یک پژوهش جدید حاکی از آن است که در بحران ویروس کرونا خانوارهای کم‌درآمد بیش‌تر در معرض قرض و بدهی بوده‌اند تا خانواده‌های بابضاعت‌تر که یا از پس‌اندازهایشان استفاده کرده‌اند یا حتی به حجم آن افزوده‌اند.

اتاق فکر «بنیاد رِزُلوشِن»می‌گوید بحران کووید ۱۹ شکاف میان غنی و فقیر و میزان توانایی خانوارهای فقیر در تحمل طوفان اقتصادی را در جامعه نمایان کرده است.

این اتاق فکر می‌گوید تحقیقات جدید که بخشی بر نظرخواهی سایت «یو‌گاو» بوده نشان می‌دهد قشری که بیش‌تر در معرض خطر سقوط اقتصادی است، شامل افرادی است که پس‌انداز چندانی نداشته‌اند.

پس‌انداز متعارف یک کارگر در بخش تعطیل شده اقتصاد به طور متوسط از ۱۹۰۰ پوند تجاوز نمی‌کند. این در مقایسه با پس‌انداز ۴۷۰۰ پوندی کارمندی است که در طول بحران از خانه کار کرده است.

این بنیاد می‌گوید خانوارهای بی‌بضاعت که پس‌انداز چندانی برای دوران بی‌کاری نداشته‌اند ناگزیر به استفاده بیش‌تر به تسهیلات اعتباری مصرف‌کننده – عمدتا کارت‌های اعتباری – شده‌اند که بهره‌شان بسیار بالاست.

در سوی دیگر، تنها یک خانواده از هشت خانواده با درآمد بالا استفاده از کارت‌های اعتباریش را افزایش داده است. در واقع پس‌انداز یک خانوار از هر سه خانوار با بضاعت بیش‌تر (۳۴ درصد) با کاهش هزینه‌های روزمره در دوره بحران به گونه‌ای چشم‌گیر افزایش یافته است.

جورج بنگَم، اقتصاددان در بنیاد رزولوشن می‌گوید: «بریتانیای پیش از بحران کرونا با افزایش ثروت و شکاف میان غنی و فقیر مهر خورده بود. این شکاف میان ثروت در جامعه با بحران کرونا عیان شده است.

در حالی که پس‌انداز خانوارهای غنی‌تر افزایش یافته، پس‌انداز بسیاری از خانواده‌های کم‌درآمد کاهش یافته و ناگزیر از توسل به اعتبار مالی با بهره بالا شده‌اند. پیامد ویروس کرونا تا سال‌ها بر خانواده‌ها باقی خواهد ماند.»

این اتاق فکر از دولت می‌خواهد برای تقویت توانایی مردم به بازپرداخت بدهی‌های‌شان، اعتبارات و کمک‌های مالی خود را به آن‌ها افزایش داده و اقداماتی برای یاری دادن به خانوارهای کم درآمد یا با درآمد زیر متوسط درنظر گیرد تا توانایی آن‌ها برای پس‌انداز کردن افزایش یابد.

گزارش موسوم به «روزهای بارانی» که با همکاری بنیاد «استاندارد لایف» منتشر شده هم‌چنین نشان می‌دهد شکاف میان ۱۰ درصد ثروتمندترین و ۱۰ درصد فقیرترین اقشار جامعه در میان سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ با مبلغی بیش از ۳۷۰ هزار پوند، و ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ یک میلیون و چهارصد هزار پوند بازتر شده است.

شکاف ثروت بین اقشار جامعه نیز به طور کلی افزایش یافته است. در سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ این میزان در لندن و جنوب شرقی ۳۲ درصد و در سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ سی و هشت درصد بوده است.

موبین حق، مدیر عامل بنیاد استاندارد لایف می‌گوید: «دولت باید سریع‌تر برای افزایش درآمدها عمل شده و مردم را از پیامد بحران مالی ناشی از اپیدمی حفاظت کند.»

مطالعات نشان می‌دهد از هر چهار بزرگ‌سال یک نفر در جریان بحران کرونا برای خرید مواد غذایی با مشکلات مالی روبه‌رو بوده است.

یک گزارش جدید که توسط نهاد «فیدینگ بریتِن» و آزمایشگاه زندگی سالم دانشگاه نورتامبریا منتشر شده نشان می‌دهد که اکنون تعداد به مراتب بیش‌تری از آن‌چه تصور می‌شد با پرداخت هزینه‌های زندگی و دسترسی به مواد غذایی مشکل دارند.