روزگاری جادوگرها را در آب غرق می‌کردند، می‌سوزاندند یا به دار می‌آویختند، اما جادوگران عصر مدرن می‌گویند حتی در سال ۲۰۲۰ نیز کماکان در خطر تعقیب قرار دارند. 

پژوهشی جدید می‌گوید، سوءاستفاده، ارعاب، آسیب به خانه، و تهدید به قتل، از جمله آزار و اذیت‌های شایع علیه آنان است. 

تونی هانتر، صاحب یک فروشگاه لوازم جادوگری در گلاستر می‌گوید: «کسی را داشتیم که به مغازه آمد و تهدید کرد اینجا را با همه افراد داخلش به آتش می‌کشد. افراد زیادی را داشتیم که تهدید می‌کنند، بیرون مغازه می‌ایستند و مانع ورود مشتری‌ها به داخل می‌شوند و با اعلامیه‌‌های مسیحیت مزاحم مشتری‌ها می‌شوند.»

 هانتر همچنین گفت:‌ «به ویترین‌ها تخم‌مرغ پرتاب می‌کنند. وارد ماشینم شده بودند. هر چیزی که فکرش را بکنید.»

این مسئله در گروه تحقیقی بی‌بی‌سی مطرح شده و قرار است در برنامه «اینساید آوت» در روز دوشنبه پخش شود. 

خانم هانتر گفت:‌ «جادوگری شیطان‌پرستی نیست، طلسم کردن افراد نیست، جادوی سیاه نیست. بلکه باور به کره زمین است، احترام به همه چیز است، تفکر مثبت و نظم هستی است.»

او افزود:‌ «بسیاری از افراد نمی‌دانند که جادوگرند. این افراد می‌توانند در حوزه درمانگری جامع‌گرا باشند یا در کار نسخه دادن برای شفابخشی.» 

هانتر گفت: «بعضی افراد یا روح می‌بینند، یا حس ششم قدرتمندی دارند؛ به طوری که می‌توانند به کسی فکر کنند و آن فرد پیدایش شود، یا این که حدس بزنند چه کسی پشت خط تلفن است، یعنی توانایی‌های متفاوتی دارند، اما هرگز نتوانسته‌اند درباره این قابلیت‌ها چیزی بگویند چون این حرف‌ها هنوز مناقشه‌برانگیز است.»

او گفت:‌ «کسانی مثل من احتمالا سال‌ها پیش انگ می‌خوردیم. اگر من اعتراف کرده بودم که جادوگرم، ممکن است فکر کنند که دیوانه‌ام، این را نوعی جنون می‌دیدند.»

ریشه‌های جادوگری به اروپای قبل از مسیحیت می‌رسد. پیروان آن کره زمین را می‌پرستیدند، از داروهای گیاهی برای شفا استفاده می‌کردند و به قدرت انرژی مثبت در طلسم کردن معتقد بودند. 

تخمین زده می‌شود که از سال ۱۴۸۴ تا دهه ۱۷۵۰، که پاپ اینوسنت هشتم، جادوگری را کافرکیش خواند، هزار زن به این اتهام در سرتاسر اروپای غربی شکنجه و کشته شدند. این اقدامات خشونت‌آمیز در سال ۱۵۶۳ در انگلستان جرم تلقی شد.