هم‌زمان با اعلام جرم دادستان رضوانشهر علیه مدیران شرکت آبفای این شهرستان، گزارش‌هایی از آلودگی آب روستای دهفول در شهرستان نهاوند منتشر شد.

منابع خبری در شهرستان نهاوند استان همدان خبر داده‌اند آلودگی آب شرب روستای دهفول برای ساکنان این روستا دردسرهایی ایجاد کرده است. مسئولان استانی نیز ادعا کرده‌اند که مشکل پیش‌آمده برای آب شرب این روستا را تحت کنترل دارند و دلایل آلودگی آب را بررسی‌ می‌کنند.

ضرغام احمدوند، فرماندار نهاوند، روز سه‌شنبه نوزدهم تیر، چهار روز پس از آلودگی آب شرب روستای دهفول، در گفت‌وگو با پایگاه خبری صدای نهاوند، اطلاع‌رسانی درباره علت آلودگی آب روستا را به روشن شدن نتایج آزمایشگاهی موکول کرد و مدعی شد که «تدابیر لازم اندیشیده شده است».  

خودداری مسئولان استانی همدان از اطلاع‌رسانی درباره دلایل آلودگی آب روستای دهفول در حالی است که اقدام مشابه مسئولان استان گیلان طی روزهای اخیر باعث شد ده‌ها نفر از ساکنان شهرستان رضوانشهر با علائم مسمومیت به مراکز درمانی مراجعه کنند.

آلودگی آب شرب شهرستان رضوانشهر از هشتم تیر آغاز شد و طبق اعلام دانشگاه علوم پزشکی گیلان، ظرف مدت دو روز دست‌کم ۴۰۰ نفر را راهی بیمارستان کرد.

مسئولان دولتی ابتدا اصل ماجرا را پنهان کردند و پس از آن نیز مدعی شدند که آلودگی آب به دلیل «ادغام فاضلاب با آب لوله‌کشی» بوده است.

سیدمحمود رضوانی، معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان، «فرسودگی شبکه لوله‌کشی» و «بارندگی شدید هفتم تیر» را دلیل آلودگی شبکه آب شهری دانست اما طبق گزارش خبرگزاری تسنیم، وابسته به سپاه پاسداران، هادی نیرومند، دادستان شهرستان رضوانشهر، ادعای ادغام آب آشامیدنی و فاضلاب در این شهرستان را رد و علیه مدیران ادارات آبفا و شبکه بهداشت و درمان رضوانشهر به دلیل «اهمال در بروز حادثه مسمومیت» برای تعدادی از ساکنان رضوانشهر اعلام جرم کرد.

گزارش دادستان رضوانشهر آشکار می‌کند که میزان کلر موجود در آب شرب این شهر صفر بوده است.

هادی نیرومند با اعلام جرم برای جعفر کرمی، مدیر اداره آب و فاضلاب، و فردین حق‌پرست، مدیر شبکه بهداشت و درمان رضوانشهر، گفت که کلرزنی و ضدعفونی کردن آب شبکه به عهده شرکت آبفا و نظارت مناسب و مستمر برعهده شبکه بهداشت و درمان شهرستان رضوانشهر است.

شرکت آب و فاضلاب استان گیلان پیش‌تر بروز مسمومیت‌ها به دلیل مصرف آب آلوده را انکار کرده و در اطلاعیه‌ای مدعی شده بود که در شبکه توزیع طی روزهای اخیر «هیچ حادثه کیفی و اختلال در روند گندزدایی گزارش نشده است».

این شرکت در اطلاعیه‌اش ادعا کرد که به «منظور حصول اطمینان» میزان کلر آب را افزایش داده است.

اکنون در حالی‌ که دادستان رضوانشهر با اعلام جرم علیه مدیران آبفا قصد دارد خود را مدعی‌العموم جلوه دهد، گزارش‌های میدانی آشکار می‌کنند که نخستین‌ نشانه‌های مسمومیت‌ مردم از یک ماه قبل مشاهده شد و این موضوع تحت فشار رسانه‌ها و افکار عمومی در کانون توجه این مقام قضایی قرار گرفت.

روزنامه اعتماد روز دوشنبه هجدهم تیر به نقل از «یک منبع آگاه» نوشت که مسمومیت مردم در گیلان از روز هشتم تیرماه رسانه‌ای شد، حال‌ آنکه مسمومیت‌ها از حدود دو هفته قبل از اعلام رسمی آغاز شده بود، اما مسئولان از اعلام آن خودداری می‌کردند. با افزایش شمار مراجعه‌کنندگان به مراکز درمانی، دیگر امکان لاپوشانی موضوع وجود نداشت. مبتلایان با علائمی همچون حالت تهوع، سردرد و دل‌پیچه به بیمارستان مراجعه می‌کردند و پس از تزریق سرم و تجویز دارو مرخص می‌شدند.

در حالی که مسئولان دولتی از اعلام علت اصلی مسمومیت‌ها طفره می‌رفتند، منابع محلی به اعتماد گفتند که تعداد مراجعه‌کنندگان به مراکز درمانی هر روز در حال افزایش است و رئیس بیمارستان رضوانشهر دستور داده است از کسانی که با علائم مسمومیت به این مرکز درمانی مراجعه می‌کنند، ویزیت گرفته نشود.

خبر مسمومیت مردم به دلیل مصرف آب آلوده نخستین بار نیست که رسانه‌ای می‌شود. خرداد ۱۴۰۲ نیز بیش از ۳۰۰ نفر از اهالی شهرستان بدره در استان ایلام با علائمی همچون اسهال، استفراغ، بی‌حالی، دل درد و تب شدید به درمانگاه این شهرستان مراجعه کردند. در آن مورد نیز با وجود اینکه همه شواهد از آلودگی آب شرب حکایت داشت، دادستان ایلام مدعی شد که «نمی‌توان گفت مسمومیت برخی شهروندان مربوط به شیوع یک ویروس است یا آلودگی ناشی از آب شرب».

شهریور ۱۴۰۰ نیز  مسمومیت گروهی اهالی روستای دشه از توابع شهرستان پاوه در کانون توجه قرار گرفت. در آن مورد نیز بررسی‌ها نشان داد که ادغام آب شرب با آب فاضلاب به مسمومیت مردم منجر شده است.

یک سال قبل از آن نیز مسمومیت ۲۸۰ نفر از اهالی روستای شیخ‌صله از توابع شهرستان ثلاث‌باباجانی در استان کرمانشاه خبرساز شد. با اینکه مدیریت بحران تایید کرد علت مسمومیت آب آلوده بوده، دفتر پایش و نظارت بر کیفیت آب و فاضلاب شرکت آبفا استان کرمانشاه ادعا کرد که تمام آزمایش‌های انجام‌شده روی نمونه‌های آب روستای شیخ‌صله ثلاث‌باباجانی سلامت آب این روستا را تایید می‌کند و در آب این منطقه مشکل بهداشتی مشاهده نشده است.