خبر منتشر شده در هفته جاری از طرف آژانس فضایی برزیل حاکی از آن که جنگل‌زدایی از آمازون به آمار بی‌سابقه‌ای طی ۱۲ سال گذشته رسیده است، برای کسانی که سیاست برزیل را طی ۲۴ ماه گذشته از نزدیک دنبال کرده‌اند، چندان غیرمنتظره نبود. 

ژائیر بولسونارو که از ژانویه ۲۰۱۹ قدرت را به دست گرفت، به شکل نظام‌مندی تلاش‌های انجام یافته طی دهه گذشته را برای کاهش تخریب آمازون کنار گذاشته است، منابع مالی را برای حفاظت از محیط زیست کاهش داده است، به حقوق مردم بومی حمله کرده و از توسعه صنایع کشاورزی و معدن‌کاری در جنگل‌های بارانی آمازون حمایت کرده است. نتیجه این رویکرد، در آخرین آمار جنگل‌زدایی از این مکان کاملا آشکار است. 

در پس این آمار هم یک تراژدی واقعی انسانی در آمازوندر حال وقوع است: جنگل‌زدایی، آتش‌های حیات وحش و زمین‌خواری‌هایی که معمولا اهالی بومی منطقه و جوامع محلی را در موقعیتی مستاصل قرار می‌دهد. 

این کابوس شاید برای افراد بسیاری کیلومترها دورتر از خود احساس شود، ولی تاثیرات آن بر همه انسان‌ها به هیچ‌وجه کم نخواهد بود. 

نخست، هیچ راه حلی برای بحران تغییرات اقلیمی وجود ندارد که شامل پایان دادن به جنگل‌زدایی از این جنگل‌های گرمسیری نباشد. این ممکن است باعث حل یک سوم مشکلات اقلیمی منطقه شود؛ اما اگر آمازون تخریب شود، این جنگل به نقطه عطفی خطرناک نزدیک‌تر خواهد شد و به جای آن که محلی برای جذب کربن سیاره باشد، به مکانی وسیع برای تولید بدون کنترل کربن مبدل ‌می‌شود. 

دوم، تخریب زیست‌بوم‌های مهمی مانند آمازون یکی از دلایل اصلی افزایش نرخ بی‌سابقه انقراض حیوانات و موجودات است که اکنون شاهد آن هستیم. از سال ۱۹۷۰ به این سو، جمعیت حیوانات حیات وحش تا میانگین ۶۸ درصد کاهش یافته است. این امر باعث فرسایش اصلی‌ترین پایه چرخه غذایی خود ما و اقتصادهای دنیا شده است و بر رفاه و تندرستی جوامع سراسر دنیا تاثیر می‌گذارد. 

سوم، تخریب آمازون ممکن است بر امکانات ما در جلوگیری از بیماری‌های عالم‌گیر در آینده نیز اثر گذارد. مدارک اکنون هم کاملا نشان می‌دهد که تخریب زیست‌بوم‌های حیوانات احتمال سرایت بیماری‌های جدید را از حیوانات وحشی به انسان‌ها به شدت افزایش می‌دهد. 

رئیس جمهوری بولسونارو و دولت ناپاسخگوی او به آتش این بحران هیزم می‌ریزند. اما چه ما از آن آگاه باشیم چه نباشیم، همه باید مسئولیت خود را در جلوگیری از آن درک کنیم. 

در نهایت، به‌‌رغم این واقعیت که ما امروز زمین‌هایی کافی را برای تولید پایدار مواد غذایی مورد نیاز تمیز و آماده کرده‌ایم، جنگل‌زدایی از آمازون و مناطق مجاور در وهله اول به توسعه زمین‌های کشاورزی و تولید غذای بیشتر، نظیر پرورش دام و کاشت سویا و پاسخ به تقاضای رو به رشد جهانی برای گوشت قرمز، از جمله همین جا در بریتانیا، منجر می‌شود. . 

این محصولات در کنار دیگر محصولاتی نظیر روغن نخل از کشورهای جنوب شرقی آسیا، در نیمی از محصولات فروخته شده در فروشگاه‌ها دیده می‌شوند؛ نه فقط در کالاهای خوردنی مانند گوشت و لبنیات و غذاهای فرآوری شده، بلکه همچنین در محصولاتی نظیر خمیر دندان، مایع شست‌وشوی لباس و صابون دست. 

چنان که تارنمای جدید «تریس فایننس» نشان می‌دهد، مقادیر عمده‌ای از منابع مالی عامل این وضعیت است. بیش از یک تریلیون دلار در سرمایه‌گذاری و وام‌دهی به تجارت این محصولات اختصاص یافته است. در نتیجه، تصمیم در این زمینه که پس‌انداز خود را کجا و با چه شخص حقوقی یا حقیقی سرمایه‌گذاری کنید، تصمیمی است که عواقبی واقعی خواهد داشت. 

این امر به ما قدرت عظیمی می‌بخشد، چرا که فشار بازار شاید تنها زبانی باشد که بولسونارو به آن گوش می‌دهد و شرکت‌های فعال و موسسات سرمایه‌گذار در برزیل به گونه‌ای روزافزون نگران مشکلات حقوقی و لکه‌دار شدن شهرت خود هستند. در سال جاری گروه کوچکی از سرمایه‌گذاران از دولت برزیل و بانک مرکزی این کشور خواستند تا مهلتی برای جامه عمل پوشاندن به این نیاز تعیین کنند. 

اما تغییرات وقتی رخ می‌دهند که تعداد بسیار بیشتری از سرمایه‌گذاران قدم در این مسیر بگذارند. چنان که رتبه‌بندی ۵۰۰ جنگل بزرگ نشان می‌دهد، اکثر موسسات سرمایه‌گذاری که با جنگل‌زدایی در ارتباط هستند، از جمله چهار تا از بزرگ‌ترین موسسات سرمایه‌گذاری دنیا، یعنی بلک‌راک، ونگارد، استیت استریت و فیدلتی، هیچ سیاستی برای مقابله با این مشکل در سرمایه‌گذاری‌های خود ندارند. این وضعیت باید به سرعت تغییر کند. 

پس، برای کمک چه کاری از دست ما برمی‌آید؟ تغییرات شخصی در رژیم غذایی و کالاهای مصرفی امری بسیار مهم است. اما بدون تردید، بیشترین تاثیری که به عنوان شهروندان عادی می‌توانیم داشته باشیم از طریق فشار آوردن به دولت‌ها، شرکت‌ها و موسسات سرمایه‌گذاری است که می‌توانند باعث تغییر نظامی شوند که عامل بروز این مشکل است. 

همه ما می‌توانیم این روند را با کاری ساده ولی قدرتمند انجام دهیم. تلفن را بردارید و به بانک و موسسه سرمایه‌گذاری خود زنگ بزنید. از آن‌ها بپرسید چه اقداماتی به کار بسته‌اند تا مطمئن باشند که پول شما صرف اعمال تخریبگر و مرگبار نخواهد شد. اگر نتوانستند پاسخ شما را بدهند، گزینه انتقال پول خود به موسسه‌ای دیگر را در نظر بگیرید. 

نیکی مرداس مدیر اجرایی موسسه گلوبال کانوپی است؛ یک سازمان خیریه که جویای تغییری معنادار به سمت اقتصادی عاری از جنگل‌زدایی در سطح جهان است.