بازآفرینی [رنو] «سنیک» در آنچه رنو آن را «رنولوشن» [ترکیبی از دو کلمه «تحول» و «رنو» در زبان انگلیسی] می‌نامد نقش بزرگی دارد، و اساسا موفقیت بزرگی به شمار می‌رود.
نکات برجسته [این مدل] شامل اینهاست: بُرد ۶۰۹ کیلومتری، که معنایش آن است که بسیاری افراد فقط لازم است هر دو هفته یک‌بار شارژش کنند، و سیستم اطلاع‌رسانی و سرگرمی متصل به گوگل که از نظر اتصال، مسیریابی و کنترل صوتی، عملکرد فوق‌العاده‌ای دارد.
ویژگی‌های خانواده‌پسندی که باعث محبوبیت خودرو اولیه شده بودند [در این مدل] بیشتر شده‌اند؛ محفظه‌ها و جیب‌های زیادی برای وسایل [موجود است] و تکیه‌گاه دست خلاقانه‌ای بین صندلی‌های عقب [جا گرفته] که به‌خاطر نوآوری فراوانش آن را «تکیه‌گاه نوآورانه» (Ingenious Armrest) می‌نامند، همراه با جایگاه و پریز تلفن و تبلت.
[این خودرو] فضای داخلی مناسبی دارد و رانندگی با آن آسان است، هرچند بزرگی چرخ‌ها کمی از نرمی آن می‌کاهد و کیفیت [ساخت] بعضی قسمت‌ها کمی ناامیدکننده است. اما سنیک نشان داده که می‌توان با یک خودرو برقی به‌خوبی و آسانی راهی سفری خانوادگی شد.
نحوه تست ما
من بدون این‌که بخواهم خاطره رانندگی با سنیک‌های قبلی را زنده کنم صرفا خواستم بر استفاده خانوادگی از سنیک متمرکز شوم، از این رو با این خودرو تا سوپرمارکت رفتم و دیدم که «تکیه‌گاه [یا جادستی] خلاقانه» آن چقدر برای آرام نگه‌داشتن بچه‌ها مفید است.
رنو سنیک ئی‌تِک از ۴۹,۷۰۰ دلار Renault.co.uk
امتیازدهی شخصی: ۸ از ۱۰
مزایا: بُرد طولانی، فضای داخلی خانواده‌پسند، فناوری قوی
معایب: قیمت گران، سواری دشوار، کیفیت داخلی [نه چندان خوب]
محدوده قیمت: ۴۹,۷۰۰ دلار تا ۶۰,۳۰۰ دلار
ظرفیت باتری: ۶۰ کیلووات ساعت و ۸۷ کیلووات ساعت
حداکثر بُرد اعلام‌شده: ۶۰۹ کیلومتر
مصرف انرژی: ۶.۱۱ کیلومتر بر کیلووات ساعت
حداکثر میزان شارژ: ۱۵۰ کیلووات
هزینه شارژ : ۲.۴ دلار در ای‌وان درایو نکست (E.ON Drive Next) به ازای هر ۱۶۰ کیلومتر
باتری، بُرد، شارژ، عملکرد و رانندگی
سنیک برای طی هر ۱.۶ کیلومتر حدود ۳.۸ کیلووات ساعت [انرژی] مصرف می‌کند، که از رقبایی مثل «تسلا وای» یا «کیا ئی‌وی۶» کمی عقب‌تر، و از «پژو ئی۳۰۰۸» یا «موستانگ مک‌ئی» جلوتر به شمار می‌رود.
از سواری سنیک زیاد نگفتم چون چندان خاطره‌انگیز نیست و با توجه به هدفش [یعنی خودرو خانوادگی] مشکلی ندارد. فرمان آن تیز است، اما سبکی‌اش آن‌قدر هست که پارک ماشین را آسان کند و، مانند تمام خودروهای برقی، موتورش از ابتدا [حرکت] قدرت کافی دارد و همیشه بی‌سروصدا است، حتی با صدای مصنوعی آرام و ممتدی که ژان میشل ژار برایش «ساخته».
این خودرو هرچند جدید است، به‌اندازه برخی از رقیبانش کارا نیست، و این مسئله‌ای است که در زمانه خودروهای برقی باید بیشتر به آن فکر کرد. گرایش افراد آن است که تنها به بُرد [خودرو] توجه کنند، که البته مهم است اما ربطی به کارایی آن ندارد. چنین کاری مثل آن است که خودرو بنزینی را فقط به خاطر باک بزرگش بخرند.
فضای داخلی، کارایی و فضای صندوق عقب
خودرویی که من آن را امتحان کردم خودرو مدل بالایی بود که چرخ‌های ۲۰ اینچی جذاب و یک «سقف پانورامیک تیره‌شونده سولاربِی (Solarbay)» داشت. این سقف واقعا یکی از چیزهایی است که رانندگان سنیک زیاد از آن صحبت می‌کنند. [این سقف] باز نمی‌شود، و برخلاف سقف‌های شیشه‌ای معمول کرکره کشویی ندارد، در عوض با فشار یک دکمه می‌توان شفافیت (یا میزان کدربودن) آن را تنظیم کرد، کاری که واقعا یک ترفند جادویی است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
نوآوری دیگر [این خودرو] اینجینیِس آرم‌رِست (ingenious armrest) [یا جادستی خلاقانه] نام دارد که رنو آن را رسما با همین نام تجاری به ثبت رسانده است؛ وسیله‌ای که شبیه چاقوی سوئیسی باز می‌شود و یک محفظه کوچک ذخیره‌سازی، دو درگاه یو‌اس‌بی، جالیوانی و نگهدارنده تلفن هوشمند و تبلت دارد. [این جادستی] بسیار کارامد است، هرچند برای جا دادن تلفنتان در آن احتمالا مجبور می‌شوید آن را از قاب دربیاورید.
پوشش کابین درکل از مواد باکیفیت است، گرچه برخی قسمت‌ها - مانند بالای درها که شاید بازو را رویش بگذارند - نشانه‌هایی از [تلاش برای] کاهش هزینه دارند.
صندوق عقب [خودرو] بزرگ است و ۵۴۵ لیتر فضا دارد، یک محفظه بزرگ و کاربردی زیر کف صندوق موجود است که برای جاسازی کابل‌ها و اسباب‌بازی‌ها عالی است.
درمورد پنجره عقب که [نگاه از آن]، کمی شبیه نگاه از شکاف صندوق نامه است، نمی‌توان چنین چیزی گفت. شاید به همین دلیل است که رنو امکان استفاده از آینه دید عقب دیجیتال را فراهم کرده است، اگرچه این آینه برای افراد دوربین که برای دیدن صفحه عینک می‌زنند چندان مفید نیست.
فناوری، استریو و سیستم اطلاعات و سرگرمی
صفحه‌نمایش‌ها واضح و خوانا هستند، و سیستم مسیریابی نقشه گوگل (Google Maps) عالی است (و شما را از گوشی بی‌نیاز می‌کند)، همچنین صفحه [نمایش] جلوداشبورد و سیستم تشخیص صدا برای رادیو و مسیریاب (و همچنین سقف شیشه‌ای متغیر) به‌خوبی عمل می‌کند. این‌ها نقاط قوتی است که رنو در آن‌ها واقعا برتری دارد و اگر اولویت شما [برخورداری از] فناوری عالی و سهولت استفاده [از آن] است، قطعا ارزش دارد که به [خرید] سنیک فکر کنید.
حتی اگر کاربر گوگل نیستید، اپل کارپِلِی (Apple CarPlay) سریع [به گوشی شما] متصل می‌شود و یک جایگاه شارژ بی‌سیم تلفن هم در زیر سامانه اطلاعات و سرگرمی هست. حتی فضای نمایش کارپِلِی نیز روی صفحه‌نمایش زیاد است که کار با آن را آسان می‌کند.
مدل‌های بالاتر [این خودرو] مجهز به سیستم صوتی «هارمن کاردون» هستند که تم‌های مختلفی دارد، هرچند من از کیفیت و قدرت صدایش کمی ناامیدم شدم.
قیمت‌ها و هزینه‌های نگهداری
نسخه آیکونیک با بُرد نزدیک به ۴۸۰ کیلومتر (در شرایط نسبتا مساعد) و سطح تجهیزاتی هم‌تراز خودروهای فوق‌لوکس حدود ۶۶,۳۰۰ دلار قیمت دارد، اما این قیمت نباید چندان برای شما ناراضی‌کننده باشد.
[درمورد این خودرو]، شاید هنوز چون جدید است، از تخفیف‌های قابل‌توجه، که برخی خودروهای برقی دیگر از آن برخوردارند، خبری نیست، اما [در عوض] رنو [امکان] خرید با اقساط کم‌بهره، شارژر خانگی رایگان، اعتبار شارژ، و تعمیرات رایگان [به خریداران] ارائه می‌کند.
رقبای رنو سنیک ئی-تک
تسلا مدل ۳
رنو مگان
فولکس واگن آی‌دی۴
سوالات متداول
شارژ [سنیک] چقدر طول می‌کشد؟
با استفاده از شارژرهای سریع، باتری بزرگ ۸۷ کیلووات‌ساعتی با حداکثر سرعت ۱۵۰ کیلووات شارژ می‌شود، و باتری ۶۰ کیلوواتی با حداکثر سرعت ۱۳۰ کیلووات. رنو می‌گوید باتری ۸۷ کیلووات ساعتی ۱۵ تا ۸۰ درصد از [ظرفیت] انرژی خود را طی ۳۷ دقیقه شارژ می‌کند و [شارژ] باتری کوچک‌تر [به همین میزان] ۳۲ دقیقه زمان می‌برد.
قیمت [خودرو] چقدر است - آیا می‌ارزد؟
قیمت [این مدل] از ۴۹,۷۰۰ دلار تا ۶۰,۳۰۰ دلار در نوسان است. [رنو سنیک] حتی با وجود این قیمت، ارزش در نظر گرفتن [برای خرید] را دارد و بهترین رقیبی است که تاکنون برای «تسلا وای» دیده‌ام.
حکم نهایی درباره رنو سنیک ئی‌‌تک:
من این خودرو را مانند سنیک‌های قبلی بیشتر یک خودرو حومه شهر با فضای [داخلی] نسبتا خوب می‌دانم. این [مدل] دیگر از آن نوع خودروهای چندکاره، که وعده کلی ماجراجویی می‌داد و حالا دیگر تقریبا منقرض شده است، نیست.
© The Independent
