سخنگوی پلیس متروپلیتن بریتانیا، از آغاز تحقیق درباره جنایتهای جنگی منسوب به مزدوران بریتانیایی مشارکتکننده در جنگ داخلی سریلانکا خبر داد.
پس از آنکه پلیس متروپلیتن «نامهای درباره نگرانی از انجام جنایت جنگی منتسب به مزدوران بریتانیایی در سریلانکا در دهه ۱۹۸۰ دریافت کرد» و به دنبال «گردآوری و تحقیق درباره شواهد» آن، پرونده در ماه مارس تشکیل شد.
این اولین بار خواهد بود که مزدوران بریتانیایی از سوی پلیس متروپلیتن، که از نیروهای ویژه بریتانیا برای تحقیق درباره اتهامات جنایت جنگی و سوءاستفاده از انسانها است، مورد تحقیق و تجسس قرار میگیرند.
اتهامات علیه یک گروه امنیتی خصوصی بریتانیایی، به نام خدمات کینی مینی کیاماس، وارد شده، که یک واحد جدید پلیس سریلانکا-نیروی اقدام ویژه- را در دهه ۱۹۸۰ آموزش داده تا علیه جداییطلبان ببرهای تامیل بجنگند.
این نیرو به داشتن ارتباط با چندین مورد اقدامات بیرحمانه، از جمله کشتار مزرعه پرورش میگو در سال ۱۹۸۷، که طی آن ۸۳ نفر کشته شدند، متهم شده است.
پیش از آغاز تحقیقات ، کتابی با نام «کینی مینی: مزدوران بریتانیایی که مرتکب جنایتهای جنگی شدند»، توسط فیل میلر، روزنامهنگار بریتانیایی منتشر شد، که شواهدی را در ارتباط با دست داشتن شرکت کینی مینی در خشونتهای سریلانکا، ارائه میدهد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مرکز اطلاعرسانی تامیل گفت که یافتههای میلر را با کارگروه سازمان ملل درباره مزدوران در میان گذاشته است، که کارش نظارت بر شرکتهای نظامی خصوصی است.
این نهاد سازمان ملل، نگرانیهای خود درباره شرکت کینی مینی را با وزارت خارجه بریتانیا در میان گذاشت و خواستار اقدام دولت بریتانیا در «مقابله با مصونیت از مجازات» شد.
میلر گفت که جامعه قوی و ۲۰۰ هزار نفری تامیل بریتانیا، از نزدیک تحقیقات را دنبال میکنند. شبکه خبری بیبیسی به نقل از او گفت: «بسیاری از مردم تامیل در دهه ۱۹۸۰ پناهنده شدند، همان زمانی که شرکت کینی مینی در آنجا بود.»
او گفت: «مردم یادشان میآید که مورد حمله و تیراندازی بالگردها قرار گرفتند. مردم از شنیدن اینکه در بسیاری از موارد، خلبانهای بالگردها مزدوران بریتانیایی بودند، به شدت حیرت کردند.»
سریلانکا، شاهد جنگی ۲۶ ساله بود که از ۱۹۸۳ آغاز شد و تا سال ۲۰۰۹ که ارتش پیروزی خود بر شورشیان ببرهای تامیل را اعلام کرد، طول کشید. ببرهای تامیل، که به «التیتیای» نیز شناخته میشوند، خواستار تشکیل کشور جداگانه تامیل و جداشدن از سریلانکای عمدتا بودایی بود.
تخمین زده میشود در این جنگ بیش از ۱۰۰ هزار غیرنظامی و ۵۰ هزار رزمنده از هر دو سو کشته شدند. افراد زیادی کماکان در فهرستهای رسمی به عنوان «مفقودالاثر» ثبت شدهاند. گوتابایا راجاپاکسا، رییسجمهور سریلانکا اخیرا اذعان کرد که افراد مفقودالاثر در واقع جان باختهاند.
جوامع تامیل در خارج از سریلانکا و در سراسر جهان به مرگ غیرنظامیان اعتراض کرده و خواستار اجرای عدالت در مورد رهبران نظامی شدهاند که گفته میشود مرتکب جنایات جنگی شدهاند.
© The Independent