چند روز پیش، مسابقات نیمه نهایی کمدی زنان در محله کمدن شهر لندن برگزار شد. در این مرحله از این سری مسابقات سال ۲۰۱۹، شانزده کمدین با هم به رقابت پرداختند. مرحله نهایی آن در ماه سپتامبر برگزار خواهد شد.
مسابقات کمدی زنان طناز یا زنان بامزه ، از سال ۲۰۰۲ میلادی توسط خانم لین پارکر تاسیس شد و از سال ۲۰۰۳ رسما آغاز به کار کرد. مسابقات کمدی زنان، هر ساله از پاییز- زمستان با هر تعداد شرکت کننده که ثبت نام کرده باشند شروع می‌شود و تا فصل تابستان، که برنده‌ی نهایی آن انتخاب شود، ادامه دارد.
خانم لین پارکر، که همچنان به عنوان موسس و برگزار کننده اصلی این دوره از رقابت‌ها حضور فعال دارد، انگیزه‌ی اصلی خود را از تاسیس چنین برنامه‌ای را این‌گونه توصیف می‌کند: «می‌خواستم، زنان صدای خود را در اجرای روی صحنه، در نوشته‌ها، در شوخ طبعی و در زندگی روزمره‌شان پیدا کنند.»
برنامه‌های این نهاد، محدود به این سری از مسابقات نمی‌شود؛ کمدی زنان طناز، آموزش‌هایی برای اجرای تئاتر و استند آپ کمدی را هم در کنار کنفرانس و برنامه‌های سرگرم کننده‌ی دیگری، ارائه می‌دهد.
آنها در تلاش هستند تا اجرای مسابقات فقط در شهر لندن متمرکز نباشد. به همین خاطر بخش‌هایی از مسابقات را در شهرهای منچستر، برایتون، ادینبورگ و بسیاری شهرهای کوچک و بزرگ دیگر بریتانیا، برگزار می‌کنند.
در طول سال، آنها به همراه تمام شرکت کننده‌ها، در سراسر بریتانیا سفر می‌کنند و به این ترتیب شرکت کننده‌ها از شهرهای مختلف به این سری از مسابقات اضافه می‌شوند و در ضمن این فرصتی است برای زنان ساکن در شهرهای کوچک‌تر بریتانیا که از نزدیک بیایند و این نمایش کمدی را تماشا کنند.
از نکات بسیار مهم مسابقات کمدی زنان طناز، این است که زنان از هر سن، هر شکل و قیافه‌ای با هر میزان تحصیلات و سواد با لهجه‌های مختلف در آن شرکت می‌کنند. در چند سال اخیر، شرکت کننده‌هایی از کشورهای اتحادیه اروپا و حتی کانادا و آمریکا هم در این مسابقات حضور داشتند. به همین جهت یکی از دلایلی که این نمایش را بسیار جذاب می‌کند، تماشاگران با فرهنگ‌ها و طرز فکرهای مختلف روبرو می‌شوند. البته همه‌ی آنها در یک چیز با هم نقطه اشتراک دارند. آنها همگی آمده‌اند تا از «زن» بودن خود و از خوشی‌ها و دردهای مشترک حرف بزنند.
شرکت کننده‌ها در مراحل مختلف، زمان کوتاه چند دقیقه‌ای دارند تا همه‌ی آنچه در چنته دارند را اجرا کنند. در پایان اجرا، داوران نظرات خود را اعلام می‌کنند اما نتایج تنها به نظر آنها منتهی نمی‌شود. قبل از اجرا به تماشاگران هم کاغذ مخصوص مانند داوران داده می‌شود و آنها هم دقیقا مانند داوران اصلی، به شرکت کننده‌ها امتیاز می‌دهند. برای کسانی هم که فرصت حضور ندارند از طریق وب سایت امکان انتخاب کمدین برتر وجود دارد. این نحوه‌ی امتیاز دهی، اجرای این کمدی را بسیار مردمی کرده است. چرا که وقتی نظرات داوران حرفه‌ای را با نظر تماشاگران مقایسه می‌کنیم، پی به تفاوت سلیقه‌ها می‌بریم. تماشاگران معمولا به کسی که صادقانه‌تر، خودش را بیان کرده بیشتر تمایل دارند. خانمی که روی صحنه می‌رود از سن‌اش می‌گوید که حالا در میانسالی با وجود دو نوه تصمیم گرفته، در این مسابقات شرکت کند. پائولین ایر، که از لندن شرکت کرده، می‌گوید که قهرمان کمدی‌اش، خانم شاپی (شاپرک) خرسندی است. خانم خرسندی نه تنها در میان ایرانیان که در میان مردم بریتانیا و تمام دنیا، طرفداران پر و پا قرص دارد. برای دیدن استند آپ کمدی او باید از ماه‌ها قبل برنامه ریزی و بلیط تهیه کنید؛ تماشاگران در اجراهای او تلفیقی از فرهنگ ایرانی و بریتانیایی را به زبان طنز می‌شنوند و خنده‌های بلند آنها نشان از اشتراک مسائل انسانی در همه جای دنیا دارد.
در اجرای مرحله‌ی نیمه نهایی، سلیا آبه که فرانسوی – الجزایری است این راه را آمده بود تا از تجربه هم جنسگرا بودن و هم‌زمان آشکار کردن آن در یک خانواده‌ی مسلمان مهاجر بگوید، خاطراتی که در لحظه تجربه‌ی سختی بوده است اما او با طنز به بقیه امید پذیرفته شدن در میان خانواده‌های مسلمان را می‌داد.
ترسا لیوینگستون، معلم بازنشسته، اولین اجرا را بعد از تنفس میان برنامه داشت؛ او همه را با نواختن پیانو و هم‌زمان شعر طنزی که خودش سروده بود شگفت زده کرد. اجرای هم‌زمان این دو کار، قطعا مهارت می‌خواهد که او خیلی خوب از پس آن بر آمد.
جنان یونس، که از پدری فلسطینی و مادری عراقی در بریتانیا به دنیا آمده است، از تجربه‌ی داشتن والدین اهل خاورمیانه‌ای در زندگی غرب گفت که برای بسیاری از بچه‌هایی که با فرهنگ دوگانه در غرب بزرگ می‌شوند، تجارب مشترکی از برخورد فرهنگ شرق و غرب را به همراه داشت. او در یکی از بهترین دانشگاه‌های بریتانیا پزشکی خوانده و با این که تمام وقت کار می‌کند، از دو سال پیش تصمیم گرفته استعداد استند آپ کمدی خود را هم امتحان کند.
در نهایت، لورا اسمیث، مادر سه تا بچه قد و نیم قد، با ۳۷ سال سن، روی صحنه رفت و اول از همه اعلام کرد که از شرق لندن می‌آید؛ همین موضوع باعث شد که جمعیت زیادی او را تشویق کنند. مردم شرق لندن، با هم بسیار متحد هستند و روابط خاصی در صمیمیت و دوستی با هم دارند. شاید به همین منظور هم محبوب‌ترین سریال شبکه بی بی سی به نام ایستندرز یا شرقی‌ها در بریتانیا سال‌هاست که بسیار پر طرفدار است. او خستگی و کار شبانه روزی یک مادر معلم، را با طنزی بی نظیر اجرا کرد وهمین موضوع هم او را تبدیل به برنده‌ی نیمه نهایی کرد. او حالا یک ماه دیگر باید اجرای نهایی خود را روی صحنه ببرد.
استند آپ کمدی زنان فرصت بی‌نظیری است که به داوطلبان داده می‌شود که بتوانند فارغ از هنجارهای اجتماعی، خود واقعی‌شان را نشان دهند و به تماشاگر هم این شانس را می‌دهد که برای لحظاتی احساسات مشترک را درک کند.
شاید بی دلیل نبوده که دانته آلیگری در قرن ۱۴ میلادی، اسم سه جلد کتابش را «کمدی الهی» نامید؛ شاید او هم مثل هزاران نفر دیگر در سرتاسر جهان فهمیده بود که زندگی شکل دیگری از یک نمایش است که با همه‌ی غم‌ها و محنت‌ها و دوری‌ها، خوب یا بد باید آن را اجرا کرد.
