در حالی که شرکت آبوفاضلاب استان گیلان آلوده بودن آب شهری در رضوانشهر را تکذیب کرده، محمدتقی آشوبی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی گیلان، از مسمومیت دستکم ۲۶۰ نفر به علت آشامیدن آب شهری خبر داده است.
به گفته آشوبی، «تا روز شنبه ۲۶۰ نفر از اهالی رضوانشهر با علائم تهوع، استفراغ و دلپیچه به مراکز دولتی و خصوصی این شهرستان مراجعه کردهاند. در بررسیهای اولیه از افرادی که به مراکز درمانی مراجعه کردند، علت این مسمومیتها آلودگی آب شهری تشخیص داده شد.»
پیش از این یک کارشناس محیطزیست و عضو هیئت علمی دانشگاه گیلان، رودخانههای زرجوب و گوهر در این استان را که از منابع اصلی تامین آب آشامیدنی گیلان محسوب میشوند، به دلیل سرازیر شدن پسابهای صنعتی «از آلودهترین رودخانههای ایران و شاید هم جهان» معرفی کرده بود.
نادر صفوی، فرماندار رضوانشهر، در گفتوگو با شبکه گیلان اعلام کرد که تعداد زیادی از ساکنان رضوانشهر با علائمی همچون تهوع، بدندرد و سوزش معده به درمانگاهها و بیمارستانها مراجعه کردند. او هم تاکید کرد که بر اساس بررسیها، دلیل مسمومیت این افراد آلودگی آب شهری تشخیص داده شده است اما ساعاتی بعد، شرکت آبوفاضلاب استان گیلان در اطلاعیهای مدعی شد که «بین مسمومیت مشترکان در رضوانشهر و مصرف آب شرب شبکه توزیع در این شهرستان هیچگونه ارتباطی وجود ندارد».
با این حال، مصاحبه بعدی رئیس دانشگاه علوم پزشکی استان گیلان نشان داد که از نگاه کارشناسان این نهاد علمی و پزشکی نیز آلودهبودن آب شهری در شبکه توزیع رضوانشهر دلیل مسمومیت بیش از ۲۶۰ نفر بوده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
استاندار گیلان خرداد گذشته، با تایید آلودگی زرجوب و گوهررود گفته بود که ۳۰ درصد آلودگی این دو رودخانه مربوط به فاضلاب شهر صنعتی رشت است و افزود: «معضل پسماند، فاضلاب و محیطزیست مردم را ناراحت و نگران کرده است. از این رو باید برای آن فکری شود، زیرا این امر در امنیت سلامت جامعه نقش مهمی دارد.» اما به نظر میرسد هنوز برای حل این بحران چارهای اندیشیده نشده است.
مدیرعامل شرکت آب منطقهای استان گیلان نیز پیش از این با بیان اینکه از مجموع فاضلابهای شهری رشت ۲۰ درصد آن وارد تصفیهخانهها میشود، گفته بود: «شهرک صنعتی رشت مهمترین عامل آلودگی رودخانههای زرجوب و گوهررود است.»
این دو رود پس از عبور از شهر رشت و ادغام با رود پیربازار در غرب رشت، به تالاب انزلی میریزند و به همین دلیل اکنون بخش شرقی تالاب انزلی «فوقالعاده آلوده» تشخیص داده شده و بافت جانوری این قسمت از تالاب بینالمللی انزلی بهدلیل نیزارها و آزولا که در نتیجه ورود پساب صنعتی رشد چشمگیری داشتهاند، در حال نابودی کامل است.
مطالعات نشان میدهد در میان ۲۰ رودخانهای که به تالاب انزلی میریزند، رودهایی که از داخل شهرها عبور میکنند، آلودهتر از رودهاییاند که از مناطق روستایی به این تالاب میریزند و بین مقدار آلودگی رودها و میزان جمعیت شهرهایی که رودها از میان آنها رد میشوند هم رابطه معنیداری وجود دارد.
به گفته کریم ثابترفتار، کارشناس محیطزیست و عضو هیئتعلمی دانشگاه گیلان، رودخانههای گوهررود و زرجوب که باید شریانهای حیاتی تالاب بینالمللی انزلی باشند، هماکنون به «شاهراه مرگ تالاب» بدل شدهاند و با شتابی نگرانکننده، مواد سمی و زبالههای خطرناک بیمارستانی را به همراه پسابها و فاضلاب رشت به درون این پهنه آبی میریزند.»
در یکی از جلسات شورای حفاظت منابع آب شهرستان رضوانشهر در آذر ۱۴۰۰ هم با تاکید بر آلودگی برخی منابع آب زیرزمینی در این شهرستان، نفوذ سموم کشاورزی، پسابها و فاضلابها و همچنین پیشروی آب شور دریا، بهعنوان عوامل اصلی آلودگی آب در این منطقه معرفی شدند.