گری کاسپاروف، مخالف پیشین دولت روسیه و قهرمان شطرنج جهان می‌گوید: "هیچ کس نمی‌تواند ویروس کرونا را فریب دهد"، اما چین توانست این اقدام را دوبار انجام دهد. نخست، همان‌گونه که «وانگ فانگ»، رمان‌نویس چینی در یادداشت‌های تحت عنوان "خاطرات ووهان" می‌نویسد، مقامات چینی برای مدت سه هفته واقعیت اوضاع را پنهان کردند، سپس در ابتدای قرنطینه، گفتند: "این ویروس در میان انسان قابل انتقال نیست و به راحتی قابل کنترل است، بنابر این، نیازی به هیچ گونه نگرانی نیست."

بار دوم، دولت چین،"پیروزی" خود را در مقابله با ویروس کرونا که همه‌گیری آن در سراسر جهان گسترش یافته بود، جشن گرفت و شی جین پینگ، رئیس جمهوری آن کشور به قهرمانان کادر پزشکی مدال اهدا کرد و گفت: "ما در نبرد بزرگی پیروز شدیم و یک آزمون بزرگ تاریخی را پشت سر گذاشتیم." البته رهبران بسیاری از کشورهای جهان با ادعای دستیبابی به واکسن کرونا، تمایل کمتری نسبت به رهبران چین در عرصه فریب دادن خود و ملت‌ها و بازی با این بیماری مرگبار از خود نشان ندادند.

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، دستور توزیع واکسن روسی را پیش از انجام مرحله سوم آزمایش‌ها صادر کرد، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده خواستار توزیع واکسن آمریکایی یک روز قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در سوم ماه نوامبر شد و رهبران بریتانیا و استرالیا سعی دارند واکسن آکسفورد را پیش از پایان سال جاری توزیع کنند. این در حالی است که سازمان جهانی بهداشت هشدار می‌دهد که پیش از اطمینان از نتایج آزمایش‌ها، هیچ واکسنی را تأیید نخواهد کرد و تأکید دارد که این سازمان دستیابی به یک واکسن موفق را پیش از اواساط سال آینده انتظار ندارد.

البته همه چیز، از مردم تا اقتصاد و زندگی خواستار دستیابی فوری به واکسن کرونا است، اما شتابزدگی کنونی، صرف‌نظر از حسن نیت‌ها، یک رقابت شدید سیاسی و مالی به منظور دستیابی به اهدافی خارج از چارچوب نگرانی‌های بهداشتی است. مسکو سعی دارد پس از مرحله اعمال خشونت در کشورهای گرجستان، اوکراین و سوریه، با پیشتازی در زمینه ایجاد واکسن کرونا، نفوذ و قدرت خود را در عرصه پژوهش‌های علمی و مسایل غیرنظامی نشان دهد. اما در واشنگتن، ترامپ بدین باور است که هیاهوی توزیع واکسن کرونا، پیروزی وی را در انتخابات ریاست جمهوری پیش‌رو تضمین می‌کند. در این میان، کشورهای اروپایی تلاش دارند با دستیابی به واکسن کرونا، پاسخی به دست‌کم گرفتن موقعیت علمی اروپا از سوی آمریکا، روسیه و چین ارائه دهند و این حقیقت را به اثبات برسانند که اروپا تا به حال، در تحقیقات علمی و پزشکی پیشتاز جهان است. اما چین، با اعلام "پیروزی" در زمینه مهار کرونا، خواست خود را نسبت به سایر کشورهای جهان که در ورطه بحران کرونا دست و پا می‌زدند در یک موقعیت برتری نشان دهد.

البته رقابت مالی در این زمینه، به مفهوم صحبت در مورد میلیاردها و حتی تریلیون‌ها دلار است و کشوری که در توزیع واکسن کرونا در جهان پیشتاز شود، می‌تواند سود سرسام آوری را کسب کند.

کمترین تلاشی که روزنامه "نیویورک تایمز" آن را فاش کرد، جاسوسی چینی‌ها و روس‌ها از آزمایشگاه‌ها و شرکت‌های داروسازی برای کشف اسراسر پیشرفت‌های علمی در این عرصه بود و البته همه سرویس‌های اطلاعاتی در جهان سعی دارند در مورد تحقیقات و آزمایش‌های مربوط به واکسن کرونا و پیشرفت‌های انجام شده در زمینه درمان این بیماری مرگبار به اطلاعات محرمانه دسترسی پیدا کنند.

با این حال، این اپیدمی هنوز هم از همه قوی تر است و توانسته است تمام فناوری‌های پیشرفته، مغزهای متفکر و تلاش‌های آزمایشگاه‌های جهان را به چالش کشد. نه انتظارات در مورد نزدیک شدن به مرحله رهایی از این بیماری واگیردار درست از آب درآمده است و نه رویاهای مربوط به زمان پساکرونا توانسته است اندکی به واقعیت تبدیل شود. این ویروس مرگبار تا کنون سلامتی بیش از ۲۷ میلیون نفر، از جمله ۶.۲۵ میلیون نفر در آمریکا، ۲.۴ میلیون نفر در هند و ۱۲.۴ میلیون نفر در برزیل را آسیب‌پذیر کرده و شمار قربانیان را به ۹۰۰ هزار نفر افزایش داده است. البته هنوز هم هیچ کس نمی‌داند که بشر در دنیای پسا کرونا چگونه زندگی خواهد کرد؟ اما آن‌چه مسلم است و همه به آن اذعان می‌کنند این است که بایستی خود را برای مدت طولانی برای تحمل تهدیدهای این بیمار همه‌گیر آماده کنیم.

بدون شک، برای سازگاری با خطرات این بیماری، بشر باید تغییرات گسترده‌ای را در رفتارها و روش زندگی خود ایجاد کند و در تلاش برای برقراری توازن میان اقتصاد و سلامتی افراد جامعه باشد که تا کنون موفق به انجام آن نشده است. بسیاری از مردم بدین باورند که اثرات منفی بیماری کرونا بیشتر از پیامدهای تهدید آمیز جنگ‌ها است و به گفته هگل، فیلسوف آلمانی، وقوع حوادث ناگوار در برخی از موارد یک نیاز مبرم برای سوق دادن ملت‌ها به سوی پیشرفت جوامع بشری است، اما به‌نظر می‌رسد که فاجعه کرونا تا به حال نتوانسته است بشر را در مسیر مثبت تحول و دگرگونی به حرکت درآورد.

با این حال، بسیاری از مردم به خواندن کتاب‌های قدیمی و جدیدی که در مورد آفات و بلایای طبیعی نگاشته شده است روی آوردند و از این جمله می‌توان به کتاب‌های همچون "عشق در زمان وبا" و رمان "صد سال تنهایی" از گابریل گارسیا مارکز، رمان "طاعون" از آلبرت کامو که در آن نوشته است: "حماقت لجبازی را به همراه دارد." اشاره کرد.

اما در هیاهوی بازتاب نظریه توطئه، کتاب‌های بسیار اندکی در مورد اپیدمی کرونا منتشر شده است و جمله یاسمینا رضا، رمان نویس فرانسوی که می‌گوید «وقتی می نویسم که زندگی کافی نیست»، وضعیت آشفته کنونی زندگی بشر را به زیبایی و ظرافت به تصویر می‌کشد. البته خلاقیت تنها در سایه نبود زندگی آرام‌بخش به وجود نمی‌آید بلکه عمده‌ترین عامل مشکلات بشر ناشی از این است  یک فرد نمی‌تواند در حال آرامش و تفکر در یک اتاق ساکت و آرام به تأمل بپردازد.