لایحه دولت بریتانیا برای منع در آب جوش انداختن خرچنگ زنده در دست تدوین است.
وزرا درصدد تحکیم حقوق جانواران موسوم به سخت‌پوستان و نرم‌تنان در لایحه حمایت از حیوانات‌اند که هم اکنون از مجلس اعیان می‌گذرد.
این لایحه تنها مهره‌داران را در بر می‌گرفت اما با فشار گروه‌های حمایت از حقوق حیوانات، دولت قصد دارد صدف، نرم‌تنان از نوع سرپایان (cephalopod molluscs) از جمله خرچنگ دریایی (لابستر)، خرچنگ، هشت‌پا، ماهی مرکب، ده پا (نوعی ماهی دریایی) و بی‌مهره‌ها را هم به این فهرست بیفزاید.
پیش‌نویس این لایحه که در ماه مه به مجلس بریتانیا تسلیم شد، زنده جوشاندن خرچنگ‌ها و شاه‌میگوها در رستوران‌ها یا ماهی‌فروشی‌ها یا زنده فرستادن آن‌ها با پست را منع می‌کند.
پیش از طرح این لایحه در مجلس، بوریس جانسون وعده داده بود که از کلیه اداره‌های دولتی بخواهد بر اساس قانون هنگام تدوین مقررات و سیاست‌های دولت، احساسات و سلامتی حیوانات را مدنظر قرار دهند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به نظر می‌رسد مفاد این لایحه به مراتب فراتر موارد حمایت از حیوانات در اتحادیه اروپا باشد زیرا صادرات احشام زنده که این لایحه برای انگلستان (بخشی از بریتانیا) و ایالت ولز منع می‌کند، در قوانین اتحادیه اروپا جرم محسوب نمی‌شود.
نظریه توجه به حس حیوانات در قوانین سال ۲۰۰۹ اتحادیه اروپا درج شد اما به دنبال جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا، فعالان اجتماعی از جمله گروه «ترحم به سخت‌پوستان» آقای جانسون را زیر فشار قرار گذاشتند تا قوانین مشابه یا سختگیرانه‌تری در حمایت از نرم‌تنان وضع کند. گروه «ترحم به سخت‌پوستان» از طرف سازمان حمایت از حیوانات و انجمن دامپزشکی بریتانیا (بی‌وی‌ای) حمایت می‌شود.
بی‌وی‌ای که بیش از ۱۸ هزار دامپزشک در آن عضویت دارند، توصیه می‌کند که طبق قانون خرچنگ‌های دریایی را پیش از پختن بی‌حس کنند.
به گفته یک پژوهشگر در نشریه «سایِنس»، عمل جوشاندن خرچنگ دریایی یک «شکنجه غیرضروری» است که جان دادن حیوان طی آن ۱۵ دقیقه طول می‌کشد.
جوشاندن خرچنگ زنده هم اکنون در کشورهای اتریش، نیوزیلند و سوییس ممنوع است.
این نظریه که حیوانات هم حس دارند موضوع تازه‌ای نیست. چارلز داروین ۱۵۰ سال پیش نوشت: «جانوران پست‌تر هم مثل انسان لذت و درد و شادی و رنج را کاملا درک می کنند.»
© The Independent
