آمریکا در حال تمدید ماموریت ناو هواپیمابر یواس‌اس هری ترومن در خاورمیانه است، در حالی که عملیات علیه حوثی‌های یمن ادامه دارد. علاوه بر این، گزارش‌ها حاکی از آن است که ناو هواپیمابر یواس‌اس کارل وینسون ممکن است طی چند هفته آینده وارد منطقه شود. هر دو ناو هواپیمابر در قالب گروه‌های ضربت با چند کشتی دیگر همراهی می‌شوند.
ست فرانتزمن در مقاله‌ای در اورشلیم پست می‌نویسد این اقدام حضور آمریکا را در منطقه تقویت خواهد کرد و قدرت هوایی و آتش بیشتری در اختیار پنتاگون قرار خواهد داد. اگرچه این میزان تمرکز قدرت آتش تازگی دارد، بی‌سابقه نیست. بررسی پیشینه دریایی نیروهای آمریکایی در منطقه در دو سال گذشته درک بهتری از وضعیت ارائه می‌دهد.
پیشینه حضور دریایی آمریکا در منطقه
آمریکا در گذشته نیز دو ناو هواپیمابر در منطقه داشته است. معمولا یک ناو برای پشتیبانی از فرماندهی مرکزی آمریکا (سنتکام) در منطقه حضور دارد و گاهی اوقات ناو دیگری نیز از منطقه عبور می‌کند. برای مثال، پس از حمله ۷ اکتبر حماس، واشینگتن ناو هواپیمابر یواس‌اس جرالد فورد و چندین کشتی دیگر را در شرق مدیترانه مستقر کرد تا از بهره‌برداری احتمالی حزب‌الله یا جمهوری اسلامی ایران از این وضعیت جلوگیری کند.
ناو هواپیمابر یواس‌اس دوایت دی. آیزنهاور نیز چند ماه در منطقه حضور داشت و از عملیات تامین امنیت دریای سرخ در برابر حملات حوثی‌ها پشتیبانی می‌کرد.
سپس، ناو یواس‌اس تئودور روزولت در منطقه فرماندهی مرکزی مستقر شد تا از عملیات در دریای سرخ و دیگر نقاط منطقه پشتیبانی کند.
در ماه اوت، ناو یواس‌اس آبراهام لینکلن وارد منطقه شد. این ناو حامل هواپیماهای اف‌ـ۳۵ و همچنین اف-ای/۱۸ سوپر هورنت بود. در این بازه زمانی، آمریکا در ۱ اکتبر ۲۰۲۴ چند موشک ایرانی را رهگیری کرد. آن زمان، آمریکا سه ناوشکن مجهز به موشک هدایت‌شونده در شرق مدیترانه داشت.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
چهار ناوشکن نیز برای حفاظت از دریای سرخ اعزام شدند. ناو یواس‌اس ایندیاناپولیس نیز در اکتبر ۲۰۲۴ در تنگه باب‌المندب حضور داشت.
همچنین، واشینگتن در ماه اکتبر گروه آماده‌باش آبی‌ـ‌خاکی واسپ را در شرق مدیترانه مستقر نگه داشت، که در دسامبر ۲۰۲۴ به آمریکا بازگشت.
نشریه سی‌پاور (Seapower) گزارش داد: «در طول این ماموریت، گروه آبی‌ـ‌خاکی واسپ و یگان اعزامی ۲۴ تفنگداران دریایی از فرصت‌های گسترده همکاری و رزمایش‌ها در سراسر شمال اقیانوس اطلس، شرق مدیترانه و منطقه بالتیک پشتیبانی کردند و در عین افزایش آمادگی رزمی و توانایی پاسخ به بحران، روابط با متحدان و شرکای منطقه‌ای را نیز تقویت کردند.»
در اواسط دسامبر، گروه ضربت ناو هواپیمابر هری اس. ترومن وارد منطقه مسئولیت فرماندهی مرکزی آمریکا شد.
در حالی که حضور ناو ترومن در منطقه تمدید شده، ممکن است با ورود ناو وینسون یا یک ناوگروه دیگر، از منطقه خارج شود. این وضعیت باعث می‌شود آمریکا دو ناوگروه ضربت در منطقه داشته باشد. ناو وینسون در دهه ۱۹۷۰ ساخته و در سال ۱۹۸۰ به آب انداخته شد. ناو ترومن نیز در سال ۱۹۹۶ به آب انداخته شد. هر دو ناو برای حمل حدود ۹۰ هواپیما ظرفیت دارند.
استقرار دو ناو هواپیمابر در منطقه به‌منزله پیامی برای جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، اخیرا نامه‌ای به تهران فرستاده و پیشنهاد گفت‌و‌گو را مطرح کرده است. با این حال، اگر جمهوری اسلامی پای میز مذاکره نیاید، ممکن است راهکارهای دیگری برای جلوگیری از غنی‌سازی اورانیوم تا درجه تسلیحاتی لازم باشد.
در همین حال، اسرائیل درگیر عملیات در غزه است و آمریکا نیز حوثی‌های یمن را هدف قرار می‌دهد. بنابراین، حضور ناوهای هواپیمابر برای ادامه برخی از این عملیات‌ها ضروری است.
در حال حاضر، واشینگتن گزینه‌های متعدد دیگری نیز در منطقه دارد، از جمله هواپیماهایی که در پایگاه‌های هوایی منطقه خلیج فارس دارد. هلیکوپترهای ام‌اچ-۶۰اس سی‌هاک متعلق به اسکادران ۱۱ هلیکوپتری نبرد دریایی نیز در منطقه حضور دارند. ناو موشک‌انداز یواس‌اس گتیزبرگ نیز همچنان در منطقه مستقر است.
علاوه بر این، بالگردهای ای‌اچ-۶۴ آپاچی نیز در چارچوب عملیاتی علیه داعش فعالیت دارند. آمریکا اخیرا تعدادی بمب‌افکن بی‌ـ۵۲اچ را نیز از پایگاه هوایی فرفورد در بریتانیا به منطقه اعزام کرده است.
نکته اصلی این است که هیچ کمبودی در قدرت آتش آمریکا در منطقه وجود ندارد، و ممکن است نیروهای بیشتر در راه باشند.
