سخنان تازه امرالله صالح، معاون اول ریاست جمهوری کشور، درباره تهدید تازه داعش و طالبان علیه شیعیان افغانستان جنجال‌برانگیز شده‌است.

آقای صالح که مدیریت اوضاع امنیتی کابل را موقتا به عهده گرفته‌است، در جلسه صبح امروزش گفت که: ‌«طالبان داعشی در پیام کتبی به ما هشدار داده‌اند که اگر کسی از زندانیانشان اعدام شد، کابل را به مسلخ شیعیان تبدیل خواهند کرد و در عین زمان گفته‌اند که افراد ربوده‌ شده را سر خواهند برید.»

ساعاتی نشر این خبر نگذشته بود که واکنش رهبران شیعه افغانستان برانگیخته شد.

محمد محقق، رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان در پاسخ به آقای صالح نوشت: «مسئولين بايد در تبليغاتشان مسئولانه عمل كنند. روايت شيعه‌كشى طالبان در كابل از زبان يك مسئول بلندپايه دولتى فضاى ناامني روانى را عليه جامعه شيعه‌ها تشديد مي‌كند. نبايد به جای اصلاح ابرو، چشم را كور کنیم.»

شاه‌حسین مرتضوی، مشاور ارشد اشرف غنی، رئیس‌جمهور کشور نیز در پاسخ به معاون اول ریاست جمهوری گفته‌است: ‌«شیعه هراسی ممنوع! داعش و طالبان دشمن بشریت و افغانستان‌اند. ما نباید در اطلاع‌رسانی به شیعه‌هراسی دامن بزنیم. نوع و شیوه اطلاع‌رسانی ما باید حرفه‌ای شود و به جنگ روانی دشمن کمک نکند.»

شیعیان که حدود ۲۰ درصد جمعیت افغانستان را تشکیل می‌دهند و عمدتا در مناطق مرکزی و شهرهای بزرگ مانند کابل زندگی می‌کنند، در ماه‌های گذشته هدف حملات خونین قرار گرفته‌ که طالبان مسئولیت آنرا به عهده نگرفته‌است. داعش که آقای صالح آنرا شاخه‌ای از طالبان می‌داند در خیلی از موارد اعتراف کرده‌است که عامل حمله به مراکز آموزشی و دینی شیعیان بوده‌است.

با وجود حملات مرگبار، جنگ افغانستان به سمت درگیری‌های مسلحانه نژادی و مذهبی نرفته‌‌است. گروه طالبان بارها هزاره‌ها و شیعیان را هموطن خود خوانده و در سال‌های گذشته هیچ‌گاه آنها را رسما هدف قرار نداده‌است. از سوی دیگر رابطه طالبان با جمهوری اسلامی ایران نیز خیلی محکم شده‌است. از نظر بسیاری این رابطه بر خوددداری طالبان از حمله به شیعیان در افغانستان بی‌تاثیر نیست.

اشرف غنی، رئیس جمهور کشور که پس از حمله به مراکز شیعیان برای ابراز همدردی به مساجد آنها رفته‌ بارها گفته‌است که دامن زدن به جنگ فرقه‌ای و مذهبی در کشورش محال است و از این رو‌ او خود را یک شیعه می‌پندارد.

این نخستین بار نیست که سخنان امرالله صالح حساسیت‌برانگیز می‌شود.

اما آقای صالح بار دیگر در پاسخ به رهبران شیعه که از او انتقاد کرده اند، نوشته‌است: «ما هیچ تکلیف قانونی، سیاسی و اجتماعی نداریم که برای فکر و عمل دشمن خویش قبا و لباسی از مصلحت و درست گفتن بدوزیم. دشمن آنچه هست باید بصورت بسیار عریان به مردم معرفی گردد. سالها‌ست مردم از دولت می‌‌خواهند که بی‌پرده صحبت نماید. پرده برداشتن از روی دشمن شجاعت است نه بی‌پروایی.»