محمد اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان در سفری به غزنی گفت، مردم افغانستان مخالف امارت طالبانی‌اند و هیچ گاهی امارت را بر جمهوریت برتری نمی‌دهند و طالبان باید این موضوع را بداند.

آقای غنی گفت: «خواست مردم افغانستان تقویت جمهوریت در این کشور است، نه ایجاد امارت اسلامی. طالبان باید بدانند که تصمیم نهایی را در این مورد مردم خواهند گرفت.»

اتحادیه اروپا نیز با تاکید بر نظام جمهوری در این کشور می‌گوید، کشورهای جهان پشتیبان یک نظام مردم‌سالار در افغانستان‌اند و حمایت‌شان در این زمینه هم‌چنان ادامه دارد.

رونالد کوبیا، نماینده ویژه این اتحادیه در امور افغانستان گفت: «اتحادیه اروپا به پشتیبانی مالی و سیاسی‌اش از افغانستان ادامه می‌دهد، اما نه بدون شرط.»

به گفته او: «اتحادیه اروپا در موقعیتی نخواهد بود که یک دیدگاه سیاسی یا یک اداره را در آینده پشتیبانی کند که از ارزش‌های جمهوریت من جمله دستاوردهای سیاسی و اجتماعی، حقوق اساسی، حقوق زنان، حقوق جوانان، گروه‌های اقلیت و غیره دوری کند.»

محمد اشرف غنی، رئیس جمهور افغانستان در این سفر درباره شروع مذاکرات صلح بین‌افغانی و رهایی اسیران نیروهای امنیتی افغان از دست طالبان گفت: «تا زمانی که نیروهای امنیتی افغان که نزد طالبان اسیرند آزاد نشوند، روند صلح بین‌افغانی پیش نخواهد رفت، چون پیش‌رفت در روند صلح وابسته به روشن شدن سرنوشت زندانیان نیروهای امنیتی افغان است.»

آقای غنی، دلیل این که چرا پس از توافق‌نامه صلح ایالات متحده امریکا با طالبان در دوحه تاکنون تمام اسیران طالبان از بند حکومت افغانستان آزاد نشده‌اند گفت: «دلیل کندی در آزادسازی زندانیان طالبان این است که من می‌خواهم سرنوشت هر اسیر قوای امنیتی و دفاعی افغانستان که نزد طالبان زندانی‌اند، روشن شود و تا زمانی که سرنوشت این قهرمانان ما روشن نشود، روند صلح بین‌افغانی به پیش نخواهد رفت و رهایی زندانیان طالبان نیز با کندی مواجه خواهد شد.»

آزادسازی اسیران یک هزار نیروهای امنیتی افغان از زندان‌ طالبان و رهایی پنج‌هزار زندانی طالبان از سوی حکومت افغانستان یگانه پیش‌شرط اساسی برای آغاز مذاکرات صلح بین‌افغانی است که میان نمایندگان طالبان و امریکا به امضاء رسیده است، اما دیده می‌شود که تاکنون اسیران دو طرف به گونه کامل از زندان‌ها رها نشده‌اند و هر دو طرف تاکید بر رهایی اسیران‌شان دارند.

اما به تازگی حکومت افغانستان هشدار داده است: «تا زمانی که سرنوشت اسیران نیروهای امنیتی افغان روشن نشود، وضعیت زندانیان طالب نیز معلوم نخواهد شد.»

نمایندگان طالبان که در دوحه قطرند نیز تاکید دارند تا زمانی که تمام پنچ هزار زندانی‌شان از طرف حکومت افغانستان آزاد نشود مذاکرات صلح را آغاز نخواهند کرد.

در همین حال، مردم افغانستان، ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا و جامع جهانی می‌گویند که باید طالبان خشونت‌ها را در افغانستان کاهش داده و تعهدش را برای آغاز رهایی سربازان اسیر نیروهای امنیتی افغان و مذاکرات صلح بین‌افغانی در دوحه عملی کند تا تمام موانع از سر راه روند صلح برداشته شود.

جاوید سمندر، آگاه سیاسی افغان می‌گوید: «طالبان، جامعه جهانی و آمریکا می‌دانند که دوران امارت طالبانی گذشته است و کشورهایی که به طالبان وعده احیای دوباره امارت داده‌اند کور خوانده‌اند و اشتباه تاریخی می‌کنند. ملت افغانستان احیای دوباره امارت طالبان را آغاز جنگ داخلی در این کشور می‌دانند که در آن هیچ شک نیست و نباید در این زمینه وقت طلایی تلف شود. طالبان باید اسیران ما را رها کنند و مذاکرات صلح بین‌افغانی را آغاز کنند تا در آینده از راه تفنگ، کشتار و نه ویرانی، بلکه از راه سیاسی اگر مردم خواستند به قدرت برسند.»

نرگس مرسل، فعال حقوق زنان در افغانستان می‌گوید: «ما اگر امارت طالبانیزم را می‌خواستیم، اکنون وجود ‌داشت و شکست نمی‌خورد. طالبان می‌دانند که امارت طالبانیزم طرفدار ندارد و برای احیای دوباره آن بی‌جا تلاش نکنند. این گروه اکنون به روند صلح برگردند و از راه سیاسی که مخالف قانون اساسی کشور نباشد اهداف‌شان را دنبال کنند. اگر پیروز شدند ما همه طرفدارشان خواهیم بود در غیر آن صورت جمهوریت خط قرمز ما است و از آن دفاع کردیم و می‌کنیم.»