طبق اعلام رسمی وزیر آموزش‌وپرورش، شروع سال تحصیلی جدید از ۱۵ شهریور قطعی است، اما والدین و دانش‌آموزان از این که شرایط برای بازگشایی مدارس مهیا باشد به‌اندازه آقای وزیر مطمئن نیستند.
محسن حاجی میرزایی گفت: «از ۱۵ شهریور همه دانش‌آموزان باید تحت آموزش قرار بگیرند، اما کیفیت عرضه خدمات آموزشی می‌تواند به‌صورت حضوری، نیمه‌حضوری، تلویزیونی، بسته‌های آموزشی یا شبکه شاد باشد.»
موانع جدی و فراوانی بر سر راه اجرای موارد مطرح‌شده در سخنان آقای وزیر قرار دارد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
هفته گذشته، علیرضا زالی، فرمانده ستاد مقابله با کرونای کلان‌شهر تهران، اعلام کرد که «همچنان در وضعیت هشدار و شیوع بالای کرونا هستیم. در چنین شرایطی مهم‌ترین اقدام این است که تولید سفر را در سطح شهر کم کنیم. بنابراین، اصرار بر تقلیل ساعات کاری، افزایش استفاده از ظرفیت دورکاری و چرخشی شدن فعالیت افراد شاغل برای مدیریت تولید سفر در شهر است، چون هم در خود اداره‌ها و هم در مسیر رفتن به سمت اداره افراد زیادی از وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌کنند.»
روزانه ۸۰۰ تا ۹۰۰ هزار نفر از متروی تهران استفاده می‌کنند. با بازگشایی مدارس در ۱۵ شهریور حجم رفت‌وآمد شهری تا حد زیادی افزایش خواهد یافت. تاکنون مشخص نشده است که در نحوه استفاده سرویس مدارس یا وسایل حمل‌ونقل عمومی، چه تدابیری برای رعایت فاصله‌گیری اجتماعی یا ضدعفونی و رعایت بهداشت عمومی در نظر گرفته شده است.
علیرضا زالی تأکید کرد:«باید به این نکته نیز توجه کنیم که کودکان در اپیدمی کرونا نه‌تنها مصونیت ندارند، بلکه عامل جدی انتقال نیز خواهند بود.»
این نگرانی در بین است که در خانواده‌هایی با افراد آسیب‌پذیر یا سالمند، رفت‌وآمد هرروزه کودکان به مدارس باعث ابتلای چنان افرادی شود. کودکان مانند افراد بزرگسال چندان به خطرات این بیماری آگاهی ندارند و در صورت اطلاع نیز، رعایت تمامی موارد بهداشتی برای آن‌ها ممکن و میسر نیست. در حال حاضر نیز والدین برای تهیه ملزومات بهداشتی مانند ماسک صورت مناسب کودکان با مشکل روبه‌رو هستند.
حتی اگر دانش‌آموزان بتوانند فاصله خانه تا مدرسه و بالعکس را ایمن طی کنند، ورود به مدرسه و مدت حضور آن‌ها در فضای آموزشی نگرانی دیگری است که از سوی خانواده‌ها مطرح‌شده است و آن‌ها را نسبت به حضور فیزیکی فرزندانشان در مدرسه مردد کرده است.
این نگرانی چندان نیز بی‌مورد نیست.
فرمانده ستاد مقابله با کرونای کلان‌شهر تهران اعلام کرده است: «اغلب مدارس از حداقل‌های زیرساختی حتی یک دستشویی بهداشتی برخوردار نیستند. همه مدارس فقط مدارس منطقه یک تهران نیستند، در جنوب شهر تهران بسیاری از مدارس از حداقل‌های بهداشتی هم برخوردار نیستند، و جمعیت دانش‌آموزی متراکم‌تر و مشکلات اقتصادی بیشتری هم دارند.»
وضعیت در شهرستان‌ها به‌مراتب سخت‌تر است. باید در نظر داشت که در بسیاری از مناطق روستایی حتی ساختمان مناسب برای تشکیل کلاس درس نیز مهیا نیست و رعایت بدیهیات بهداشتی مانند شستن مرتب دست‌ها به دلیل نبودِ آب و سرویس بهداشتی در این «اتاق درس»ها عملاً ممکن نیست.
والدین می‌پرسند، مواردی که به‌عنوان راهکارهای مقابله با کرونا برای مدارس پیش‌بینی‌شده است، چطور قرار است در کلاس‌های درس بالای سی نفر اجرا شود؟
برای کاهش تعداد دانش‌آموزان در فضای آموزشی راه‌کارهایی، ازجمله زوج و فرد کردن مدارس، در نظر گرفته‌شده است.
محمود حبیبی، مدیرکل دفتر فناوری اطلاعات و ارتباطات آموزش‌وپرورش، چندی پیش اظهار کرد: «در سه منطقه کار آموزش برنامه‌ریزی‌شده است، به‌این‌ترتیب که برخی مناطق در شرایط قرمز و آموزش غیرحضوری، برخی مناطق در شرایط زرد و آموزش ترکیبی، و برخی مناطق سفید با آموزش حضوری خواهند بود.»
او همچنین افزود: «در مناطق زرد فاصله‌گذاری اجتماعی با زوج و فرد کردن دانش‌آموزان در نظر گرفته‌شده است و بخش عمده آموزش‌ها به‌طور مجازی در نظر گرفته‌شده است، اما در کنار آن آموزش حضوری هم داریم.»
آموزش از راه دور نیز که پیش‌تر در زمان جنگ ایران و عراق و تعطیلی مدارس به علت جنگ و موشک‌باران به‌صورت پخش از تلویزیون سراسری تجربه‌شده بود، این بار باوجود پیشرفت رسانه‌های جمعی و اینترنتی چندان به کار نیامد.
هزینه خریداری تلفن همراه هوشمند، مهیاکردن فضای آرام برای کودکان در هنگام برگزاری کلاس درس مجازی و همراهی با آن‌ها، تنها برای قشر محدودی از خانواده‌ها امکان‌پذیر است و در شرایط نامساعد اقتصادی ایران، تهیه بسته‌های اینترنتی نیز برای جمع کثیری از شهروندان مقدور نیست.
انتقاد دیگر والدین، به نحوه اجرای آموزش از راه دور است. پدر و مادرها از این امر شکایت دارند که بار اصلی آموزش بر عهده آن‌ها گذاشته‌شده است و با توجه به تغییر چندباره نظام آموزشی در ایران، آن‌ها دیگر از مهارت کافی برای آموزش دادن مطالب درسی برخوردار نیستند.
البته وزیر آموزش‌وپرورش این وضعیت را به چشم نقطه قوت خود می‌بیند و می‌گوید:«درِ ۱۱۰ هزار مدرسه را بستیم، اما در تمام خانه‌های ایرانیان یک مدرسه دایر کردیم. چقدر مادرها به کمک آمدند، مخصوصاً در دوره ابتدایی، یعنی درس را از معلم گرفتند و خودشان یک معلم شدند. یکی از آرمان‌های آموزش‌وپرورش، نزدیکی خانه و مدرسه است.»
به نظر می‌آید که محسن حاجی میرزایی چندان با پدیده مادران شاغل آشنا نیست و مشخص نکرده است که این نزدیکی اجباری خانه و مدرسه و گذاشتن بار آموزش تحصیلی بر روی دوش مادران، تا چه اندازه داوطلبانه بوده است، و آیا در سال تحصیلی جدید نیز باز باید مادران خودشان معلمی کنند، یا شرایط برگزاری کلاس درس غیرحضوری توسط معلمان مهیا خواهد شد.
