او سریع‌ترین دونده مرد روی زمین در سال ۲۰۲۱ است و یوسین بولت گفته است که دلش می‌خواهد او مدال طلای رقابت‌های دوی ۱۰۰ متر در المپیک توکیو را برنده شود.

امسال، ترایوون برومل با رکورد ۹.۷۷ ثانیه‌ای سریع‌ترین مرد بود و توانست برای اولین بار پس از سال ۲۰۰۴ و مقامی که جاستین گتلین آورد، برای ایالات متحده افتخارآفرینی کند.

برومل پس از سال‌ها درگیری با جراحت‌هایش، امسال قصد دارد در بازی‌های المپیک بدرخشد؛ جراحت‌هایی نظیر پاره شدن زردپی آشیل در المپیک ۲۰۱۶ ریو در مسابقه دوی چهار در ۱۰۰ متر امدادی.

ماه گذشته در مسابقات انتخابی ایالات متحده برای المپیک، برومل روی رکابی ورزشی‌اش نوشته بود «خدا هست» و نشان داد در تمام دوران سخت زندگی، ایمان او پشت و پناهش بوده است.

برومل با قد یک متر و ۷۲ سانتی‌متر، در مسابقات انتخابی با رکورد ۹.۸۰ ثانیه برنده شد و به المپیک توکیو راه یافت. او پس از این پیروزی در صفحه اینستاگرامش نوشت: «تمام عمر فکر می‌کردم چرا مثل دیگران خوشبختی سراغم نمی‌آید؟ چرا پولدار نمی‌شوم؟ چرا پدر و مادرم زیر یک سقف کنارم نیستند؟ چرا مادرم باید برای تامین معاش چنین سختی بکشد... همیشه می‌خواستم به مردم کمک کنم، اما هرگز نمی‌دانستم چطور! من اهل جنوب سن‌پترزبورگ فلوریدا هستم و آنجا زندگی خیلی سخت است و جایی برای رویاپردازی وجود ندارد.»

این دونده ۲۶ ساله در فلوریدا بزرگ شد و با استعداد غریبی که در دوران دبیرستان در سن‌پترزبورگ از خود نشان داد، توانست در مسابقات دبیرستانی ورزشکاران دو و میدانی گَتورِید سال ۲۰۱۳ مقام اول را کسب کند.

در همان سال ۲۰۱۳، بورمل اولین دانش‌آموز دبیرستانی شد که در نیومکزیکو رکورد ۱۰ ثانیه‌ای در دو ۱۰۰ متر در باد و ارتفاع را به ۹.۹۹ ثانیه رساند.

او به دانشگاه بِیلِر در تگزاس رفت و همان سال اول یعنی در سال ۲۰۱۴، جام دوی ۱۰۰ متر انجمن ملی دانشجویان ورزشکار را برنده شد و با ۹.۹۷ ثانیه رکورد دوی ۱۰۰ متر جوانان زیر ۲۰ سال کل جهان را شکست.

سال بعد در مسابقات ۲۰۰متر داخل سالن انجمن ملی دانشجویان ورزشکار با رسیدن به دومین رکورد در طول تاریخ این جام، به مقام اول رسید و ورزشکار حرفه‌ای شد.

در دوره آمادگی برای المپیک ریو ۲۰۱۶ کشیدگی زردپی آشیل پایش باعث شد تا با وجود راه یافتن به این رقابت‌ها، در مسابقه نهایی ۱۰۰ متر نفر هشتم و آخر شود.

حمدو ستایش مخصوص آن برترین است

دو عمل زردپی آشیل و پنج سال عمر.

به یاد داشته باش! شاید این مسیری نبوده که می‌خواستی اما قول می‌دهم همانی است که برایت خوب است. همه‌چیز هروقت خدا بخواهد رخ می‌دهد.

توییتر ایام ترایوون برومل(TrayvonBromell@) ،‌۱۵ ژوییه ۲۰۲۱

پس از مصدومیت در دوی امدادی پایش را عمل کرد اما انگار هنوز مشکل داشت و مجبور شد برای بار دوم زیر تیغ جراحی برود و بدین ترتیب کل فصل مسابقات سال ۲۰۱۸ را از دست داد. او سرانجام در سال ۲۰۱۹ به عرصه مسابقات بازگشت اما بار دیگر از ناحیه عضله جانبی ران دچار آسیب شد.

حالا تمرکز خود را بر مسابقات توکیو گذاشته است و می‌گوید می‌خواهد مردم از تلاشش برای رسیدن به هدف درس بگیرند.

برومل می‌گوید: «می‌خواهم به تیم راه پیدا کنم چون می‌خواهم از ایمان بگویم. می‌خواهم به مردم کمک کنم خود را نجات دهند. در جامعه بسیاری از آدم‌ها دچار مشکلات روانی‌اند و نمی‌دانند باید چه کنند. می‌خواهم شخصیتی اثرگذار باشم و الگویی باشم که به همه نشان دهم باید همچنان مبارزه کرد، حتی اگر جهان کمر به حذفمان بسته باشد.»

برومل جدا از ورزش به عکاسی نیز علاقه‌مند است.

او در مصاحبه با نشریه «اخبار دو و میدانی» (Track & Field News) گفت: «خیلی از این کار خوشم می‌آید؛ اینکه با عکس‌هایی که از مردم می‌گیرم داستان‌ها را روایت کنم. از دنیای خوش‌پوشی هم خوشم می‌آید. به کمک این کارها بخش اعظم خلاقیت درونی‌ام را ابراز می‌کنم.»