شارون استون در کتاب خاطرات جدید خود به نام «زیباییهای دو بار زندگی» از بازی در فیلم شهوانی «غریزه اصلی» (Basic Instinct) محصول سال ۱۹۹۲ گفته است.
در گزیدهای از کتاب که در مجله ونیتی فیر چاپ شد، این بازیگر ۶۳ ساله، در مورد تجربه «وحشتناک» خود میگوید: «این نقش در مقایسه با تمام نقشهای دیگری که بازی کردهام از همه سختتر بود و با تاریکترین گوشههای وجودم سروکار داشت. وحشتناک بود. من در حین تولید فیلم سه مرتبه در خواب راه رفتم، دو بار با لباس کامل نشسته در ماشینم و در پارکینگ خانه بیدار شدم. کابوسهای وحشتناکی میدیدم.»
استون میگوید حتی تصور نمیکرد که تا چه حد اندام تناسلی او در صحنه معروف فیلم نمایان خواهد بود، صحنهای که مایکل داگلاس برای اولین بار در آن شخصیت مقابل خود کاترین ترامل را ملاقات میکند.
او در کتابش مینویسد: «بعد از پایان فیلمبرداری، از من برای تماشای نسخه نهایی دعوت کردند. آنچه باعث شد جا بخوریم این بود که نه فقط من و کارگردان که قابل پیشبینی بود، بلکه به همراه یک اتاق پر از نمایندهها و وکلایی که هیچ ربطی به این پروژه نداشتند، به تماشای فیلم نشستیم. اینطور بود که من برای اولین بار واژن خود را روی پرده سینما دیدم، صحنهای که در آن به من گفته بودند: چیزی نمیبینیم، فقط باید شورتت را در بیاوری، رنگ سفیدش نور را منعکس میکند، بنابراین ما متوجه میشویم که شورت پوشیدی.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
استون در ادامه میگوید: «من به اتاق پروژکتور رفتم، یک سیلی به صورت پل [ورهو-ون] کارگردان فیلم زدم، اتاق را ترک کردم، به سمت ماشینم رفتم و با وکیلم مارتی سینگر تماس گرفتم. مارتی به من گفت که نمیتوانند فیلم را اینطور منتشر کنند.
گفت که من میتوانم حکم توقف پخش بگیرم. اولا با توجه به قوانین وقت، این صحنه، فیلم را تبدیل به فیلم درجه X میکرد. یادتان باشد، سال ۱۹۹۲ بود، نه الان که آلت برجسته مردانه را در نتفلیکس تماشا میکنیم، همچنین، مارتی گفت، طبق قوانین انجمن صنفی بازیگران، انجمنی که من هم عضوی از آن بودم، فیلمبرداری از سر و لباس من به این روش قانونی نبود و من با خودم نفسی راحت کشیدم.
بعد از نمایش فیلم، من پل را در مورد گزینههایی که مارتی پیش رویم قرار داده بود مطلع کردم. مسلما، او به شدت منکر این شد که من حق یا انتخابی در این مورد دارم. که من فقط یک بازیگر بودم، فقط یک زن. پس چه گزینههایی میتوانم داشته باشم؟»
ورهو-ون ۸۲ ساله، در سال ۲۰۱۷ گفته بود: «شارون دروغ میگوید. هر بازیگری میداند وقتی از او میخواهیم لباس زیرش را در بیاورد و سپس لنز دوربین را به سمتش نشانه برویم انتظار چه صحنهای را از خودش در فیلم باید داشته باشد.»
استون همچنین یک نمونه از رفتارهای جنسیتزده را با خود در طی فیلمبرداری غریزه اصلی اینگونه توصیف میکند: «تهیهکننده به من گفت: باید با بازیگر نقش مقابلت رابطه داشته باشی تا بتوانی نقش خود را خوب و واقعی بازی کنی.»
این بازیگر با استفاده از خاطرات خود به دفاع از همه بازیگرانی پرداخته است که در صحنه فیلمبرداری مورد آزار و اذیت قرار گرفتهاند و مینویسد: «میدانم تمام بازیگرانی که در طی فیلمبرداری مورد آزار و اذیت قرار گرفتهاند، به آنها تجاوز شده، تهدید به از دست دادن شغلشان یا شکنجه جنسی شدهاند، لایق رسیدگی به پروندههایشان در دادگاه هستند. میدانم واقعیت چیست. میدانم که باید به تمام پروندههای تجاوزی که بدون رسیدگی به بایگانی پلیس رفته، رسیدگی شود و مجرمین دستگیر شوند. خود این بیاعتنایی، جرمی بزرگ و حقیقی است.»
© The Independent