طبق گزارشی جدید، نیروهای امنیتی مصر در حرکتی بیرحمانه با هدف «پاکسازی خیابانها» از اقلیتهای جنسی و جنسیتی، مردمی را که از برنامکهای دوستیابی استفاده میکنند گیر میاندازند، روانه زندان میکنند، و تحت شکنجه و آزارهای سازمانیافته قرار میدهند.
دیدهبان حقوق بشر روز پنجشنبه اعلام کرد که پلیس مصر در فضای مجازی و برنامکهایی مانند گریندر، شناسههای قلابی میسازد و با زنان و مردان همجنسگرا، دوجنسگرا و تراجنسیتی قرار میگذارد و در خیابان آنها را دستگیر، و موقتاً بازداشت میکند. سپس مأموران پلیس بر خلاف قانون محتوای گوشی این افراد را جستوجو میکنند تا مدارکی برای نگه داشتن آنان در بازداشت و تشکیل پرونده علیه آنان به دست آورند.
«یاسر»، ۲۷ ساله، به گروه دیدهبان حقوق بشر گفت که پس از آشنایی با مردی در برنامک گریندر که مخصوص دوستیابی همجنسگرایان است، هنگامی که سر قرار رفته، در مرکز شهر جیزه دستگیر شده است.
«وقتی گزارش پلیس را برایم آوردند با تعجب دیدم فردی که با او در گریندر آشنا شدم، مأمور پلیس است. آنقدر مرا زدند و ناسزا به من گفتند تا برگههایی را امضا کردم که در آنها نوشته بود من «مرتکب هرزگی» شدهام و در فضای عمومی «خواستههای جنسی غیرطبیعیام» را ارضا کردهام.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
هر پانزده نفر بازداشتشده در مصاحبه با این گروه حقوق بشری گفتهاند که مورد آزار جسمی و کلامی نیروهای امنیتی قرار گرفتهاند، «از سیلی خوردن گرفته تا پاشیدن آب با شیلنگ و روزها بسته بودن دست و پا.»
ملک الکاشف، زن تراجنسیتی و فعال سیاسی ۲۰ ساله، گفت پس از شرکت در تظاهراتی در ماه مارس ۲۰۱۹ او را دستگیر کردهاند و «در سلولهای قفسمانندی» به اندازه یک یخچال «انداختهاند.» او گفت که نیروهای امنیتی درباره زندگی خصوصی، عمل جراحی تغییر جنسیتش، و رابطهاش با سایر فعالان از او بازجویی کردهاند.
او گفت: «نیروهای پلیس بدترین فحشهایی را که تا به حال شنیده بودم به من دادند و دو روز نگذاشتند به دستشویی بروم. به زور مقعدم را وارسی کردند و مرا آزار جنسی دادند.»
این دیدهبان حقوق بشر مستقر در نیویورک اعلام کرده است که هشت نفر از این افراد مورد خشونت جنسی و پنج نفر به زور مورد معاینه مقعدی قرار گرفتهاند.
طبق این گزارش، یک فعال ۲۸ ساله حقوق تراجنسیتیها گفته است که نیروهای پلیس به زور او را مورد معاینه واژینال و مقعدی برای به قول خودشان آزمایش «بکارت» قرار دادهاند و پس از آن سه روز خونریزی داشته است.
علا، یکی دیگر از قربانیان، گفته است که پس از آن که توسط سایر زندانیان بارها مورد ضرب و شتم و تجاوز قرار گرفته، به دلیل آسیبهای وارده مجبورشده است از عصا برای راه رفتن استفاده کند.
دیدهبان حقوق بشر اعلام کرد:«طبق قوانین بینالمللی حقوق بشر، آزمایشهای «بکارت» و وارسی مقعد، اعمالی غیرانسانی، تحقیرآمیز و بیرحمانه است که ممکن است به شکنجه و آزار جنسی شباهت داشته باشد.»
این حملهها بخشی از سرکوب شدید اقلیتهای جنسی و جنسیتی در کشور است که پس از کنسرت سال ۲۰۱۷ گروه مشروع لیلی رخ داده است. پس از آن کنسرت، عکسی از سارا حجازی که در میان جمعیت پرچم رنگینکمانی در دست داشت همهبین شده بود. پلیس بلافاصله او را دستگیر کرد، ماهها مورد شکنجه قرار داد و زندانیان دیگر را به ضرب و شتم و آزار جنسی او تحریک کرد. سه سال بعد از آن واقعه، خودکشی حجازی جهان را در موجی از شگفتی و همدلی فرو برد.
گروههای حقوق بشری میگویند از زمان اجرای آن کنسرت، مقامات این کشور با استفاده از قوانین مبهم و تبعیضآمیز «هرزگی» و «فاحشگی»، شروع به دستگیری اقلیتهای جنسی و جنسیتی و پروندهسازی علیه آنان کردهاند.
راشا یونس، پژوهشگر حقوق اقلیتهای جنسی و جنسیتی در حوزه خاورمیانه و شمال آفریقا، گفت: «به نظر میرسد مقامات مصر در سکوت حیرتانگیز جامعه جهانی میخواهند حدنصاب بدترین کشور این منطقه را از لحاظ خشونت علیه اقلیتهای جنسی و جنسیتی، به دست آوردند.»
«متحدان مصر باید از حمایت نیروهای امنیتی آزارگر این کشور خودداری کنند تا مصر گامهای مؤثری در جهت پایان دادن به این چرخه خشونت بردارد و اقلیتهای جنسی و جنسیتی بتوانند آزادانه در کشور خود زندگی کنند.»
© The Independent