اگر فصل رقابت‌های فوتبال متوقف شده و اصلاحات لیگ قهرمانان یوفا اعمال شود، به سرعت روشن خواهد شد چرا آنها نیز به همان اندازه سوپرلیگ اروپایی غیرعملی و ناخوشایند است. 

روز دوشنبه یوفا به سرعت طرح‌های خودش را به منظور تقویت لیگ قهرمانان با افزایش تعداد تیم‌ها از ۳۲ به ۳۶ و تعداد بازی‌ها از ۱۲۵ به ۲۲۵ تصویب کرد. این تغییرات از سال ۲۰۲۴ اجرایی خواهد شد. سوال این‌جاست که چه کسانی این چهار باشگاه جدید را تشکیل خواهند داد؟ چه کسانی از ثمره برترین باشگاه‌های اروپا سود خواهند برد؟ ممکن است امیدوار باشید این باشگاهی باشد که بیش از سایرین در زحمت است.

در حال حاضر باشگاه‌های لیون، لیورپول و بوروسیا دورتموند به اضافه یکی از لیگ‌های کوچکتر قهرمانی (آخرین آن تنها با بازی در وقت اضافه خود را در این جایگاه قرار داد) در این رده قرار دارند. 

لیون در این طرح قرار می‌گیرد زیرا فرانسه، پنجمین رده در لیگ، یک جایگاه اضافه در لیگ قهرمانان خواهد گرفت. دست‌کم تدبیر و فایده‌ای در پس این طرح وجود دارد. اما چرا باید به اصطلاح بلیت‌های طلایی را به دورتموند و لیورپول - پنجمین و هفتمین در لیگ‌های خودشان - در خارج از چهار باشگاه برتر  داد با توجه به اینکه لیورپول برای نمونه در رده پائین‌تری از وست هَم  قرار دارد که باید در ماندن به لیگ اروپا راضی باشد؟    

دلیل آن این است که ترتیبات جدید شامل دو جای خاص برای باشگاه‌های یوفا با ضریب رده‌بندی بالا است که از مرحله تایید صلاحیت نگذشته‌اند، البته منوط به اینکه این باشگاه‌ها برای لیگ اروپا یا سومین رقابت‌های جدید، لیگ کنفرانس، تایید صلاحیت شوند. ضریب رده‌بندی یوفا پس از پنج سال شرکت در رقابت‌ها می‌تواند به آسانی با آیین‌نامه مالی «دولوات» اشتباه گرفته شود به این معنا که ضریب رده‌بندی یوفا شامل باشگاه‌هایی مثل بایرن مونیخ، رئال مادرید، بارسلونا و منچسترسیتی است. این جاهای اضافی در لیگ قهرمانان، جوایز ورزشی نبوده اما نوعی تضمین مالی و چتر نجاتی برای حفظ ثروتمندترین باشگاه‌های اروپایی در صورت مواجهه با مشکلات مالی عمده است. به رده هفتم پس از باشگاه‌های فقیرتر که منظما در فوتبال اروپا شرکت ندارند سقوط کرده‌اید؟ جای نگرانی نیست. از در عقب بیایید، راهتان می‌دهیم.

شاید این ترتیبات طرفداران تئوری توطئه در فوتبال را شگفت‌زده کرد. صاحبان آمریکایی باشگاه‌های لیورپول، منچستر یونایتد و آرسنال چنان از اوضاع بی‌خبر بودند که پیش‌بینی نمی‌کردند مربی‌ها، بازیکنان و هواداران فوتبال ممکن است ترجیح دهند در خارج از اروپا رنج ببرند تا اینکه جایگاهی والا در سوپر‌لیگ به آنها اعطا شود. آنها اهمیت لذت درد و رنج در فوتبال را نادیده گرفتند. 

هدف اصلاحات پیشنهادی اخیر به اندازه اهداف سوپرلیگ برای به چنگ آوردن قدرت آشکار نیست. سوپرلیگ فاجعه‌ای بود که به دست صاحبان نادان باشگاه‌هایی که پا را از حد خود فراتر گذاشتند رخ داد، اما اصلاحات جدید به دلیل آنکه توسط یوفا ارائه شده، باشگاه‌ها را در مقابل انتقاد و مذمت دیگران حفظ می‌کند. اما این اصلاحات همچنان وزن رقابت‌های منصفانه و آزاد را محدود و عدم تساوی در بازی‌ها را تشدید می‌کند. یوفا در مقابل سوپرلیگ محکم ایستادگی کرد اما به الکساندر سفرین، رئیس سازمان، اجازه نداد داستان را تغییر دهد: پس از تهدیدهای بسیار، سفرین روز چهارشنبه آنها را بار دیگر بی‌چون‌وچرا در میان جمع پذیرفت. 

برخورد ناسالم باشگاه‌های سوپرلیگ در جلسه اضطراری لیگ برتر در هفته‌ای که گذشت آشکار شد. نمایندگان «شش باشگاه عمده» به این جلسه دعوت نشده بودند اما یکی از مدیران لیگ برتر محتوای گفت‌وگوهایش را با دنیل لِوی، دبیرکل تاتنهام، در ارتباط با سوپرلیگ در میان گذاشت. گفته می‌شود لِوی به او گفته بوده که «کاملا درست به نظر می‌رسید که نشان‌های تجاری بزرگتر باید سهم بیشتری از عایدات فوتبال داشته باشند و اینکه باشگاه او به دلیل استادیوم جدید آنها در قرض فرو رفته است.»

این نقل قول در یک جمله نمایانگر طرز فکر سوپرلیگ است. آنها «نشان تجاری» هستند نه باشگاه و بازپرداخت دیون مالی‌شان وظیفه نبوده بلکه حق آنهاست. مقدار دیون مالی رئال مادرید ۹۰۰ میلیون یورو و بارسلونا بیش از آن برآورد شده است. جای تعجب نیست که این دو آخرین باشگاه‌هایی بودند که پس از سقوط سوپرلیگ از آن جدا شدند. اصلاحات یوفا تنها یکی از روش‌های ملایم‌تر دفاع از عایدات پخش مسابقات فوتبال از رسانه‌ها برای باشگاه‌های ثروتمندتر است که برخی از آنها تا جایی دستخوش سوءمدیریت شده‌اند که ناگزیر از اتکای کامل به لیگ قهرمانان بوده‌اند.    

عجیب است که لیگ برتر قهرمانان تنها ۱۱ لیگ را خودبه‌خود در میان خود می‌پذیرد، به این معنا که باشگاه‌هایی چون ایجکس و سلتیک که به‌تازگی عنوان‌های داخلی خود را برده‌اند باید همچنان از ضریب صلاحیت لیگ برتر بگذرند. فقدان تساوی در نظام جدید بیشتر خواهد شد و باشگاه‌های ثروتمند از پنج لیگ بزرگ حتی در صورت باخت به رقبای داخلی، وارد لیگ برتر می‌شوند.

اما یوفا در لیگ قهرمانی‌اش همچنان راه را برای بازگشت به گذشته باز گذاشته و می‌گوید مذاکره پیرامون «راه دسترسی» برای رقابت‌ها همچنان باز است. اگر فوتبال برای کاهش شکاف میان ثروتمند و سایرین جدی است، باید از فرصتی که در چند روز گذشته به وجود آمده، استفاده کند. یوفا هم‌اکنون نیز احساسات هواداران فوتبال را پیرامون اصلاحات جنجال‌برانگیز نادیده  گرفته است اما شاید حالا پس از هفته‌ای که فعالیت آنها حرص و طمع دست‌اندکاران را افشا کرد، صدایشان بهتر شنیده شود.