شانزده سازمان متشکل از مهاجران اهل افغانستان مقیم کشورهای اروپایی و آمریکا و استرالیا در نامه‌ای به وزارت خارجه رژیم طالبان، ضمن اعلام حمایت از این گروه، خواستار دور زدن سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های افغانستان و ایجاد نمایندگی‌های مردمی از جانب رژیم طالبان در این کشورها شدند. در نامه این نهادها، که یک نسخه از آن به دست ایندیپندنت فارسی رسیده، آمده است که تصمیم همکاری با طالبان پس از آن گرفته شد که این شهروندان مهاجر اهل افغانستان و مقیم کشورهای غربی متوجه شدند که برای تایید اسناد شناسایی، تحصیلی، و دیگر امور اداری به همکاری وزارت خارجه رژیم طالبان نیاز دارند.

این نامه با عنوان «طرح جایگزین پیشنهادی دور زدن نمایندگی‌های سیاسی جمهوری ساقط‌ شده» به وزارت خارجه طالبان فرستاده شده است. در این نامه آمده است که هدف از این اقدام «انسانی‌سازی سیاست خارجی شریعت‌محور امارت اسلامی افغانستان» است.

در نامه‌ این ۱۶ سازمان نام‌‎ و شماره‌ تماس‌ این افراد برای هماهنگی بیشتر درج شده است: زهره مجددی، مسئول بخش تجارت و اقتصاد در حکومت فدرال هامبورگ در آلمان، مولوی عباد سلطان، خطیب مسجد در هامبورگ، عبدالله هاشمی، مهاجر اهل افغانستان مقیم سوئیس، عبدالبصیر دانش، شهروند افغانستان مقیم آلمان، و سید نبی نبیل، کارمند وزارت خارجه طالبان به عنوان هماهنگ کننده.

در این نامه آمده است: «ما به قوانین و ضوابط دینی و ملی و حاکمیت امارت اسلامی در افغانستان احترام می‌گذاریم و آن را می‌پذیریم.» در متن این نامه آمده است که بسیاری از شهروندان مهاجر افغانستان که اکنون مقیم کشورهای غربی‌اند به همکاری وزارت خارجه طالبان برای تایید اسنادشان نیاز دارند. نویسندگان نامه مدعی شده‌اند که وزارت خارجه رژیم طالبان فقط ۳۶ نمایندگی سیاسی را در بیرون از افغانستان به رسمیت می‌شناسد. این نمایندگی‌ها اسناد و مدارک شهروندان افغانستان مقیم در کشورهای دیگر را تایید نمی‌کنند،‌ از جمله در کشورهایی که دیپلمات‌های دولت پیشین سفارت را اداره می‌کنند و با طالبان تعاملی ندارند. نویسندگان این نامه برای رفع این مشکل طرحی را برای ایجاد نمایندگی‌های مستقل کنسولی در همکاری با طالبان پیشنهاد کرده‌اند.

در شرح این طرح آمده است که شانزده سازمان امضاکننده این نامه تصمیم دارند با تشکیل گردهمایی‌های گسترده از مهاجران شهروند افغانستان افرادی را در هماهنگی با طالبان به‌عنوان «کارمندان ارائه خدمات کنسولی» انتخاب کنند. همچنین، روش‌هایی را برای انتقال پول «طبق رهنمود وزارت خزانه‌داری طالبان» ایجاد خواهند کرد.

این انجمن‌‌های متشکل از مهاجران اهل افغانستان که اکنون مقیم کشورهای غربی‌اند برای همکاری با وزارت خارجه طالبان اعلام آمادگی کرده‌اند و در نامه‌ای که به طالبان نوشته‌اند اعلام کرده‌اند که قوانین و حاکمیت این گروه را در افغانستان تایید می‌کنند. فهرست این انجمن‌ها از این قرار است: اتحاد مراکز اسلامی افغان‌ها، مجمع دیاسپورای جهانی افغان‌ها، انجمن افغان‌های هم‌صدا، شورای مدنی افغان‌های مقیم آمریکا، انجمن فرهنگی افغان‌ها در سوئیس، سازمان دفاع از مهاجران افغان در ایتالیا، انجمن مدافعان منافع ملی افغانستان، حرکت مدنی دفاع از حقوق زنان افغان، انجمن حقوق افغان‌ها در سوئد، بنیاد افغان-آلمانی، انجمن مشورتی و مدنی افغان‌های مقیم بریتانیا، انجمن افغان-استارت‌اپ، انجمن حق و حقیقت، انجمن استادان و دانشمندان افغانستان، اتحادیه مسلمین افغان در آلمان، و انجمن علمای افغان در اروپا.

تاکنون هیچ‌یک از کشورهای غربی دیپلمات‌های طالبان را در سفارتخانه‌ها و کنسولگری‌های افغانستان نپذیرفته‌اند. در بیشتر این کشورها، دیپلمات‌های دولت پیشین افغانستان حاضر به همکاری با طالبان نشده‌اند. سفیران دولت جمهوری در کشورهای هلند و ایتالیا اعلام کرده‌اند که از دستورهای وزارت خارجه طالبان پیروی می‌کنند، اما دیگر سفارتخانه‌ها ضمن رد کردن همکاری با رژیم طالبان، اطمینان داده‌اند که به فعالیت برای ارائه خدمات کنسولی مستقل به مهاجران مقیم کشورهای غربی ادامه خواهند داد.

با این حال، هنوز مشخص نیست در وضعی که رژیم طالبان را هیچ‌یک از کشورهای غربی به رسمیت نشناخته است و این گروه از لحاظ بانکی و فعالیت اقتصادی نیز مورد تحریم‌های گسترده قرار دارد، نهادها و انجمن‌های مقیم در کشورهای غربی چگونه می‌توانند با این گروه همکاری کنند.

در دو سال و شش ماه سلطه طالبان بر افغانستان، دیپلمات‌های طالبان در نزدیک به پانزده کشور پذیرفته شدند، از جمله در چین، ایران، روسیه، پاکستان، قطر، امارات متحده عربی، اندونزی، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان، قرقیزستان، و پاکستان. اما در این مدت هیچ‌یک از دولت‌های اروپایی حاضر به پذیرفتن دیپلمات‌های طالبان در کشورهایشان نشده‌اند.