بر دیوارهای غاری در مکزیک، نقش بیش از ۱۰۰ کف دست را کشف کرده‌اند که باستانشناس کاوشگر این غار می‌گوید مربوط به مراسمی است که قوم باستانی مایا به مناسبت رسیدن به سن بلوغ، برگزار می‌کردند.

در کل، ۱۳۷ نقش سیاه و قرمز کف دست در این غار کشف شده است که گمان می‌رود بیش از یک هزار و ۲۰۰ سال قدمت داشته باشند و بیشتر آن‌ها، نقش دست کودکان است. قدمت این نقش‌ها نشان می‌دهد که به دورانی نزدیک به پایان اوج دوره کلاسیک تمدن باستانی مایا  تعلق دارند. در این دوره، شهرهای مهم جنوب مکزیک و آمریکای مرکزی شکوفا شدند و دستاوردهای ویژه‌ای در هنر و ریاضیات پا گرفت.

این غار را پای یک درخت تنومند سیبا که از نظر قوم مایا مقدس بود و در عمق ۱۰ متری از سطح زمین پیدا کردند. غار یاد شده در نزدیکی دماغه شمالی شبه‌جزیره یوکاتان در مکزیک قرار دارد؛ جایی که هنوز می‌توان اهرام سر به فلک کشیده شهرهایی چون اوکسمال و چیچن را مشاهده کرد.

سرخیو گروسجین، باستانشناسی که این نقش‌ها را بررسی کرده، معتقد است که احتمالا این نقش‌ها را بچه‌هایی ایجاد کرده‌اند که تازه به سن بلوغ رسیده بودند. او افزود که رنگ این نقش‌ها می‌تواند سرنخ‌هایی از علت حک شدن آن‌ها به دست دهد.

او توضیح می‌دهد: «وقتی دست را به رنگ سیاه روی دیوار نقش می‌کنند... نماد مرگ است اما به معنای آن نیست که قرار بود آن‌ها را بکشند؛ بلکه نمایی آیینی از مرگ را نمایش می‌دهند.»

او افزود: «این کودکان سپس نقش دست‌هایشان را با رنگ قرمز روی دیوار ثبت می‌کردند که نماد جنگ یا زندگی بود.»

در این غار غیر از نقش این دست‌ها، نقش یک صورت هم حک شده است و شش تندیس هم کشف کرده‌اند. قدمت این آثار به سال ۸۰۰ تا یک هزار پس از میلاد می‌رسد؛ دوره‌ای که خشکسالی شدیدی در این منطقه رخ داد و گمان می‌رود دلیل خالی شدن ناگهانی شهرهای اولیه مایاها بوده باشد.

قدمت اولین سکونتگاه‌های قوم مایا تقریبا به چهار هزار سال قبل می‌رسد اما در اوایل دهه ۱۵۰۰ که فاتحان اسپانیایی به این کشور وارد شدند، کانون‌های بزرگ سکونت مایاها هنوز وجود داشتند.

درواقع، امروزه هم چندین میلیون نفر از مایاها همچنان در اجتماعاتی در استان‌های جنوب شرقی مکزیک زندگی می‌کنند که مناطق چیاپاس، کامپچه و همچنین مناطقی در کشورهای دیگر آمریکای مرکزی مثل گواتمالا و بلیز، از جمله آن‌ها هستند.

گزارش تکمیلی در بنیاد تامسون رویترز