محققان دانشگاه کالج لندن و دانشگاه لیوبلیانا در اسلوونی در کنار مرمتگران و متصدیان موزه مصر در قاهره پس از تحقیقی جدید و منحصربه‌فرد، گزارش داده‌اند که مومیایی‌های مصر باستان بویی خوش و شیرین که ترکیبی از بوی چوب و ادویه است دارند.
آن‌ها در این مطالعه، برای بررسی ۹ جسد مومیایی‌شده از افرادی که به‌طور تخصصی برای تشخیص و تحلیل بوها آموزش دیده‌اند و تجهیزاتی که مانند یک بینی الکترونیکی عمل می‌کند، استفاده کردند.
به گفته محققان، رایحه برای مصریان باستان یکی از عوامل کلیدی در فرایند مومیایی کردن بود؛ به طوری که حتی پس از پنج هزار سال هم افرادی که از مومیایی‌ها نگهداری می‌کنند، بوی مومیایی‌ها را به دلیل استفاده از صمغ‌ها و روغن‌هایی مانند کاج، سدر و سرو، همچنان «دلپذیر» توصیف می‌کنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
یافته‌های این مطالعه که در مجله انجمن شیمی آمریکا (Journal of the American Chemical Society ) منتشر شد، نشان می‌دهد که می‌توان از بو به‌عنوان روشی غیرتهاجمی (بدون آسیب رساندن به نمونه یا ساختار تحت بررسی) برای تجزیه‌وتحلیل اجساد مومیایی‌شده استفاده کرد. آن‌ها همچنین به دنبال راهی برای بازآفرینی این بوها در موزه‌ها هستند تا بازدیدکنندگان تجربه‌ای واقعی‌تر از مومیایی‌ها داشته باشند.
اسکای‌نیوز به نقل از پروفسور ماتیا استرلیچ، نویسنده اصلی پژوهش، می‌نویسد: «بوی اجساد مومیایی‌شده سال‌ها است که توجه کارشناسان و عموم مردم را به خود جلب کرده است، اما تا‌کنون هیچ مطالعه‌ای که هم‌زمان از روش‌های شیمیایی و ادراکی استفاده کند، انجام نشده بود.»
به گفته پروفسور علی عبدالحلیم، نویسنده مقاله و مدیر موزه مصر در قاهره، برای مصریان باستان، مومیایی کردن یک آیین تدفین مهم بود که با هدف حفظ بدن و روح برای زندگی پس از مرگ انجام می‌شد. این یک مراسم مفصل بود که در آن از روغن‌ها، موم‌ها و مواد معطر استفاده می‌شد و در طول زمان تکامل یافت. اینک با شناسایی تکنیک‌ها و مواد مختلفی که به کار می‌رفته است، می‌توان درباره دوره تاریخی، موقعیت جغرافیایی و وضعیت اجتماعی‌ــ‌اقتصادی فرد مومیایی‌شده اطلاعات ارزشمندی به دست آورد.»
