در جریان یک تحقیق، دانشمندان موفق شدند با معکوس کردن ساعت بیولوژیکی در موش‌ها، بینایی ازدست‌رفته را به موش‌های پیر بازگردانند.

این تحقیق با استفاده از تکنیکی که سلول‌ها از نو بر اساس یک ساعت جدید برنامه‌ریزی می‌کند، رویکرد جدیدی برای معکوس کردن اثرات پیری ارائه می‌کند.

خوان کارلوس ایزپیسوا بلمونته، یک زیست‌شناس در انستیتوی مطالعات بیولوژیک سالک در کالیفرنیا که البته در انجام این مطالعه مشارکت نداشته است، می‌گوید: «این یک نقطه عطف مهم است. این نتایج به وضوح نشان می‌دهد که نوزایی بافت‌ها را می‌توان در پستانداران تقویت کرد.»

این مطالعه که در روز چهارشنبه در مجله نیچر منتشر شد، نشان می‌دهد که چگونه دانشمندان می‌توانند تغییرات اپی‌ژنتیک درون‌ سلول‌ها را که با گذشت عمر در سلول‌ها انباشته می‌شود، معکوس کنند.

 دیوید سینکلر از دانشکده پزشکی هاروارد که یکی از نویسندگان این تحقیق است، می‌گوید: «ما این سئوال را برای خود طرح کردیم: اگر تغییرات اپی‌ژنتیک محرک پیری باشد‌، آیا می‌توان اپی‌ژنوم را دوباره تنظیم کرد؟ آیا می‌توان ساعت را معکوس کرد؟»

در این مقاله نویسندگان استدلال می‌کنند که روند زوال طبیعی که منجر به اختلال در عملکرد بافت و در نهایت مرگ می‌شود، ناشی از تجمع «اختلال اپی‌ژنتیکی» است که توانایی سلول را در بازسازی خود مختل می‌کند. در این مقاله آمده است: «این داده‌ها نشان می‌دهد که بافت‌های پستانداران سابقه‌ای از اطلاعات اپی‌ژنتیک جوانی را که می‌توان از آن برای بهبود عملکرد بافت و تقویت نوسازی استفاده کرد، حفظ می‌کند.»

دانشمندان با استفاده از چشم پستانداران به عنوان الگویی برای بافت سیستم عصبی مرکزی، نشان دادند که معرفی برخی ژن‌ها به سلول‌های گانگلیونی شبکیه موش می‌تواند دی‌ان‌ای جوانی را بازیابی کند و باعث بازیابی بینایی ازدست‌رفته شود.

دانشمندان به منظور رساندن ژن‌های معکوس‌کننده سن به سلول‌های هدف، آنها را بر یک ویروس سوار کردند. نوشیدن آب حاوی یک داروی خاص، آن ژن را در چشمان موش فعال کرد. این ویروس به سلول‌های آسیب دیده چشم تزریق و باعث‌ ترمیم مجدد آنها شد. یوانچنگ لو، متخصص ژنتیک، تماشای روند نوزایی را «نفس‌گیر» توصیف کرد و گفت: «تصویر، شبیه یک عروس دریایی بود که از محل آسیب دیدگی بال‌هایش را باز می‌کند.»

تعیین این که آیا این روش می‌تواند بر روی انسان یا سایر بافت‌ها و اندام‌های آسیب‌دیده از پیری مورد استفاده قرار گیرد، هنوز نیازمند انجام تحقیقات بیشتر است.

جودیت کمپیسی، یک زیست‌شناس در انستیتوی تحقیقات پیری باک در کالیفرنیا، می‌گوید: «مراکز پژوهشی متعددی اینک بر روی مفهوم برنامه‌ریزی مجدد سلول‌ها کار می‌کنند. امید این است که تحقیقاتی از این دست تکرار شود و به حوزه‌های دیگر توسعه یابد.»

شرکتی به نام لایف بیوساینس، اجازه استفاده از این فناوری برای مصارف تجاری را دریافت کرده است. این شرکت قصد دارد ارزیابی‌های ایمنی پیش‌بالینی برای استفاده از این فناوری در انسان‌ها را انجام دهد.