قرار است جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا، و دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری سابق، برای اولین مناظره انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ در آتلانتا روی صحنه بروند. در حالی که عملکرد آن‌ها در این مناظره‌های تلویزیونی می‌تواند بر نتیجه انتخابات اثر بگذارد، این اولین بار در تاریخ نخواهد بود که مناظره ریاست‌جمهوری می‌تواند تاثیری قابل‌ملاحظه‌ بر رقابتی تنگاتنگ داشته باشد. نشریه تایم در مقاله‌ای این مناظره‌های تاریخی را مرور کرده است.

جان اف. کندی و ریچارد نیکسون (۱۹۶۰)

اولین مناظره میان کندی و نیکسون یکی از مهم‌ترین مناظره‌ها و اولین مناظره ریاست‌جمهوری بود که از تلویزیون پخش شد.

معروف‌ترین روایت این است که نیکسون، معاون رئیس‌جمهوری وقت، به‌دلیل اینکه در طول مناظره پیر و خسته به نظر می‌رسید در انتخابات شکست خورد، در حالی که کندی، سناتور وقت ماساچوست، آرایش کرده بود و جوان و پرانرژی به نظر می‌رسید.

این مناظره این ایده را تثبیت کرد که ظاهر در کارزارهای انتخابات ریاست‌جمهوری نقش مهمی دارد. افرادی که این مناظره را از تلویزیون تماشا کرده بودند معتقد بودند که کندی برنده مناظره بود و کسانی که از رادیو شنیده بودند می‌گفتند نیکسون بهتر عمل کرده بود.

بزرگ‌ترین تاثیر این مناظره بر افکار عمومی این بود که به آمریکایی‌ها امکان داد دو نامزد را کنار هم ببینند‌ــ یا بشنوند.

جیمی کارتر و جرالد فورد (۱۹۷۶)

پس از رقابت انتخاباتی نیکسون و کندی، مدتی طولانی بدون هیچ مناظره انتخاباتی عمومی سپری شد تا اینکه جرالد فورد، رئیس‌جمهوری وقت، در کارزار انتخاباتی ۱۹۷۶ عقب افتاد و به این نتیجه رسید که لازم است با جیمی کارتر، فرماندار وقت جورجیا، مناظره کند.

این مناظره‌ها بیشتر به‌دلیل لحظه‌ای مهم در مناظره دوم این دو نفر به یاد مانده است، وقتی فورد گفت: «شوروی هیچ تسلطی بر اروپای شرقی ندارد، و در دولت فورد هرگز چنین اتفاقی نخواهد افتاد.» آن لحظه بود که مکس فرانکل، از نیویورک تایمز و مجری برنامه، نتوانست تعجبش را پنهان کند و گفت: «ببخشید، چی؟... آیا درست متوجه شدم آقا، شما گفتید که روس‌ها از اروپای شرقی به‌عنوان حوزه نفوذشان برای اشغال بیشتر کشورهای آن منطقه استفاده نکرده‌اند و همراه نیروهایشان اطمینان حاصل نکرده‌اند که آن‌جا منطقه‌ای کمونیستی باشد؟»

مشخص نیست که آیا آن اشتباه در نهایت نتیجه انتخابات را تغییر داد و به پیروزی کارتر منجر شد یا خیر. اما مورخان معتقدند که آن لحظه به‌ضرر فورد بود زیرا گزارش رسانه‌ها پس از مناظره در ایجاد این روایت که او ناشی و ناتوان از ریاست‌جمهوری است نقش داشت.

جیمی کارتر و رونالد ریگان (۱۹۸۰)

در بیشتر دوره کارزار انتخاباتی ۱۹۸۰، کارتر تمایلی نداشت با رونالد ریگان، فرماندار سابق کالیفرنیا که به استادی در اجرا و طنز شهره بود، مناظره کند. اما کارتر حدود ۱۰ روز پیش از انتخابات نظرش تغییر کرد و متوجه شد که در نظرسنجی‌ها عقب است و به جلب‌ رای‌دهندگان مردد در لحظه آخر نیاز دارد.

در حالی که سخنان کارتر مملو از حقایق و نکات سیاست بود، ریگان با جملات کوتاه جالب جواب می‌داد. ریگان یک هفته بعد در انتخابات پیروز شد و بخشی به این دلیل بود که او یک اصل اساسی مناظره‌ را درک کرده بود و بسیار مطمئن و دوست‌داشتنی به نظر می‌رسید.

جورج اچ. دبلیو بوش و بیل کلینتون و راس پرو (۱۹۹۲)

برخلاف بیشتر مناظره‌های ریاست‌جمهوری که نامزدها پشت میز می‌ایستند و به سوال‌های مجری پاسخ می‌دهند، مناظره دوم در سال ۱۹۹۲ به شیوه‌ای راحت‌تر برگزار شد که پیشنهاد کارزار انتخاباتی بیل کلینتون، فرماندار وقت آرکانزاس، بود و به عقیده رای‌دهندگان، در سه مناظره دوست‌داشتنی‌تر از رقبایش به نظر می‌رسید.

در لحظه‌ای معروف در مناظره دوم، وقتی رای‌دهنده‌ای سوالی در مورد بدهی ملی پرسید، دوربین جورج بوش را شکار کرد که داشت به ساعتش نگاه می‌کرد و حس انفعال یا بی‌حوصلگی او را به بینندگان القا کرد، موضوعی که به این روایت که بوش از زندگی رای‌دهندگان بی‌اطلاع است دامن زد.

این مناظره‌ها همچنین راس پرو، نامزد حزب سوم، را به مردم معرفی کرد که ۱۸.۹ درصد آرا را کسب کرد، و یکی از موفق‌ترین دوره‌های شرکت حزب سوم در انتخابات ریاست‌جمهوری تاریخ آمریکا بود. نظرسنجی‌ها حاکی از آن بود که پرو به میزان مساوی از آرای کلینتون و بوش جذب کرده بود و برخی معتقدند او در شکست بوش در انتخابات نقش داشت.

جورج دبلیو بوش و ال گور (۲۰۰۰)

در انتخابات تنگاتنگ سال ۲۰۰۰، که در نهایت نتیجه‌اش در دیوان عالی مشخص شد، مناظره‌های اهمیتی ویژه داشتند. ال گور، معاون رئیس‌جمهوری، پیش‌تر در مناظره‌های مهمی شرکت کرده بود، در حالی که بوش، فرماندار تگزاس، به‌نسبت تازه‌کار بود و به لغزش‌های کلامی معروف بود.

در مناظره اول، میکروفون‌ها صدای آه‌های بلند گور در واکنش به پاسخ‌های بوش را پخش کردند، و او در صفحه تلویزیون دیده شد که چشمانش را می‌‌چرخاند و با استیصال سر تکان می‌داد. در مناظره سوم، گور به سمت بوش رفت که داشت صحبت می‌کرد، شاید برای مرعوب کردنش. بوش پوزخندی زد و به صحبت ادامه داد که باعث خنده حضار شد. به نظر می‌رسید که رای‌دهندگان از «استاد دانای کل» خسته شده بودند و در عرض یک هفته پس از این مناظره، تعدادی از نظرسنجی‌ها به‌نفع بوش برگشت.

جو بایدن و دونالد ترامپ (۲۰۲۴)؟

مورخان می‌گویند مناظره‌های ریاست‌جمهوری وقتی اهمیت بیشتری پیدا می‌کنند که در نظرسنجی‌ها هیچ نامزدی پیشتازی روشن و آشکاری نداشته باشد و رای‌دهندگان مردد همچنان بخش بزرگی از جمعیت رای‌دهنده را تشکیل دهند. به نظر می‌رسد هر دو مورد در انتخابات امسال صادق باشد.

نتایج نظرسنجی فایوترتی‌ایت (FiveThirtyEight) نشان می‌دهد که ترامپ با یک درصد از بایدن جلوتر است و سایر نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که حدود ۱۰ درصد رای‌دهندگان هنوز مرددند.

برخی کارشناسان معتقدند نتیجه این انتخابات احتمالا با اختلاف فقط یک یا دو درصد مشخص خواهد شد.

اما این تنها دلیل اهمیت مناظره‌های بایدن و ترامپ نیست. این مناظره‌ها بین مسن‌ترین نامزدهای دو حزب در تاریخ انتخابات ریاست‌جمهوری خواهد بود و توجه خاصی به سن، استقامت و آمادگی ذهنی آن‌ها خواهد شد.