نتایج یک کارآزمایی جدید نشان داد درمانی جدید برای نوعی نادر از سرطان کودکانــ که ترکیبی از داروهای ضدتومور و شیمیدرمانی استــ احتمال [بهبودی] بیماران را افزایش میدهد.
این روش نوروبلاستوما، شکلی نادر از سرطان را که در سلولهای عصبی ایجاد میشود، هدف قرار میدهد.
واحد کارآزماییهای بالینی مرکز پژوهش سرطان بریتانیا در دانشگاه بیرمنگام پی برد که ترکیب داروهای مهارکننده رگزایی که مانع تشکیل رگهای خونی در تومورها میشود، با داروهای مختلف شیمیدرمانی، به کوچکتر شدن تومور در جوانان منجر میشود.
به گفته پژوهشگران، حدود ۲۶ درصد از افرادی که با بواسیزوماب درمان شدند، بهبود یافتند اما بهبودی گروه کنترل ۱۸ درصد بود.
در افرادی که این دارو را مصرف کردند، میزان بقای یک ساله بدون پیشرفت [بیماری] نیز بهتر بود.
این یافتهها که در نشریه کلینکال انکولوژی منتشر شد، نشان میدهد ۱۶۰ فرد جوان یک تا ۲۱ ساله از ۴۳ بیمارستان در ۱۱ کشور اروپایی تصادفی انتخاب شدند و به نیمی از آنها افزون بر درمانهای متداول، داروی ضدرگزایی به نام بواسیزوماب داده شد.
والدین عبدالله میر، دانشآموز اهل بیرمنگام که بعد از تشخیص سرطانی نادر در سال ۲۰۱۷ به او گفته شده بود احتمال کمی دارد زنده بماند، میگویند بعد از بینتیجه ماندن دو دوره مختلف [مصرف] داروهای شیمیدرمانی، او زندگیاش را به این کارآزمایی بالینی مدیون است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
بشری میر، مادرش، گفت: «این آخرین امید ما بود. ناامید شده بودیم چون دو شیمی درمانی مفصل انجام داده بود که اصلا تومورهایش را کوچک نکرده بودند.»
«چاره دیگری نبود؛ برای همین ثبتنام کردیم و تصورمان این بود که حتی اگر [این کار] فایدهای برای عبدالله نداشته نباشد، شاید بتواند به فرد دیگری کمک کند.»
عبدالله ۱۰ ساله اکنون بعد از هشت ماه درمان، یک فوتبالیست مشتاق و طرفدار منچستر یونایتد است و در مدرسه ابتدایی فناوری شرلندز در سندول درس میخواند.
سایمون گیتس، پروفسور آمار زیستی و کارآزماییهای بالینی دانشگاه بیرمنگامــ و نویسنده ارشد این مقاله گفت که این کارآزمایی «نتایج بسیار جالبی» داشت.
او افزود: «امیدواریم این نتایج ما را به یافتن درمانهایی برای کودکان مبتلا به نوروبلاستوما نزدیکتر کند.»
«در حال حاضر، نتایج [درمانی] برای کودکان مبتلا به این سرطان وحشتناک، بسیار ضعیف است و بنابراین حتی افزایشهای به نظر ناچیز در احتمال کاهش حجم تومورهای بیمار اهمیت دارد.»
دکتر لورا دنیلسون، مدیر پژوهش کودکان و جوانان در مرکز پژوهش سرطان بریتانیا که بخشی از تامین مالی این کارآزمایی را به عهده داشت، گفت: «این پیشرفتهای تدریجی در درمان بیماران مبتلا به سرطان بسیار مهماند و دیدن اینکه معیار مراقبت در سراسر بریتانیا هماکنون برپایه این نتایج بهروزرسانی شده و گزینههای درمانی بیشتری در اختیار کودکان مبتلا به نوروبلاستوما میگذارد، فوقالعاده است.»
«ضمن آنکه برای دستیابی به بقای بیشتر و [حفظ] طولانیتر کیفیت زندگی برای کودکان مبتلا به نوروبلاستوما هنوز باید کارهای بیشتری انجام شود، این کارآزمایی به هموار کردن مسیر برای مطالعه درک بهتر زیستشناسی این بیماری و تلاشهای بیشتر برای بهبود نتایج کمک میکند.»
PA