در تداوم آزارواذیت سازمانیافته بهائیان در جمهوری اسلامی، ۱۰ زن بهائی در شعبه اول دادگاه انقلاب اصفهان با اتهامهای انتسابی «تبلیغ علیه نظام» و «ترویج عقاید بهائی» محاکمه شدند.
بر اساس گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر، این زنان در جریان برگزاری جلسه دادگاه در روز دوشنبه دوم مهرماه، افشا کردند که در بازجوییها تحت آزارهای فیزیکی و کلامی قرار گرفتهاند اما قاضی دادگاه مدعی شد که درباره این موضوع اطلاعی ندارد.
کیفرخواست ندا بدخش، آرزو سبحانیان، یگانه روحبخش، مژگان شاهرضایی، پرستو حکیم، یگانه آگاهی، بهاره لطفی، شانا شوقیفر، نگین خادمی و ندا عمادی پیشتر در تاریخ چهاردهم مرداد در شعبه ۱۸ بازپرسی دادسرای اصفهان صادر شده بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
ماموران امنیتی اصفهان این ۱۰ زن را در نخستین روز آبان ۱۴۰۲ بازداشت کردند و در حال حاضر تا صدور حکم دادگاه با قید وثیقه آزادند.
شهروندان بهائی در ایران نهتنها از آزادیهای مرتبط به آیینهای دینی خود محروماند که حق اشتغال و تحصیل هم ندارند و تحت تبعیض سازمانیافته جمهوری اسلامی قرار میگیرند؛ حال آنکه دادههای آماری نشان میدهد در حال حاضر بیش از ۳۰۰ هزار بهائی در ایران زندگی میکنند.
روز دوشنبه، همزمان با حضور مسعود پزشکیان در نشست سالانه سازمان ملل متحد در نیویورک، جامعه جهانی بهائی با صدور بیانیهای از رئیس دولت چهاردهم جمهوری اسلامی خواست به وعدههایش مبنی بر احترام به اقلیتهای قومی و دینی عمل کند.
جامعه جهانی بهائی همچنین افشا کرد که بهرغم وعدههای پزشکیان، طی هفتههای اخیر سرکوب بهائیان در ایران تشدید شده و فاصله بین قول و عمل همچنان بسیار است.
در این بیانیه، به محاکمه زنان بهائی در دادگاه انقلاب اصفهان نیز اشاره شده و آمده که اتهام «ترویج عقاید بهائی» در پی برگزاری کلاسهای زبان انگلیسی، موسیقی، یوگا و نقاشی برای نوجوانان، کودکان و مهاجران افغان به این زنان نسبت داده شده است.
جامعه جهانی بهائی در بیانیه اخیر، تاکید کرد که «به طرز نگرانکنندهای متوجه موارد جدید تلاش دولت برای پاکسازی ایران از تاریخ و هویت بهائی شده است».
سیمین فهندژ، نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل در ژنو، ضمن اشاره به وعدههای پزشکیان و روسایجمهوری پیشین جمهوری اسلامی گفت: «این وعدهها به تغییری در زندگی بهائیان منجر نشد و بهائیان از گهواره تا گور با سرکوب و آزار مداوم مواجهاند.»
در بیانیه جامعه جهانی بهائی آمده است به رغم وعده مسعود پزشکیان مبنی بر برگزاری کرسیهای آزاداندیشی، هزاران جوان بهائی در بیش از چهار دهه گذشته بهشکل سازمانیافته و بیرحمانه از ورود به دانشگاه در ایران محروم شدهاند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی دیانت بهائی را به رسمیت نمیشناسد و شهروندان بهائی در ایران با طیف وسیعی از محرومیت و آزارهای سازمانیافته مواجهاند. پیشتر سازمان دیدهبان حقوق بشر در بیانیهای اعلام کرده بود که سرکوب نظاممند بهائیان در جمهوری اسلامی «جنایت علیه بشریت» است و جامعه جهانی باید برای پاسخگو نگه داشتن مقامهای جمهوری اسلامی تلاش کند.
گزارشگران حقوق بشر سازمان ملل متحد نیز بارها به رویکرد بهائیستیزی جمهوری اسلامی ایران اعتراض کرده و آن را مصداق بارز بیتوجهی حکومت به پیماننامههای حقوق بشری دانستهاند، اما حکومت ایران بیاعتنا به این هشدارها و با این ادعا که بهائیت یک «فرقه ضاله» است و پیروان آن مرتدند، به فشار فزاینده بر بهائیان ادامه میدهد.
گزارش پایگاه دادههای باز ایران نشان میدهد از زمان وقوع انقلاب اسلامی، ۱۵۸ بهائی با حکم دادگاههای جمهوری اسلامی تیرباران یا به دار آویخته شدند، ۱۲ نفر در زندان زیر شکنجه جان باختند، ۱۶ نفر پس از تهدید عوامل حکومتی ناپدید شدند و ۳۹ نفر نیز با حمایت نهادهای مذهبی و سیاسی حکومت به قتل رسیدند. در همین بازه زمانی، اموال بسیاری از شهروندان بهائی هم به مصادره نهادهای حکومتی از جمله ستاد اجرایی فرمان امام درآمد.