محمود علوی که هشت سال در دهه ۹۰  (۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰) وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی بود، در جریان سخنرانی روز دوشنبه در مرکز اسناد انقلاب اسلامی، روایت جدیدی از عمق نفوذ اطلاعاتی و عملیاتی اسرائیل در ایران ارایه داد.

او بر خلاف برخی روایت‌های پیشین، از اینکه وزارت اطلاعات عاملان کشته شده محسن فخری‌زاده را گم کردند، سخن گفت و تاکید کرد نه تنها عاملان ترور دانشمندان هسته‌ای شناسایی نشدند، شیوه ترور آنها نیز هنوز روشن نیست. او در این سخنرانی گفت، «ما نیم ساعت از اسرائیل عقب بودیم.» 

علوی که در آذرماه ۱۳۹۹، زمانی که محسن فخری‌زاده، مهره کلیدی برنامه‌های هسته‌ای در آبسرد دماوند کشته شد، وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی بود، گفت: «در مورد فخری‌زاده عوامل را دنبال کردیم اما با دشمن هوشیاری مواجه بودیم و نیم ساعت قبل از اینکه به آنها برسیم، فرار کردند.» علوی مدعی شد عوامل ترور فخری‌زاده به منزلی در غرب تهران رفتند و بعد به اراک و همدان و سنندج و سقر رفتند. علوی ادعا کرد چون در سقر دوربین نبود، نتوانستیم شناسایی کنیم و از کشور خارج شدند و نتوانستیم نفرات را مشخص کنیم.

کشته شدن محسن فخری‌زاده به اسرائیل نسبت داده شده است اما اسرائیل گزارش‌ها در این زمینه را تایید یا تکذیب نکرده است. در زمان ترور او گزارش‌هایی از استفاده از سلاح خودکار که قطعات آن به ایران منتقل شده بود منتشر شد. خبرگزاری فارس هم پیش‌تر مدعی شده بود در صحنه هیچ عامل انسانی حضور نداشته است. در این زمینه روایت‌های متناقض متعددی منتشر شده است که همه آنها در یک نکته یعنی نفوذ اطلاعاتی و عملیاتی اسرائیل در ایران اشتراک دارند.

علوی درباره ترور دانشمندان هسته‌ای نیز گفت نه عاملان ترور آنها شناسایی شدند و نه شیوه عملیات روشن است. علوی گفت: در  ترور چهار دانشمند هسته‌ای یعنی علی محمدی، شهریاری، رضایی‌نژاد، احمدی روشن حتی افرادی که عملیات را انجام دادند را نتوانستیم شناسایی کنیم. شیوه‌های ترور آنان را نیز نتوانستیم، مطالعه کنیم.

درباره ترورهای دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ دانشمندان هسته‌ای نیز روایت‌های ضدونقیض در آن زمان منتشر شد. برای مثال وزارت اطلاعات پیش‌تر مدعی شده بود برخی متهمان دستگیر شده‌اند. دستگیرشدگان نیز در ویدوییی تحت عنوان «کلوپ ترور» که از صدا و سیما پخش شد، اعتراف اجبای کردند اما بعدا بی‌گناهی آنها اثبات شد.

علوی درباره سرقت اسناد هسته‌ای از جنوب تهران که به اسرائیل نسبت داده شده است نیز مدعی شد، عوامل را شناسایی کردیم. اما در این زمینه نیز گزارش مستندی وجود ندارد.

روزنامه کیهان در آن زمان نوشت: «کدام نظام و حکومتی را می‌توان آدرس داد که از کمترین سطح درک و شعور برخوردار باشد و در همان حال اسناد به‌کلی سری خود را در یک منطقه بیابانی بی‌حفاظ رها کند.»