بر اساس پژوهشی تازه، وایکینگ‌ها در نروژ خشن‌تر از آنچه پیش‌تر تصور می‌شد با یکدیگر رفتار می‌کردند. این موضوع ابعاد جدیدی از قوانین و نحوه اجرای آن‌ها در این جوامع اروپایی اولیه روشن می‌کند.

تاکنون تصور می‌شد که میزان خشونت در نروژ و دانمارک عصر وایکینگ‌ها مشابه است.

اکنون، پژوهشگران این فرضیه‌ها را به چالش کشیده‌اند و میزان بسیار بیشتری از آسیب‌دیدگی در اسکلت‌ها و استفاده گسترده‌ از سلاح در نروژ یافته‌اند.

دیوید جیکوبسون، یکی از نویسندگان این پژوهش از دانشگاه فلوریدای جنوبی، گفت: «یافته‌های این الگوها نشان می‌دهد که داریم درباره جوامع متمایزی در مناطق نروژ و دانمارک صحبت می‌کنیم. این موضوع بسیار قابل‌توجه است، زیرا فرض بر این بوده است که اسکاندیناوی دوران وایکینگ‌ها از لحاظ اجتماعی عمدتا فضایی واحد بوده است.»

این پژوهش، که در نشریه باستان‌شناسی انسان‌شناسی (Journal of Anthropological Archaeology) منتشر شده است، نشان می‌دهد که چگونه جوامع عصر وایکینگ‌ها در نروژ و دانمارک از نظر تجربه خشونت و نقش ساختارهای اجتماعی در شکل‌گیری این الگوها با یکدیگر تفاوت داشتند.

در این پژوهش جدید، دانشمندان شیوه‌‌های مورداستفاده در باستان‌شناسی و جامعه‌شناسی را با بررسی اسکلت‌ها و سنگ‌‌های رونی، سنگ‌های نقش‌برجسته حاوی کتیبه‌، ادغام کردند. 

آن‌ها بقایای اسکلت‌های متعلق به عصر وایکینگ‌ها در نروژ و دانمارک را بررسی کردند و دریافتند که یک‌سوم اسکلت‌های نروژی دارای جراحت‌های بهبودیافته بودند، که نشان می‌دهد برخوردهای خشونت‌آمیز بسیار رایج‌تر از آن بوده است که پیش‌تر تصور می‌شد.

بین این اسکلت‌ها، حدود ۴۰ درصد نشانه‌هایی از «ضربه‌ کشنده» داشتند، که استفاده مکرر و اغلب مرگبار از سلاح در نروژ را روشن می‌کند.

در مقابل، به نظر می‌‌رسد حدود ۶ درصد از وایکینگ‌های دانمارکی مرگ خشونت‌باری داشته‌اند، که تقریبا همگی در اثر اعدام‌های رسمی بوده است.

پژوهشگران متوجه حضور بارز سلاح‌ــ به‌ویژه شمشیر‌ــ در کنار اسکلت‌های داخل گورهای متعلق به عصر وایکینگ‌ها در نروژ شدند. 

بیش از ۳۰۰۰ شمشیر متعلق به اواخر عصر آهن و دوره وایکینگ‌ها در نروژ کشف شده است، در حالی که فقط چند ده شمشیر متعلق به همین دوره در دانمارک پیدا شده است.

این پژوهش به «تفاوت‌های کلیدی» در نحوه تاثیرگذاری خشونت، سلسله‌مراتب اجتماعی و قدرت بر پویایی جوامع وایکینگی دانمارک و نروژ اشاره می‌کند.

به‌عنوان مثال، دانشمندان دریافتند که در دانمارک جامعه متمرکزتر بود و سلسله‌مراتب اجتماعی روشن‌تر و قدرت مرکزی قوی‌تری داشت.

خشونت در دانمارک سازمان‌یافته‌تر و کنترل‌شده‌تر بود، و در بیشتر مواقع به اعدام‌های رسمی مرتبط بود تا خشونت میان دو فرد.

به نظر می‌رسد نظم اجتماعی در دانمارک عصر وایکینگ‌ها از طریق کنترل سیاسی حفظ می‌شده است، که این موضوع در ساخت خاکریزهای بزرگ و استحکامات انعکاس داشته است.

به گفته پژوهشگران، در نروژ، جامعه غیرمتمرکزتر بوده است که به نظر می‌رسد با خشونت‌های بین‌فردی بیشتری روبرو بوده است، و میزان بالاتر آسیب مشاهده‌شده در اسکلت‌ها نشانه‌دهنده این موضوع است.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که سلاح‌ نقشی کلیدی در هویت و جایگاه اجتماعی وایکینگ‌های نروژی ایفا می‌کرد، و ارتباط این فرهنگ با خشونت را روشن می‌کند.