عبدالله عبدالله، رئیس شورای مصالحه ملی افغانستان یک روز پس از نخستین نشست افتتاحیه کمیته رهبری شورای مصالحه ملی این کشور در دیدار با زنان عضو کمیتهٔ رهبری شورای مصالحه ملی گفت، نقش زنان در نقشه راه و فرایند صلح حیاتی است و تلاش می‌شود که دیدگاه‌ها و نگرانی‌های آن‌ها در روند صلح مدنظر گرفته شود.

آقای عبدالله به زنان عضو کمیتهٔ شورای مصالحه ملی این کشور گفت: «نقش زنان در نقشه راه و فرایند صلح حیاتی است و تلاش می‌شود تا دیدگاه‌ها و نگرانی‌های زنان افغانستان در نقشه راه و فرایند صلح به خوبی انعکاس یابد.»

زنان عضو کمیتهٔ رهبری شورای مصالحه ملی این کشور نیز به عبدالله عبدالله، گفتند: «نشست آغازین روند صلح یک گام مهم و امیدوارکننده بود که انجام شد و از مدیریت این روند تاکنون خشنودیم. اکنون می‌خواهیم که در بخش آگاهی‌عام، جمع‌آوری نظریات زنان به ویژه زنان روستایی نسبت به صلح، تحقیق و تولید منابع، برگزاری نشست‌ها در ارتباط به زنان و نقشه عمل زنان در روند صلح، کار نیز صورت بگیرد.»

عبدالله عبدالله، در رابطه با این خواست زنان عضو کمیته شورای مصالحه ملی، به وزارت دولت در امور صلح این کشور وظیفه سپرد که در هماهنگی با زنان عضو کمیتهٔ رهبری به موارد مطرح شده توجه کند.

زهره مطهری معاون شورای عالی مصالحه ملی افغانستان گفت: «به توانمندی زنانی‌که در شورای رهبری مصالحه ملی عضویت دارند باور داریم که در روند صلح خوب عمل کنند.»

شهروندان افغانستان به ویژه زنان این کشور از حضور بانوان در شورای مصالحه ملی و هیات مذاکره‌کننده استقبال کردند و تاکید دارند که نقش زنان نباید در روند صلح تنها نمادین باشد. زنان باید مانند مردان در تصمیم‌گیری‌هایی که صورت می‌گیرد نقش سازنده داشته باشند و بتوانند از حقوق و دستاوردهای زنان دیگر حمایت و دفاع کنند.

لیمه نوریا، دانشجو می‌گوید: «کسی بخواهد یا نخواهد، زنان افغان جایگاه‌شان را در جامعه پیدا کرده‌اند و دریافت این جایگاه با هزارها قربانی نیز همراه بوده است، اما بهتر است که دولتمردان ما، مانند مردان به زنان نیز توجه داشته و جایگاهی با صلاحیت را برای‌شان مدنظر داشته باشند. همه بدانند که بدون زنان هر روند ملی و بزرگ ناکام خواهد بود و به جایی نخواهد رسید. من از آقای عبدالله عبدالله، تشکر می‌کنم که به زنان توجه کرده و جایگاه‌شان را مدنظر گرفته‌اند، اما باید زنان نیز مانند مردان نقش مساوی در تصمیم‌گیری‌ها داشته باشند.»

شکیبا رحمتی، نیز دانشجو است و معتقد است: «زنان نسبت به مردان در جنگ‌ها و ناامنی‌های چندین‌ ساله افغانستان زیان‌های زیادی را متقبل شده‌اند و در سال‌های اخیر برای دریافت جایگاه و حفظ آن قربانی‌های بی‌شماری نیز داده‌اند. شراکت ما در روند صلح و اتخاذ تصمیم در موضوعات ملی و سرنوشت‌ساز برای افغانستان از سوی زنان خیرات نیست، بلکه حق مسلم ماست و باید مدنظر گرفته شود. در حال حاضر زنان در روند صلح حضور کم‌رنگ دارند. باید حضورشان مانند مردان مساوی شود تا بتوانند با یک صدا آواز زنان افغانستان را نیز به گوش جهانیان رسانیده و در توافق‌نامه صلح نقش سازنده داشته باشند.»

صبور کاکر، ساکن کابل می‌گوید: «این چیز پنهانی نیست. زنان کشور نصف جامعه ما هستند و مانند مردان توانمندی‌های زیادی دارند، باید در تمام بخش‌ها حضور و در تصمیم‌هایی که گرفته می‌شود نقش داشته باشند. حضور زنان در ادارات دولتی و شورای مصالحه ملی امتیاز نه بلکه حق شهروندی و اساسی آنان است و باید مدنظر گرفته شود.»

رامش اکبری، ساکن کابل می‌گوید: «حرف‌ها و سخنان عبدالله عبدالله، در رابطه با نقش زنان و تاثیرگذاری آنان در روند صلح دقیق و به جا است، اما باید این گفته‌ها در حد شعار نماند. زنانی که عضویت هیات مذاکره‌کننده و کمیتهٔ رهبری صلح را دارند نیز باید بدانند که به نمایندگی از نصف جامعه در آن‌جا حضور یافته‌اند. باید صادقانه و دلیرانه تصمیم بگیرند و فیصله کنند.»

دیدار عبدالله عبدالله، رئیس شورای مصالحه ملی افغانستان با زنان عضو کمیتهٔ رهبری شورای عالی صلح و تاکید بر تاثیرگذاری آنان در این روند، در حالی صورت می‌گیرد که هیات مذاکره‌کننده افغانی و طالبان در دوحه روی دستور کار مذاکرات صلح به توافق دست یافتند. اکنون هیات دو طرف تلاش دارند که بر روی شیوه کار بعدی مذاکرات باهم توافق کنند تا روند مذاکرات هرچه زودتر آغاز شود و روی موارد اساسی صلح، تصمیم بگیرند.