لورا میور:اعتماد به نفس کافی برای کسب مقام در المپیک را دارم

لورا میور پس از درس گرفتن از المپیک ریو ۲۰۱۶ که نزدیک بود آن را از دست بدهد، به اعتماد به نفس کافی برای رفتن بر روی سکو در المپیک توکیو در سال ۲۰۲۰ دست یافته است.

این ورزشکار ۲۶ ساله یکی از امید‌های بزرگ تیم بریتانیا در رشته دو و میدانی در المپیک سال آینده است.

او سه سال پیش در رقابت‌های ۱۵۰۰ متر شرکت کرد و تا دویست متر مانده به خط پایان نفر سوم بود، اما پس از آن‌که نتوانست سرعت خود را حفظ کند، فِیت کیپ‌یِگون کنیایی موفق شد تا جلوتر از گنزیبه دیبابا، به مدال طلا دست یابد.

با این حال، از المپیک ریو تا کنون، وی قهرمان ۱۵۰۰ متر اروپا شده است، چهار عنوان دیگر مسابقات داخل سالن، و همچنین مدال برنز ۳۰۰۰ متر و نقره ۱۵۰۰ متر قهرمانی جهان در داخل سالن را نیز از آن خود کرده است.

میور با لحنی قاطعانه گفت که پیش از بازی‌های بزرگداشت سالیانه در آخر هفته گذشته، در بهترین وضعیت تمام زندگی ورزشی خود قرار داشته است، و پس از فراغت از تحصیل از دانشگاه گلاسکو در سال گذشته، توانسته است به عنوان یک ورزشکار حرفه‌ای به طور تمام وقت تمرکز کند.

تا المپیک توکیو یک سال زمان باقی است (بازی‌ها از ۲۴ ژوئیه ۲۰۲۰ آغاز خواهد شد) و میور نسبت به موفقیت خود در المپیک آینده خوشبین است.

او به پی اِی گفت: «می‌دانم که در حال حاضر در تاکتیک‌های خودم نسبت به آنچه در المپیک قبلی بودم، قوی‌تر، سریع‌تر و بهتر هستم. بنابراین، در بهترین وضعیت به توکیو می روم تا بتوانم مقامی بهتر از هفتم کسب کنم و امیدوارم به بالای سکو بروم».

او افزود: «آن مسابقه، یکی از آسان‌ترین مسابقاتی بود که می‌توانستم در آن پیروز شوم. می‌دانستم که اگر حرکتی وجود می‌داشت، باید انجامش می‌دادم و اگر طلا می‌خواستم، باید آن‌ را به دست می‌آوردم... بله من یک مدال را از دست دادم، اما اگر این اتفاق برایم نمی‌افتاد هرگز نمی‌توانستم مدال طلا را برنده شوم. این اتفاقی است که افتاد و بهای آن را هم پرداختم، اما من به آنچه برایم پیش آمد افتخار می‌کنم. امیدوارم دفعه بعد بتوانم کمی بهتر از گذشته باشم».

خانم میور ادامه داد: «اتفاقاتی را که در مسابقه می‌افتد، نمی‌شود کنترل کرد. در ریو تصمیم گرفتم تا حرکتی را انجام دهم، و آماده انجامش بودم. ۱۵۰۰ متر بسیار غیرقابل پیش‌بینی است، آدم نمی‌داند که حرکتی الان پیش خواهد آمد، یا در یک زمان دیگر. این چیزی است که از آن درس می‌گیرید. ما انتظار نداشتیم که در ریو برای مدال المپیک رقابت کنیم، بنابراین تمرکز ما همیشه بر روی توکیو بوده است، پس به احتمال زیاد سال آینده…».

افزایش تعداد مدال‌های میور، به انتظارات از او برای به دست آوردن مدال در توکیو و مسابقات قهرمانی جهان که سپتامبر در دوحه برگزار می‌شود، افزوده است.

اما این دونده اسکاتلندی همزمان با ادامه شمارش معکوس به سمت ژاپن، با فشار بیرونی هم رودرروست.

او گفت:«این توقعات هست، چون از من انتظار دارند خوب عمل کنم. من آن را به عنوان تاییدی بر اعتماد به نفس خود می‌بینم. شهرت بیشتر به نظر غیر واقعی می‌رسد، اما جایگاه کنونی‌ام در ورزش یک امتیاز محسوب می‌شود، بنابراین امیدوارم تا انتظارات را برآورده کنم».

در کنار میور، امید می‌رود که دینا آشر اسمیت نیز با سه قهرمانی در اروپا، در توکیو به مدال دست یابد و دو و میدانی را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد.

آشر اسمیت روز یکشنبه در مسابقات لیگ الماس لندن در رشته ۱۰۰ متر که در سطح جهانی برگزار می‌شد، به مقام دوم دست یافت.

با این حال، این ورزشکار ۲۳ ساله خونسرد است و فعلا برای رویا‌پردازی برای طلای المپیک شتابی نخواهد داشت.

وی گفت:« واقعا به فکرش نیستم. سال آینده، در مورد آن به طور جدی فکر خواهم کرد. همیشه قادر بوده‌ام طبقه‌بندی کنم و روی گام‌های پیش رو تمرکز کنم و آن‌ها را به انجام برسانم».

خانم میور افزود: «حس می‌کنم در وضعیت خوبی قرار دارم، اما نمی‌دانم. مطمئنا می‌دانم که در یک خط می‌ایستیم و چون در حال رقابت هستیم، مستقیم با هم مقایسه خواهیم شد. اما من هیچ وقت دوست نداشتم تا خودم را این‌طور با دیگران مقایسه کنم، چرا که هر یک از ما مسیر خودش را دارد».

او ادامه داد: «اگر به شخصی مثل کلی هولمز نگاه کنید، می‌بینید که به دو مدال طلای خود، یعنی به اوج فعالیت ورزشی‌اش، خیلی دیر، در اواسط دهه سی زندگی‌اش، دست یافته است. تصورش را بکنید، اگر قرار بود او مدام خودش را با کسانی که با او در رقابت بودند مقایسه کند، باید مدام به خودش می‌گفت «وای خدای من، هنوز به هیچ جا نرسیده‌ام». من هم همیشه سعی می‌کنم تا راه خودم را پیدا کنم، و تا کنون از سیر زندگی‌ام لذت برده‌ام، عاقل‌تر شده‌ام، و تجربه بیشتری کسب کرده‌ام. اما در مورد اینکه از نظر رقابتی در کجا ایستاده‌ام، نمی‌دانم، فقط دارم کار خودم را می‌کنم».