بیش از یک سال است که از دستگیری و حبس غیرقانونی علی یونسی و امیرحسین مرادی، دو دانشجوی نخبه دانشگاه صنعتی شریف می‌گذرد. دانشجویان جوان و نخبه‌ای که سابقه قهرمانی در المپیادهای داخلی و بین‌المللی را داشتند و در طول ۳۸۰ روزی که از بازداشت آن‌ها می‌گذرد، نه اجازه دیدار با وکیل را داشتند و نه حتی از بند ۲۰۹ اوین به بند عمومی منتقل شدند. تحمل شکنجه‌های روحی و جسمی و فشار شدید نیروهای امنیتی و بازجوها برای اجبار به اعتراف این دو دانشجو روایت‌هایی‌ست که در یک‌سال گذشته جسته و گریخته منتشر شده است. 

روز شنبه، ۴ اردی‌بهشت ۱۴۰۰، بسیاری از کاربران در شبکه‌های اجتماعی با نشر گسترده هشتگ #بیدادگاه در مورد وضعیت علی یونسی و امیرحسین مرادی ابراز نگرانی کرده‌اند. در هفته‌های گذشته، یکی از هم‌بندی‌های سابق علی یونسی در مصاحبه‌هایی به شرح وضعیت این دانشجو در بند ۲۰۹ اوین پرداخته بود که در آن به مواردی از تحمیل شکنجه‌های روحی و جسمی بر محبوسان از سوی مقامات زندان اشاره شده بود که حتی برای خانواده علی یونسی نیز تازگی داشته است، از جمله تحمیل شصت روز زندان انفرادی در سلولی که همواره چراغی در آن روشن بوده و سیستم گرمایشی سلول در تمام ۲۴ ساعت و با وجود هوای گرم تابستان ، فعال بوده و گرمای اتاق را پیوسته بیشتر می‌کرده است.  

چندی پس از افشاگری‌های هم‌بندی سابق علی یونسی، دانشجوی نخبه ایرانی، و معلوم شدن وضعیت سخت جسمی و روحی این دانشجو جوان، کاربران در شبکه‌های اجتماعی و به‌خصوص توئیتر با هشتگ  #بیدادگاه ضمن یادآوری وضعیت وخیم این دانشجویان خواهان آزادی فوری آن‌ها شدند. 

چندی پیش بود که مصطفی نیلی، وکیل این دانشجویان بازداشتی، خبر داد که علی‌رغم تعیین وقت برگزاری اولین جلسه دادگاه این دانشجویان، بنا به دلایل نامعلومی دادگاه برگزار نشده است.

چند روز پیش بود که در سالگرد بازداشت این دانشجویان، انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، با انتشار نامه‌ای خطاب به رئیس قوه قضاییه، خواهان آزادی آنان تا زمان برگزاری دادگاه شد. در بخشی از این نامه آمده بود «با توجه تجربه ده‌ها پرونده کیفری منجر به اقاریر کاذب از جمله در پرونده‌های امنیتی که یکی از معروف‌ترین آن‌ها در زمان اخیر، پرونده تکان‌دهنده مازیار ابراهیمی و چندین متهم دیگر همان پرونده است، برای ما دانشجویان، پرونده این دو تن نیز یادآور گذشته بعضا تیره‌ای است که همراه با پایمال‌کردن حداقل حقوق انسانی افراد اقاریر کاذب و القایی از متهمان اخذ می‌شود.»

اردیبهشت‌‌ماه سال ۱۳۹۹ غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران درباره این دانشجویان گفته بود «این افراد به گروه‌های ضد انقلاب وصل شدند».

 بنا به ادعای سخنگوی قوه قضاییه این دو دانشجوی دانشگاه شریف «با سازمان مجاهدین خلق» ارتباط داشتند.

پیش‌تر یک منبع نزدیک به خانواده علی یونسی و امیرحسین مرادی به کمپین حقوق بشر در ایران گفته بود: «سر دسته ماموران در روزی که به همراه علی به خانه این دانشجو رفته بودند به خانواده علی یونسی گفته که دلیل بازداشت این دانشجویان پاره کردن پوستر علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران بوده است». 

این دانشجویان تاکنون فرصت ملاقات با وکیل خود را نداشتند و از ساده‌ترین امکانات سایر زندانیان هم محروم بودند؛ از طولانی بودن زمان نگهداری این دانشجویان در بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین تا عدم دسترسی آنها به امکانات پزشکی. 

پیش‌تر مصطفی نیلی، با اشاره به نگهداری موکلین خود در سلول انفرادی و هم‌چنین عدم دسترسی به آنها گفته بود «بحث نگهداری در سلول انفرادی یا بندهای امنیتی از مواردی است که نقض حقوق متهم شناخته می شود و چه اینکه در موارد متعدد این اقدام می تواند از مصادیق شکنجه تلقی گردد و متاسفانه موکلین با وجود ایرادات متعدد، همچنان در بازداشتگاه امنیتی بوده و حتی تماس آزادانه‌ای با خانواده خود ندارند. ما به عنوان وکلای ایشان نیز تا این لحظه به هیچ وجه اعم از حضوری یا تلفنی حتی یک کلمه! امکان صحبت نداشته‌ایم».

امیرحسین مرادی، برنده مدال نقره المپیاد نجوم کشوری در سال ۹۶ و علی یونسی  برنده مدال نقره المپیاد نجوم کشوری در سال ۹۵ و همچنین مدال طلای المپیاد جهانی نجوم در سال ۹۶ هستند. دانشجویانی که هردو در دانشگاه صنعتی شریف تهران در رشته‌های کامپیوتر و فیزیک مشغول به تحصیل بودند.