هیچ‌کس دقیق نمی‌داند که انسان اولین بار کی به این نتیجه رسید که از تماس دهان با دهان می‌شود برای عشق و لذت شهوانی استفاده کرد، اما به گفته دانشمندان، بوسه دست‌کم ۴۵۰۰ سال قدمت دارد.
به گزارش سی‌ان‌ان، بر اساس پژوهشی که در نشریه ساینس (Science) منتشر شد، هزاران لوح گلی از تمدن بین‌النهرین به جا مانده است و اشارات به بوسه در این لوح‌ها وجه‌هایی از رابطه عاشقانه در دنیای باستان را روشن می‌کند.
دکتر جاستین گارسیا، استاد مطالعات جنسیت در دانشگاه ایندیانا، به سی‌ان‌ان می‌گوید: «تجربه‌های رفتار عاشقانه و جنسی بخشی از الگوهای بزرگ‌تر رفتار اجتماعی انسان است. شناخت نحوه بیان، تغییر، و تکامل این رفتارها کمک می‌کند به درک بهتری از خودمان برسیم.»
بوسه‌های آتشین
پیش‌تر، شواهد قدیمی‌ترین بوسه در «وداها» ثبت شده بود، مجموعه‌ای از متون مقدس هندی که قدمت آن به حدود ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد و بنیان مذهب هندو را شکل می‌دهند.
در یکی از جلدها، ریگ ودا از تماس لب می‌گوید. بوسه شهوانی در یک کتاب کهن هندی دیگر با جزئیات شرح داده شده است: کاما سوترا، راهنمای لذت جنسی که قدمت آن به قرن سوم پس از میلان بازمی‌گردد.
بنابراین، محققان به این نتیجه رسیده بودند که خاستگاه بوسه‌های عاشقانه احتمالا هند بوده است.
اما پژوهشگران تمدن آشور معتقدند که لوح‌های گلی به‌جا مانده در این منطقه از بین‌النهرین پیش از متون هندی به بوسه اشاره کرده‌اند.
دکتر تروئلز پنک آربل، استاد تمدن آشور و بین‌النهرین در دانشگاه کپنهاگ، و دکتر سوفی لوند راسموسن، پژوهشگر زیست‌شناسی در دانشگاه آکسفورد، در پژوهشی که در نشریه ساینس منتشر شد، می‌نویسند که بوسه‌های حک‌شده در لوح‌های بین‌النهرین به ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد بازمی‌گردد.
آربل می‌گوید در بررسی متن‌های نوشته شده به خط میخی به افسانه‌ای برخوردند که شرح می‌دهد خدایان آمیزش داشتند و بعد یکدیگر را بوسیدند. او در ادامه می‌افزاید: «این شاهدی آشکار از بوسه عاشقانه شهوانی است.»
چند قرن بعد از این لوح، نوشتن در سراسر بین‌النهرین رایج‌تر و نمونه‌های بیشتری از زندگی روزمره ثبت شد که به بوسه‌های میان زوج‌های متاهل و غیرمتاهل اشاره دارد.
در پژوهش آربل و راسموسن آمده است برخی نمونه‌ها در مورد خطرات بوسه هشدار می‌دهند؛ تصور بر این بود بوسیدن زن کاهنی که سوگند تجرد خورده است «قدرت تکلم را از فرد می‌گیرد». ممنوعیت دیگر در مورد ناشایستی بوسه در کوچه و خیابان بود، و گرچه کاری عادی و روزمره بود، ترجیح داده می‌شد در خفا انجام شود.
حرف نزن، فقط ببوس
انسان تنها موجودی نیست که می‌بوسد، شامپانزه‌ها هم یکدیگر را می‌بوسند. برای بونوبوها، بوسه بخشی از معاشقه است. آن‌ها هنگام جفت‌گیری مقابل یکدیگر می‌ایستند و اغلب مشغول بوسه زبانی می‌شوند.
اما بوسه فقط معاشرت، تفریح و لذت نیست. یکی از وجه‌های ناخوشایند بوسه در انسان گسترش بیماری‌های مسری است. بر اساس پژوهشی که در سال ۲۰۲۲ انجام شد، افزایش سریع سویه‌ای از ویروس تبخال حدود ۵۰۰۰ سال قبل در اروپا «احتمالا با ظهور رفتار فرهنگی جدیدی مانند بوسه عاشقانه‌ـ‌شهوانی مرتبط بوده است».
بوسه در گذشته و اکنون
به نوشته آربل و راسموسن، برخلاف بوسه والدین و فرزندان، که تصور می‌شود میان انسان‌ها در هر زمان و مکانی رایج باشد، بوسه عاشقانه همه‌جا معمول نیست.
پژوهشگران در تحقیقی ۱۶۸ فرهنگ در سراسر جهان را بررسی کردند و دریافتند فقط در ۴۶ درصد این جوامع امروزی بوسه‌های شهوانی یا عاشقانه رایج است.
آربل می‌گوید این امکان وجود دارد بوسه در دنیای باستان رایج‌تر از آن بود که تصور می‌شد، حتی «شاید فراگیرتر از امروز بود».
