چرا نخست‌وزیر هند در کسب اکثریت قاطع آرا ناکام ماند؟

نتایج انتخابات نشان می‌دهد که از درخشش نام مودی کاسته شده است. به بیان دیگر، او به اندازه‌ای که بسیاری از حامیانش تصور می‌کردند شکست‌ناپذیر نیست

نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند‌ــ AFP

نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند، در رقابتی بسیار فشرده‌تر از آنچه تصور می‌شد، برای سومین دوره پیاپی در انتخابات پیروز شد.

به گزارش سرویس جهانی بی‌بی‌سی، حزب مودی، بهاراتیا جاناتا (حزب مردم هند)، کمتر از ۲۷۲ کرسی مورد نیاز از ۵۴۳ کرسی پارلمان را به دست آورد. با این حال، متحدان ائتلافی توانسته‌اند کرسی‌های اضافی را کسب کنند.

در هر صورت، این نتایج ضربه‌ای به مودی بود، که همواره در انتخابات اکثریت قاطع را کسب کرده بود و یک دهه سیاست کشور را تحت کنترل داشت.

بیش از ۶۴۰ میلیون نفر در یک ماراتن انتخاباتی هفت هفته‌ای رای دادند، که مسئولان انتخاباتی آن را «رکوردی جهانی» نامیدند. نزدیک به نیمی از رای‌دهندگان زن بودند.

حزب بهاراتیا جاناتا همچنان بزرگ‌ترین حزب هند از نظر تعداد کرسی‌ها در پارلمان است و اگر مودی همراه متحدانش دوره سوم نخست‌وزیری‌اش را تضمین کند، با رکورد جواهرلعل نهرو، اولین نخست‌وزیر هند، برابری خواهد کرد.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

اما کاهش بیش از ۵۰ کرسی حزب مودی در پارلمان جذابیت دوره سوم نخست‌وزیری را برای مودی کمتر می‌کند، به‌ویژه آنکه هدف کارزار انتخاباتی مودی کسب ۴۰۰ کرسی ائتلافی بود.

کاهش  قابل‌ملاحظه کرسی‌های بهاراتیا جاناتا شاید به بیکاری، افزایش قیمت‌ها، نابرابری فزاینده و اصلاحات بحث‌برانگیز استخدام در ارتش، و سایر مسائل مرتبط باشد. کارزار سختگیرانه و تفرقه‌انگیز مودی، به‌ویژه در مورد مسلمانان، نیز ممکن است رای‌دهندگان در برخی مناطق را ناخشنود کرده باشد.

سرویس جهانی بی‌بی‌سی در ادامه نگاهی داشته به عواملی که بر نتایج انتخابات تاثیرگذار بوده است.

خدشه‌دار شدن نام مودی

محبوبیت مودی به مهارتش در برندسازی، تبدیل رویدادهای عادی به نمایش و پیام‌رسانی هوشمندانه‌اش نسبت داده شده است. اپوزیسیون ضعیف و رسانه‌های دوست نیز به او کمک کردند تا نامش به برند تبدیل شود.

نتایج انتخابات نشان می‌دهد که از درخشش نام مودی کاسته شده است. به بیان دیگر، او به اندازه‌ای که بسیاری از حامیانش تصور می‌کردند شکست‌ناپذیر نیست. این امر به اپوزیسیون امید تازه‌ای می‌بخشد.

بازگشت به سیاست ائتلافی

هند سابقه دولت‌های ائتلافی پرهرج‌و‌مرج را دارد، گرچه برخی در اوایل دهه ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ نقش مهمی در اجرای اصلاحات اقتصادی داشتند.

اگر حزب بهاراتیا جاناتا دولت تشکیل دهد، به متحدانش وابسته خواهد بود و نیازمند اتخاذ رویکردی مشورتی‌تر خواهد بود.

این وابستگی سبب می‌شود در صورتی که متحدان احساس کنند نادیده گرفته شده‌اند، دولت در معرض فروپاشی قرار گیرد. حزبی که زمانی قدرتمندترین حزب شناخته می‌شد اکنون برخلاف سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۹، به متحدانش متکی است.

ضربه به حزب حاکم

یک دهه حکمرانی بی‌وقفه مودی نشان‌دهنده پذیرش نظام حاکم تک‌حزبی است.

این نظام پنج ویژگی کلیدی دارد: رهبری دارای جذبه، کنترل بی‌رقیب منابع و ارتباطات، دستگاه سازمانی بی‌نظیر، و اپوزیسیون نابسامان. کاهش آزادی‌ها نیز از ویژگی‌های نظام حاکم تک‌حزبی است.

نتایج انتخابات روز سه‌شنبه هند را به آنچه بسیاری «سیاست عادی» می‌دانند بازگرداند، با طیفی از احزاب که در قدرت شریک‌ و رقیب‌اند.

احیای اپوزیسیون

نتایج انتخابات به مخالفان به رهبری حزب کنگره که آماج انتقاد بود، جان تازه‌ای خواهد بخشید.

آن‌ها اکنون امید بیشتری دارند. حزب بهاراتیا جاناتا حدود یک‌سوم از بیش از ۴۰۰۰ کرسی مجمع ایالتی هند را در اختیار دارد و پیش‌تر نیز از احزاب منطقه‌ای شکست خورده است. در ۱۴ ماه آینده، در پنج ایالت انتخابات برگزار خواهد شدــ و همه آن‌ها می‌توانند عرصه رقابت تنگاتنگ باشند.

پس دوره سوم احتمالی برای مودی به چه معنا می‌تواند باشد؟

هند به کار بسیار بیشتری نیاز دارد و باید التیام پیدا کند.

اقتصاد در حال رشد است. اما نابرابری نیز رو به افزایش است. سرمایه‌گذاری خصوصی باید بیشتر شود، و طبقه فقیر و متوسط باید پول بیشتری داشته باشند تا بتوانند بیشتر خرج کنند.

تا وقتی شغل کافی وجود نداشته باشد، این امر محقق نخواهد شد. در کشوری که با جاه‌طلبی و ناامیدی مواجه است، رای‌دهندگان جوان احتمالا از حزب بهاراتیا جاناتا فاصله می‌گیرند‌ــ حدود دو پنجم جمعیت بیش از یک میلیاردی هند زیر ۲۵ سال دارند.

مودی به‌دلیل به حاشیه راندن مسلمانان، که بزرگ‌ترین جمعیت اقلیت هند محسوب می‌شود، آماج انتقاد است. دولت او با اتهام سرکوب مخالفان روبرو است و چهره‌های سرشناس اپوزیسیون به اتهام‌هایی که می‌گویند ساختگی است در زندان به سر می‌برند.

اما دوره سوم اغلب برای بسیاری از رهبران پرچالش بوده، با رویدادهای پیش‌بینی‌ناپذیر و ناگهانی که دولت‌ها و برنامه‌هایشان را از مسیر خارج کرده است.

بیشتر از جهان