سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا (ناسا) در میان داده های قدیمی یک تلسکوپ بلااستفاده، کهنه سیاره «جالبی» پیدا کرده که ممکن است دارای حیات باشد. 

این سیاره که به اندازه کره زمین است در خارج از منظومه شمسی قرار داشته و به دور منطقه قابل زیست ستارهاش می چرخد، که به این معناست که هوای آن به اندازه ای ملایم است که اجازه می دهد این سیاره صخرهای در خودش آب مایع نگاه دارد.

این جهان دوردست، در جریان بررسی اطلاعات به دست آمده از تلسکوپ فضایی «کِپلِر»، توجه دانشمندان را جلب کرد. ماموریت کپلر در سال ۲۰۱۸ به پایان رسید، اما این تلسکوپ در طول مدت رصدش مقادیر معتنابهی اطلاعات ذیقیمت از ستارگان جمع آوری و به زمین ارسال کرد. 

هویت این سیاره، پیشتر توسط آلگوریتم کامپیوتری که اطلاعات کپلر را بررسی می کرد، به غلط شناسایی شد. اما دانشمندان توانسته اند با نگاه دیگری به داده های کپلر نتیجه گیری کنند که این حقیقتا سیاره ای کشف نشده است.   

در واقع، این سیاره از نظر اندازه و دمای تخمینی آن بیش از تمام سیاراتی که توسط کپلر کشف شده به زمین شباهت دارد. هرچند ممکن است سیارات دیگری در خارج از منظومه شمسی از لحاظ اندازه یا دما به زمین نزدیکتر باشند، اما تاکنون ترکیب این دو در یک سیاره واحد، همراه با موقعیتش در منطقه قابل زیست، مشاهده نشده است.

این سیاره  که حدود ۳۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد کمی بزرگتر از کره زمین بوده و نوری که بر آن می تابد حدود ۷۵ درصد نوری است که کره زمین از خورشید دریافت می کند. این بدان معناست که دمای آن نیز مشابه زمین بوده که مستلزم شرایط لازم برای زندگی است.  

اما دانشمندان نگران ستاره این سیاره هستند که یک به اصطلاح «کوتوله سرخ» است که برخلاف خورشید منظومه شمسی بی ثبات بوده و هرازگاهی شعله هایی از آن سر می کشد که می تواند هرگونه زندگی را پیش از آن که در سیاره پا بگیرد، نابود کند. 

دانشمندان امیدوارند بتوانند اطلاعات بیشتری در مورد این سیاره، آتمسفر اطراف آن، اندازه و حجم و سایر شرایط حاکم بر آن کشف کنند.

توماس زاربوکن، یکی از مدیران اداره ماموریت های علمی ناسا در واشنگتن می گوید: «این دنیای جالب و دوردست، این امیدواری را به وجود می آورد که شاید کره زمین دیگری در میان ستارگان، منتظر کشف شدن باشد.»

«اطلاعاتی که تلسکوپ هایی نظیر کپلر و برنامه ماهواره ای شناسایی فضای ماورای منظومه شمسی به ما داده، همچنان منبع کشفیاتی چشمگیر برای جامعه علمی است که سال به سال، به تواناییهای ما برای یافتن سیارات جالب می افزاید.»