عبدالسند یمامه، رهبر حزب وفد، حزبی ۱۰۰ ساله و لیبرال اما نسبتا حاشیه‌ای و حازم عمر، رهبر حزب مردمی خلق.

زهران با شعار ضرورت بهبود زندگی مردم عادی وارد رقابت‌های انتخاباتی شد. یمامه هم کارزار انتخاباتی‌اش را با ارائه برنامه اصلاحات در اقتصاد و قانون اساسی و نیز بازگرداندن دوره ریاست‌جمهوری به چهار سال آغاز کرد. عمر نیز موفقیت اقتصادی، جذب سرمایه‌گذاری و تولید صنعتی را از جمله برنامه‌‌هایش معرفی کرده است.

از میان این سه نامزد، به نظر می‌رسد که عمر در جریان مناظره تلویزیونی بین نامزدها بهتر درخشید؛ مناظره‌ای که البته السیسی در آن غایب بود و یک نماینده مجلس را به جای خود فرستاد.

گفته می‌شود دو تن از چهره‌های سرشناس اپوزیسیون مصر هم تلاش کرده بودند نامزد شوند اما دولت سیسی به‌سرعت آن‌ها را کنار گذاشت. یکی از آن‌ها در زندان است و دیگری در انتظار محاکمه.

از مجموع جمعیت ۱۰۴ میلیون نفری مصر، نزدیک به ۶۷ میلیون نفر واجد شرایط رای دادن‌اند.

پیش‌تر، شماری از احزاب سیاسی مصر از جمله حزب آینده یک ملت که در مجلس نمایندگان اکثر کرسی‌ها را در اختیار دارد، حزب مصریان آزاد، حزب حامیان وطن، حزب کنگره ملی و حزب عربی دموکراتیک ناصری حمایتشان را از عبدالفتاح السیسی اعلام کرده بودند.

سیسی، ژنرال پنج ستاره ارتش مصر، در سال ۲۰۱۲ به ریاست ستاد ارتش و وزارت دفاع منصوب شد. او یک سال بعد، در پی اعتراض‌هایی گسترده که به سرنگونی محمد مرسی، رئیس‌جمهوری منتخب اسلام‌گرا انجامید، به قدرت رسید.

بر اساس نتایج رسمی، او در هر دو انتخابات سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ با کسب بیش از ۹۶ درصد آرا به پیروزی‌ قاطع دست یافت. السیسی در سال ۲۰۱۹ با «اصلاح» قانون اساسی مصر، دوره ریاست‌جمهوری را از چهار سال به شش سال افزایش و محدودیت دوره‌های متوالی ریاست‌جمهوری را نیز از دو به سه دوره تغییر داد.

السیسی از آغاز نخستین دوره ریاست‌جمهوری‌اش، بازگردادن ثبات به اقتصاد بحرانی مصر را وعده داد و از سال ۲۰۱۶ به بعد اصلاحات اقتصادی زیادی اعمال کرد؛ البته اصلاحاتی پرهزینه که افزایش قیمت‌ها، نارضایتی عمومی و تضعیف حمایت از سیسی در داخل و خارج از این کشور را به همراه داشت.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، بدهی ملی مصر در دوران حکومت السیسی سه برابر شده است و کلان‌پروژه‌های مختلف که اغلب ارتش هدایت آن‌ها را عهده‌دار است، نتوانسته‌اند وعده‌های داده‌شده را محقق کنند.

خالد داوود، یکی از اعضای برجسته «جنبش مدنی دموکراتیک»، ائتلافی از احزاب و شخصیت‌های مخالف السیسی، جنگ غزه را یک «موهبت خدادادی» برای السیسی می‌داند. رویترز در گزارشی به نقل از او نوشت: «از نظر سیاسی، جنگ غزه با وجود همه بدبختی‌ها، یک موهبت خدادادی بود؛ چون اجازه می‌دهد کل داستان انتخابات ریاست‌‌جمهوری مصر به حاشیه برود... این یک فرصت فوق‌العاده برای رئیس‌جمهوری است تا برای خود، به‌ویژه در زمان بحران اقتصادی، حمایت کسب کند.»

با وجود مشکلات اقتصادی در مصر، یک دهه سرکوب مخالفان هرگونه مخالفت جدی با السیسی را که از سال ۱۹۵۲ پنجمین رئیس‌جمهوری نظامی مصر محسوب می‌شود، از بین برده است.

شش نهاد حقوق بشری داخلی و خارجی اخیرا در گزارشی به تاریخ دوم اکتبر، «استفاده فراگیر و سازمان‌یافته از شکنجه در حکومت السیسی» را محکوم کردند و آن را مصداق «جنایت علیه بشریت» دانستند.

بنا به اعلام کمیته ملی انتخابات مصر، نتایج انتخابات احتمالا تا ۲۳ دسامبر اعلام می‌شود.