بامداد روز ۴ بهمن ماه ۹۹، پی بنای درحال احداث مصلای جامع مسلمانان اهل سنت ایرانشهر، توسط شورای تامین و با همکاری نیروهای امنیتی تخریب شد.
نوراحمد درخوش، شهردار ایرانشهر، در گفتوگو با رسانههای ایران اذعان کرد که شهرداری برای ساخت وساز این پروژه اقدام به صدور پروانه ساخت کرده بوده است، اما آن مجموعه به علت «عدم استعلام و دریافت تاییدیه از اداره حج و اوقاف» دچار تخلف سهوی شده است و مطابق آن، شهرداری دستور تخریب را صادر کرده است.
شهردار ایرانشهر در ادامه گفته است که این مکان تنها دارای مجوز عیدگاه است و براساس مقررات و ضوابط قانونی و احکام دینی، عیدگاه نباید مسقف باشد.
محمد عمر ملازهی، فعال مذهبی بلوچ، میگوید: «هفته گذشته دستور تخریبش را داده بودند و چند وقت است که مولوی طیب ملازهی که امام جمعه مسجد نور ایرانشهر است و متولی این کار بوده شروع به کار کرده و اتفاقا همه مجوزها را، از جمله تاییدیه اداره حج و اوقاف را نیز دریافت کرده، و اینها برخلاف صحبتهایی است که در رسانهها مطرح شده، و عملیات تخریب بنای نیمهکاره هنگامی صورت گرفته که خود مولوی طیب در آن مکان حضور نداشته و این تخریب با پیگیریهای آیتالله مصطفی محامی، نماینده ولی فقیه در استان سیستان و بلوچستان صورت گرفته است.»
محمد عمر ملازهی این اقدام حکومت را نوعی «انتقام جویی» از مولوی محمد طیب ملازهی عنوان میکند، چرا که او یکی از روحانیون منتقد حکومت است.
محمد طیب ملازهی، امام جمعه ایرانشهر، در تاریخ ۲۵ خردادماه ۱۳۹۷در نماز عید فطر از تجاوز جمعی به ۴۱زن در این شهر خبر داده بود. او در خطبه خود از مقامهای دولتی که در نماز عید فطر حضور داشتند، خواسته بود تا موضوع را پیگیری کنند. اما دادگستری استان سیستان و بلوچستان آن آمار را تکذیب کرده بود و به دنبال آن، در سراسر آن شهر اعتراضات مسالمتآمیز برپا شد. آن اعتراضات که با خشونت سرکوب شد، منجر به بازداشت و پروندهسازی علیه کنشگران مدنی شد، و نیز با اخذ اعترافات اجباری همراه شده بود.
عبدالله عارف، مدیر کارزار کنشگران مدنی بلوچ که در لندن ساکن است، می گوید: «حکومت ادعا میکند که این مسجد به صورت امانت در دست مسجد اهل سنت بوده که فرائض دینی را اجرا کنند، مجوز هم صادر شده بود برای ساخت وساز مسجد، اما بعدا متوجه شدند که این یک زمین امانتی از طرف شهرداری است و مسجد جامع در این زمین مالکیت ندارد و بر همین اساس سند را باطل کردند. البته اینها اظهارات شهرداری ایرانشهر است، اما کسانی که متولی هستند، این ادعای شهرداری را تکذیب میکنند.»
حبیبالله سربازی، فعال رسانهای بلوچ، نیز معتقد است: «زمین مصلای جامع اهل سنت ایرانشهر از سالها قبل توسط مردم تهیه شده و در این مکان نماز میخواندند و نماز عید برگزار میکردند و کاربری این محل همیشه مسجد و نمازخانه بوده است. از این گذشته، این منطقه در سالهای اخیر به علت آن که در مرکز شهر است و در مجاورت ارگانهای انتظامی و سپاه قرار دارد، به یک محل استراتژیکی تبدیل شده و به همین دلیل ارگانهای امنیتی اجازه ندادهاند که اهل سنت پایگاه وسیعی در این منطقه داشته باشند.»
کنشگران مدنی بلوچ میگویند، پس از مسجد مولانا ابراهیم دامنی (که قصد توسعه این بنای مذهبی را داشتند) و مسجد منبعالعلوم کوه ون، اکنون مسجد جامع ایرانشهر سومین مسجدی است که آیتالله محامی، نماینده ولی فقیه در سیستان و بلوچستان، با همکاری وزارت اطلاعات ساخت آنها را متوقف کرده است.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تخریب مساجد اهل سنت بارها در کارنامه جمهوری اسلامی ایران ثبت شده است. از جمله تخریب مسجد شیخ فیض مشهد در بهمنماه ۱۳۷۲، تخریب مسجد جوادیه شهرستان بجنورد در آبان ماه ۸۶، تخریب مدرسه دینی امام ابوحنیفه عظیمآباد زابل در شهریور ۸۷، تخریب نمازخانه پونک تهران توسط شهرداری و با همکاری نیروی انتظامی در مردادماه ۹۴، و تخریب مسجدی به نام «جعفر صادق» واقع در محله کورسر شهرستان چابهار در ۲۳اسفندماه ۹۷ که توسط شهرداری و با پشتیبانی نیروهای انتظامی صورت گرفت.
نمازخانه صالحیه نیز از جمله مکانهای عبادت اهل سنت در تهران بود که در سال ۹۵ تعطیل شد. اما آن محل تنها نمازخانه اهل سنت در تهران نبود که تعطیل شد. پیش از آن و در مقاطع مختلف، نمازخانه اهل سنت در سعادت آباد تهران و نمازخانه سنیها در منطقه پونک هم تعطیل شد، و از اقامه نماز عید فطر اهل سنت در شهرهای بزرگ ایران جلوگیری شده بود.
نظام جمهوری اسلامی ایران با شعار وحدت میان شیعه و سنی آمد و از این رو اهل سنت را نیز در قانون رسمی کشور به رسمیت شناخت. اما با گذشت سالها، برخلاف آنچه تصور میشود، وضعیت جامعه اهل سنت در ایران نه تنها بهبود نیافت، بلکه آن جامعه در ایران تقریبا همه ساله شاهد فشارهای نهادهای امنیتی و حتی پروندهسازی علیه روحانیون و کنشگران مذهبی بوده است.
مطابق اصل دوازدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مذهب رسمی کشور شیعه اعلام شده است و در اصل ۱۱۵نیز علیه اهل سنت تبعیض وجود دارد، چرا که بر اساس آن اصل، رئيس جمهوری بايد معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ايران و مذهب رسمی كشور باشد.
شهروندان اهل سنت نه تنها در تهران اجازه ساخت مسجد ندارند، بلکه در شهرهایی چون تبریز، اصفهان و دیگر شهرهای بزرگ ایران هم اجازه احداث مسجد به آنان داده نمیشود.
پیش از انقلاب بهمن ۵۷ نیز سنیها در تهران مسجد نداشتند، اما در آن زمان حکومت ادعای اسلامی یا وحدت میان شیعه و سنی نمیکرد.
ساختن مساجد برای مسلمانان شیعه در جمهوری اسلامی ایران در ردیف بودجه کشوری نیز گنجانده شده است. با آن که شهروندان اهل سنت در ایران همانند سایر شهروندان ایرانی مالیات و عوارض پرداخت میکنند، اما هزینههای دریافتی از آنان صرف امور دیگر برای تبلیغ تشیع در داخل و خارج از خاک ایران میشود و این مسئله همواره موجب اعتراض این قشر از جامعه بوده است.